V Hoe ik uiteindelijk door mijn Meesteres werd leeggezogen en gedumpt

Ingezonden door Erik Jansen

Bijna een jaar lang kon ik genieten van mijn leven als slaaf van Godin Anna, maar toen ze haar tweede slaaf kreeg, veranderde de situatie langzaamaan. Op een avond had ze weer een succesvolle jacht gehad: ze kwam thuis met Peter. Hij had een mooier lichaam en bleek ook sneller te leren dan ik. Meesteres Anna had ook het gevoel dat ze hem beter kon controleren dan mij. In de weken die volgde kreeg hij meer aandacht dan ik. Ze speelde vaker met hem dan met mij. Voor haar was hij het perfecte speelgoed.

Het was voor mij vernederend te zien hoe ze 's avonds met slaaf Peter speelde, terwijl ze mij liet toekijken. 'Slaaf Erik, ga even koffie zetten, terwijl ik met mijn andere slaaf speel.' Ik was heel jaloers. 'Mijn slaaf Peter is werkelijk vrij', zei ze later. 'Ik kan met hem precies doen wat ik wil en hij eet ook uit mijn hand.' Meestal at slaaf Peter, net als ik, van een bord, maar op sommige avonden, als mijn Meesteres daarvoor in de stemming was, voerde ze hem met een lepel. Hij moest dan keurig zitten en zijn mond openen als ze met haar lepel bij zijn mond kwam.

Die avonden glimlachte ze, omdat slaaf Peter dan helemaal afhankelijk van haar was. Ik verdenk haar ervan dat ze hem dan af en toe iets te weinig te eten gaf. Dan keek hij smekend naar haar waarna zij hem in haar goedmoedigheid weer een hapje kon geven. Toen ik een keer vroeg of ik nog haar slaaf mocht blijven zijn, antwoordde ze: 'Ik raak uitgekeken op jou. Ik overweeg jou te verkopen aan een andere Meesteres.' Ik schrok. Zou ik mijn Godin moeten gaan missen? Wat moest ik doen?

Het weekend erop kwamen twee Meesteressen kijken. Ik moest mezelf uitkleden en ze inspecteerden mijn lichaam. Ook keken ze in mijn mond om de toestand van mijn gebit te bekijken. Op zaterdag kwam Meesteres Vivian kijken. Van mijn Meesteres Anna kreeg ik later te horen dat ze vijfduizend euro wilde betalen. Het was een mooie vrouw die ik aangenaam vond in de omgang. Ik denk niet dat ik het erg zou vinden om door haar gekocht te worden. Hoewel ik erg gehecht was aan mijn Godin Anna. Op zondag kwam Meesteres Alicia. Zij bood tienduizend euro.

Dat vond mijn Meesteres al een beter bod, maar ik vond het een vreselijke vrouw. Tijdens haar inspectie sloeg zij mij verschillende keren. Mijn Meesteres vertelde mij ook dat ze erg sadistisch was. Het idee dat ik aan haar verkocht zou worden, verafschuwde ik. Kon ik deserteren? Mijn Meesteres had gezegd dat ik mij bij mijn nieuwe Meesteres goed moest gedragen anders zou zij mij alsnog flink onder handen nemen. Eén minuut geklemd worden tussen haar benen? Of meer dan vijftig voetstappen van haar met haar heels over mijn rug? Zou ik dat overleven?

Ik mocht echt geen contract tussen mijn oude en nieuwe meesteres dwarsbomen. Ze dreigde zelfs met een verblijf van een paar weken bij Meesteres Carla, een vriendin van Anna. Koude rillingen liepen over mijn rug. Daar zou ik uren in een kooi opgesloten worden. Ik was daar eens een uur opgesloten, omdat mijn Meesteres en Meesteres Anna belangrijke zaken te bespreken hadden waar een dom slaafje niet bij kon zijn. Meesteres Carla had toen gezegd: 'Meestal sluit ik een slaaf hier ongeveer tien uur op. Dan zijn ze daarna heel gezeglijk.'

Dat vooruitzicht was voldoende om de afspraken van mijn Meesteres met andere Meesteressen trouw na te komen. Er kwamen in de week na dat weekend nog twee andere dominante vrouwen langs, maar die bleken minder dan Meesteres Alicia te bieden. Ik kreeg het benauwd. Na twee weken vertelde mijn Meesteres dat ik niet verkocht werd, omdat ik te weinig opbracht. Ze had een ander idee met mij. Vanaf dat moment liet ze mij werken en zwoegen. Ik moest in de weekenden de feestjes van haar dominante vriendinnen opleuken.

Doordeweeks moest ik al mijn vrije tijd in het bedrijf van mijn Meesteres stoppen. Mijn baas van mijn normale werkzaamheden mopperde dat ik te weinig deed. Had ik nog wel voldoende motivatie voor mijn baan? Ik begon vermoeid te raken. Met haar bedrijf ging het nu heel goed, maar met mij ging het minder goed. Mijn krachten namen af en ik werd ziek. Ik kreeg een longontsteking en toen gooide mijn Meesteres mij uit haar huis. Ik moest de sleutels van haar huis inleveren en ik was niet meer welkom. Ze had mij helemaal leeggezogen en mij daarna gedumpt.

Voor zij mij dumpte, had ze wel een foto van mij gemaakt en een grote haarlok uit mijn haar geknipt. Dat was voor haar plakboek waarin ze al haar 'mannen' bijhield die zij 'bevrijd' had. 'Eigenlijk ben ik een sociale vrouw, jij bent nummer eenendertig die ik bevrijd heb. Met nummer tweeëndertig, slaaf Peter, gaat het ook lukken', zei ze toen ze mij haar huis uitduwde en ik nauwelijks op mijn benen kon blijven staan. Ik strompelde naar huis en kroop in mijn bed. Ik ben nu weer hersteld. Met mijn oude Meesteres gaat het inmiddels heel goed.

Gisteren zag ik haar in een nieuwe auto stappen met haar slaaf Peter. Zij kon die auto kopen, omdat ik zo veel onbetaald werk voor haar gedaan had. Ik ben nog steeds onder de indruk van haar. Zij is nog steeds de Godin waar je ademloos naar kunt kijken. Het was fijn om haar eigendom te zijn. Ik zal zonder meer haar weer als Meesteres accepteren, omdat ze mooi, slim, sterk en goed georganiseerd is. Voor mij is het belangrijk om een Godin te hebben naar wie ik kan luisteren en die ik kan plezieren. Ik vond het prima dat ik ondergeschikt was aan mijn Meesteres Anna.

Zij had mij werkelijk 'bevrijd'. Mijn Godin Anna mag mij zo weer bezitten, maar ik hoop dan niet dat zij mij weer leegzuigt. Zou er misschien een andere Meesteres zijn die zich over een getrainde slaaf zoals ik zou willen ontfermen? Ik hoop het. Ik heb het nodig. Ik wil graag weer het 'speelgoed' van een dominante en zelfbewuste vrouw zijn.