Mijn kennismaking met de BDSM-wereld

Ik heb een spannende afspraak gemaakt met een man die ik nog nooit eerder heb gezien. Ik kan het echt niet geloven! Waar ben ik aan begonnen? Nee! Ik heb met een vreemde man afgesproken dat hij mij een pijn-lust sessie geeft. En niet in een veilige en gecontroleerde situatie zoals in een parenclub, maar bij hem thuis! Hoe dom kun je als vrouw zijn? De adrenaline giert door mijn lichaam wanneer ik het me honderd procent realiseer. Tijdens het afspreken leek het een goed idee, maar nu begin ik toch wel een beetje mijn twijfels te krijgen of dit nou wel zo'n verstandig idee is.

Even speel ik met het idee om de afspraak, met de staart tussen de benen, weer af te zeggen. Als nieuweling in het BDSM-wereldje, heb ik nauwelijks tot geen ervaring en nu heb ik meteen met een behoorlijk ervaren man afgesproken. En dan ook nog wel eentje die houdt van doktertje spelen. Hihi. Ik heb met plezier patiënt verslagen gelezen. Het dokterspel is niet helemaal mijn ding, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik het regelmatig warm kreeg bij het lezen van sommige verhalen.

Een dokterspel zou het niet worden, maar wat het wel zou zijn, daar had ik eerlijk gezegd geen flauw idee van. Het niet weten windt me aan de ene kant wel op, maar aan de andere kant vind ik het ook onprettig. Ik heb geen idee wat er gaat gebeuren. Pijn en lust. Ja, wat is dat nou precies en wat valt er wel of niet onder? Nu had ik natuurlijk wel met Dokter Bob gesproken over wat ik wel en niet prettig vind en hij had ook een aantal dingetjes voorgesteld, maar dat wil nog helemaal niet zeggen dat het ook daadwerkelijk gaat gebeuren.

Voor hetzelfde geldt zit hij me nu al bewust een beetje gek te maken. Ik heb geen idee en mijn hersenen maken over-uren wat er eventueel allemaal kan gebeuren. Zou het veel pijn doen? Zou ik het opwindend vinden? Zou hij mij verne-deren? Zou hij het wel leuk vinden? Ik stel me situaties voor waarbij ik hem niet zou zien bij binnenkomst, maar ook situaties waarbij dat wel het geval was. Hoe moet ik me dan gedragen? Tjee, dat hebben ze je niet geleerd op school. Zal Dokter Bob aardig zijn of juist streng en afstandelijk?

In de telefoongesprekken was hij heel vriendelijk en aardig, maar dat hoeft dan helemaal niet het geval te zijn. Begint hij gelijk of zijn we eerst nog even ons zelf?  En wat gaat hij dan allemaal in hemelsnaam doen? Aah, ik wil het uitschreeuwen; puur uit frustratie dat ik niet weet wat er komen gaat. Wat als ik het niet leuk vind? Wat als ik het juist wel leuk vind? Ben ik wel in staat om mezelf over te geven? Kan ik mezelf laten boeien zonder in paniek te raken? Leg ik echt mijn lot bij iemand anders in handen? Ben ik wel in staat om mezelf te laten gaan bij hem?

Kan ik me wel overgeven en als ik dat doe, wat gebeurt er als ik de controle verlies? Deze en andere gedachtes maken me angstig, terwijl aan de andere kant het idee me aantrekt. In sommige gevallen hunker ik ernaar om even niet mezelf te zijn. Even niet verantwoordelijk en verstandig te moeten zijn voor mezelf en anderen.  Even niet het gevecht aan te hoeven gaan met mijn eigen preutsheid en verlegenheid. Hoe prettig zou het niet zijn om eventjes niet te hoeven nadenken en gewoon alleen maar even te voelen en te zijn? En hoe geweldig zou dit kunnen zijn? 

Gaat mijn wens eindelijk uitkomen? Het is allemaal erg eng en opwindend, wat ik eigenlijk niet wil bekennen, en tot mijn schaamte niet enkel en alleen geestelijk. Dan heeft de beste man nog helemaal niets gedaan. Hoe is het mogelijk en wat voor ranzig vrouwtje ben ik wel niet? Ik loop regelmatig als een opgewonden standje rond en kan aan weinig anders denken dan de komende afspraak. Ik zou er eindelijk achter komen of BDSM-achtige activiteiten mij liggen of niet. En of dit kon uitvoeren met iemand met wie ik geen relatie heb.

De dagen tot aan de afspraak heb ik al stuiterend doorgebracht en ik kon aan weinig andere dingen denken. Regelmatig heb ik giechelend met rode wangetjes rondgelopen als ik weer aan iets dacht. En toen was de dag eindelijk aangebro-ken. Ik kon niet wachten. De uren kropen voorbij. Eindelijk zou ik hem zien. In eerste instantie was de kennismaking een beetje vreemd en onwennig. Het gebeurt mij niet dagelijks dat ik in de ogen van een vreemde man staar waarvan ik weet dat ik hem zo meteen dingen met me laat doen die God waarschijnlijk verboden heeft.

Ik vond het doodeng en wilde het liefste heel erg hard weglopen. Ik kreeg een blinddoek om en moest naar boven lopen. Ik vond het zo eng. De zenuwen gierden door mijn lichaam. Ik kon niets zien, had geen idee waar ik was en ik stelde mij afhankelijk op. Daarnaast kreeg ik boeien om en werd ik staand vastgeketend bij mijn ledematen. Alarmbellen gingen in mijn hoofd af. Ik had moeite om mijn vluchtinstinct te negeren. Ik proefde het gevaar bijna op mijn tong. Het schreeuwde moord en doodslag. Allerlei zaken spookten gelijktijdig door mijn hoofd.

Vlucht, zet het op een lopen, ga uit deze situatie, wat sta je in hemelsnaam toe? Hoe dom kun je zijn? Maar ook, Wauw wat is dit lekker, wat is dit spannend, wat is dit opwindend en wat knap van jezelf dat je nog niet de benen genomen hebt. En dat ging nog een paar uur zo door. Zoveel gevoelens, gedachtes, normen, waarden, ideeën en meningen kwamen voorbij. Zoveel tegenstrijdigheden en vaak onlogisch. Ik heb nooit eerder echt begrepen dat schaamte lekker kan zijn, dat pijn prikkelend is.

Een paar uur lang zat ik in een gevoelswereld. Pijn werd lust en lust werd pijn. Onafhankelijkheid werd afhankelijkheid. Hard werd zacht en zacht werd hard. Afstandelijk werd intiem. Groot werd klein en klein werd groot. Controle werd overgave. De wereld stond op dat moment op zijn kop voor mij. Ik liet Dokter Bob dingen doen die ik normaal gesproken niet toegelaten zou hebben. Ik hoorde hem vaak mompelen, maar dat klonk nogal ver weg. Ik had geen besef van tijd. Het enige wat ik kon doen was overspoeld worden door gevoelens.

Het rare is dat ik het ene moment ver weg was en het andere moment kon ik aardig praten met Dokter Bob. Ik heb mezelf vele on-damesachtige geluiden horen maken en het interesseerde me totaal niet meer wie ze eventueel konden horen en heel eerlijk gezegd zoveel kon ik er niet aan doen. Ik had mezelf niet stil kunnen houden al had ik dat gewild. Niets was belangrijk, behalve voelen. Ik ben vreselijk intens klaargekomen en begrijp nu pas wat men bedoelt als iemand 'een beetje doodgaat'. Tijdens het klaarkomen, golf na golf. Het universum bestond nog maar uit één ding.

Wauw, wat was dat heftig!' En toen waren we pas halverwege. Daarna heb ik mezelf wat minder laten gaan, maar het was nog steeds indrukwekkend en ik heb genoten. Ook van wat erna gebeurde. Het diner en de rest van de avond waren aangenaam en gezellig. Ik voelde me moe en voldaan. Tja, hoe kan dat nou?. Ik ben die dag door Dokter Bob ontzettend verwend en vertroeteld. Dit is nog beter dan een dag verwennen in een sauna complex. Nog nooit heb ik zoveel prikkelingen in zo'n korte tijd gehad.

Die prikkelingen konden dicht tegen elkaar aan liggen, maar daar kon af en toe ook een wereld van verschil tussen zitten. Ik heb me nooit gerealiseerd dat wanneer je niets ziet of wanneer je vastgebonden zit, je in een andere dimensie terechtkomt. Het was fantastisch. Ik ben geconfronteerd met mezelf en met dit wereldje. Ik heb me gegeneerd en ik heb mezelf geschaamd. Het was pijnlijk, opwindend, verbazingwekkend, warm, lieflijk, intens, emotioneel, prettig, ongemakkelijk, moeilijk, beangstigend, fun en nog veel meer.

Ik ben blij dat Dokter Bob mij geholpen heeft om mijn eerste stapjes te zetten in de BDSM-wereld. Er zijn nog zo veel andere dingen waar ik ook wel nieuwsgierig naar ben. De stap om dat te doen is denk ik nu gemakkelijker geworden. Het is nu een aantal dagen na de afspraak. Ik geniet nog steeds van die dag. Ik denk veel terug aan wat er die avond gebeurd is. De eerste paar dagen was dat ook niet zo moeilijk, omdat ik met wat ongemakjes rondliep. Sommige plekken waren wat meer aangeslagen dan andere plekken.

De eerste paar dagen was duidelijk een handafdruk zichtbaar in mijn gezicht en hals. Het aanraken ervan was gevoelig waardoor ik ook automatisch weer terugdacht aan die avond. Spijt heb ik er absoluut niet van. Ik ben juist blij. Het heeft mij tot een aantal inzichten gebracht en het heeft zaken verduidelijkt. Dokter Bob, dank u wel dat u mij daarin wilde begeleiden. Dank voor je tijd en aandacht. Ik heb genoten.

I.