Esther

Ingezonden door Twan

Dat het absoluut niet nodig is om DE daad met je partner uit te voeren om toch totaal bevredigd te raken heeft Esther wel bewezen.

Elke vrijdag aan het einde van mijn laatste werkdag haalde ik alle boodschappen voor de hele volgende week bij mijn supermarkt. Eigenlijk was dat altijd rond dezelfde tijd. Als je dat al een paar maanden doet dan ga je op een bepaald moment mensen herkennen. Daar had ik bij Esther geen maanden voor nodig. Esther sprong er in een menigte echt uit. Ongeveer 1.70 m lang met halflang, donkerblond haar dat zij meestal opgestoken of in een staartje droeg. Grote bruine ogen die je met één oogopslag konden laten smelten.

Haar blikken hadden iets, tja zwoels. Verder was Esther slank en viel zij ook op door haar kleding. Haar kleding was in de supermarkt meestal verborgen onder een crèmekleurige jas die tot over haar knieën kwam. Esther was nooit alleen in de supermarkt. Zij werd altijd vergezeld door dezelfde man waarvan ik vermoedde dat hij haar partner was. Later zou blijken dat hij haar ex-partner is. Toen ik Esther weer eens achter de boodschappenkar haar weg door de supermarkt zag zoeken, betrapte ik mezelf erop dat ik aan het nadenken was over een manier om contact met haar te leggen.

Niet slim, dat geef ik meteen toe, maar vecht maar eens tegen je hormonen. Bijna elke optie verdween even snel in de prullenmand van mijn gedachten als dat hij in mijn hoofd op was gekomen. Dit was een moeilijke en bovendien was die man altijd bij haar. Dat is nooit het meest handige moment om kennis te maken. Wat mij wel was opgevallen was dat ik niet alleen naar Esther keek, maar dat zij ook naar mij keek. Altijd was daar die zwoele oogopslag die mij steeds weer aanzette tot het nadenken over een slim plan om haar te benaderen.

Soms, als wij elkaar heel dicht bij elkaar passeerden, was er oogcontact en maakten onze lippen bewegingen die onmiskenbaar te maken hadden met een 'hallo'. Ik liep al een paar weken over een strategie na te denken. Ook die vrijdagmiddag liep ik met mijn karretje de winkel in. Toen ik bij één of ander vak stond te kijken, zag ik vanuit een ooghoek Esther weer aan komen lopen. Mijn stemming verbeterde acuut. Ondanks dat die man er ook weer naast liep. Ik zag dat Esther mij ook zag. Weer vormden haar lippen in het voorbijgaan het woord 'hallo'.

Ik probeerde haar heel duidelijk te laten zien dat ik dat ook tegen haar zei. Kennelijk begreep Esther dat, want zij begon te glimlachen. Eén ding was duidelijk; er moest wat gebeuren, dus Tom Poes, verzin een list! Tijdens het boodschappen doen zag ik Esther nog een paar keer ergens door de winkel lopen, maar we hadden geen oogcontact meer. Toen ik bij de koeling met vleeswaren stond, liep Esther opeens achter mij langs. Verbeelde ik me dat nou of was zij bijna tegen mij aangelopen? Esther liep door zonder nog om te kijken.

Toen ik bij de kassa kwam zag ik Esther met haar vriend al het winkelcentrum uitlopen. Tot volgende week, zei ik in gedachten. Thuis borg ik alle boodschappen op en hing ik mijn jas aan de kapstok. Even de bonnetjes uit mijn zak halen om mijn uitgaven nog even door te nemen. Bij papiertje nummer 4 zag ik een keurig opgevouwen briefje waarvan ik mij de herkomst niet kon herinneren. Toen ik het openvouwde zag ik in een keurig net handschrift, onmiskenbaar van een vrouw, een telefoonnummer staan. Zie je, ik had het mij dus niet verbeeld!

Het kon niet anders dan dat Esther expres tegen mij aangelopen was. Daarbij had zij handig dit briefje in mijn zak gestopt. Een soort van omgekeerde zakkenrollerij. Wat dapper, maar ook spannend. Ik besefte me ook meteen dat er nu wel een opening tot contact was ontstaan. Ik zag nog steeds het obstakel van die man die telkens bij Esther in de buurt was. Als ik het nummer zou draaien en hij zou opnemen dan moest ik wel heel snel een smoes verzinnen. In die fase van mijn leven dacht ik nog weleens slim te zijn.

Ik nam mezelf voor om volgende week op een werkdag tijdens kantooruren het nummer te proberen. Na drie keer overgaan kreeg ik de voicemail van 'Albert'. Zonder een boodschap in te spreken, hing ik weer op. Potverdorie, waarom had zij nou niet haar 06-nummer opgeschreven? Dan zou ik haar veel sneller en discreter kunnen benaderen, maar het was zoals het was. Toen bedacht ik me dat dit misschien wel een bewuste keuze voor een bepaalde strategie van Esther was. Nog een keer bellen zou mijn nummer voor de tweede keer achterlaten bij 'Albert'.

Ik wist natuurlijk niet hoe achterdochtig hij misschien zou zijn. Lang hoefde ik daar niet over na te denken, want amper twee dagen lager werd ik gebeld door een onbekend 06-nummer. Toen ik het gesprek aannam, hoorde ik een stem die ik als die van de dame uit de supermarkt meende te herkennen. Haar 'hallo’s' stonden in mijn geheugen gegrift. 'Hoi, met Esther', klonk het aan de andere kant. 'Of ik die aardige man uit de supermarkt was?' Was ik even blij dat ik dat inderdaad was. Esther kon niet lang praten, want haar huisgenoot, dus geen vriend of hubbie, zou zo weer thuiskomen.

Niet dat zij iets voor hem moest verbergen, maar zij zou mij de situatie nog wel uitleggen. Ik maakte meteen gebruik van de gelegenheid om een afspraak te maken om elkaar donderdagavond bij een grand café in het dorp te ontmoeten. Het gemak en de snelheid waarmee Esther op mijn uitnodiging inging, stemde mij hoopvol. Ook omdat er kennelijk geen vriend of echtgenoot was, maar hooguit een huisgenoot. Ik heb vroeger thuis geleerd dat je als man bij een afspraak je de dame altijd de gelegenheid moet geven om iets te laat te komen.

Die opvoedkundige tip had al vaker het gewenste resultaat opgeleverd, maar Esther wilde waarschijnlijk niet te laat komen. Vrijwel exact op het afgesproken tijdstip kwam ze het café binnen. Net als in de supermarkt trok Esther weer alle aandacht naar zich toe, al was zij zich daar waarschijnlijk niet eens van bewust. Heel naturel liep ze naar het tafeltje waar ik al op haar zat te wachten. Ik stond op, gaf haar een hand en natuurlijk meteen die drie legitieme kennismakingszoenen op haar wangen. Die pakte niemand mij in elk geval meer af.

Ik rook een zwoel parfum. Ik vermoedde L’eau d’issey van Issey Miyaki. Die geur paste bij Esther. Ook dat zwoele aanwezige. We bestelden een drankje en vertelden wat betekenisloze dingetjes aan elkaar. Ik wilde wel graag weten wie Albert nou was. Het bleek dat Albert haar ex-vriend was met wie zij in een stadje dichtbij samen was gaan wonen, maar hun relatie was voorbij. Esther mocht in het huis bij Albert blijven wonen totdat zij een eigen stekje had gevonden. Dat pleitte voor Albert. Esther vertelde dat zij momenteel een in Brussel wonende Italiaan 'zag'.

Daarom ging zij om het weekend ook naar Brussel. De Italiaan kwam nooit naar Nederland. Esther voelde zich wel vaak alleen, dus was zij gaan nadenken over hoe zij die leegte kon vullen. Volgens haar was ik de oplossing. Ik probeerde in te schatten hoe zij dat 'invullen' bedoelde. Ook letterlijk? Dat was moeilijk te peilen. We dronken en praatten verder nog wat en voordat we het wisten wilde de caféhouder zijn zaak sluiten. Ik hielp Esther in haar jas en liep met haar mee naar haar auto. Bij ons afscheid wilde ik haar weer die drie bijna verplichte kusjes op haar wangen geven.

Esther gaf daar echter een draai aan. Toen mij mond haar wang naderde, draaide zij haar hoofd op zo’n manier dat mijn lippen niet haar wang, maar haar mond raakten. YES! Daar bleef het bij en ik groette Esther, terwijl zij wegreed. Nadat ik een paar dagen over onze date had nagedacht, raapte ik al mijn moed bij elkaar en belde ik Esther op haar 06-nummer. Ik kreeg haar voicemail. Ik besloot om niets in te spreken. Dan maar een appje sturen waarin ik haar weer uitnodigde voor een kop koffie. Ik wilde het rustig aan doen met Esther. Ik vond haar iets teers, bijna breekbaars hebben.

Esther liet vrijwel meteen weten een nieuwe date erg leuk te vinden. Ook deze keer was het weer gezellig. Zowel bij haar aankomst als bij haar vertrek werd op de mond gezoend. We hebben een keer of vijf, misschien zes op deze manier afgesproken. We gingen al vrij vertrouwelijk met elkaar om. We durfden dingen gewoon bij hun naam te noemen. Ik weet werkelijk niet meer hoe het onderwerp ter sprake kwam, maar Esther verklapte mij dat zij haar schaamhaar altijd in een klein driehoekje schoor. En soms, voordat zij weer naar Brussel zou gaan, gaf zij dat driehoekje een kleur.

Rood of groen, maar soms ook blauw of een andere kleur. Ik vond dat wel een grappige gedachte en zag die regenboog  in gedachten voor me. Weer een paar weken later zaten we weer ergens wat te drinken. Opeens vroeg Esther of ik zin had om even met haar mee te gaan naar Hunkemöller in het winkelcentrum. Esther wilde aan paar beha's kopen, ook voor haar Italiaan. Ik moest eerlijk zeggen wat ik vond. Samen liepen wij de winkel in. Ik moet eerlijk zeggen dat het meeste damesondergoed dat ik zie op dat moment om een dameslichaam zit.

De aanblik van rijen beha’s, slipjes, stringetje en wat er nog meer voor heerlijks bestond, maakte mij baldadig. Niet meer dan dat. Esther nam een stuk over 4 beha’s mee. Ik weet nog dat zij zei dat zij een B-cup had. Dat nam ik meteen aan, omdat ik een B-cup ook bij Esther vond passen. Esther ging de paskamer in en ik bleef als een trouwe hond voor het gordijn staan. 'Kom even kijken wat jij ervan vind', nodigde Esther mij uit. Daar zag ik haar voor het eerst halfnaakt. Haar bovenlichaam werd alleen bedekt door een blauwe beha die haar rondingen op de juiste manier accentueerde.

Ik vond het mooi en zei dat ook. Esther wilde die andere ook nog even passen. Telkens moest ik mijn mening geven. Nou is Esther een vrouw die zelfs in een jutezak nog mooi is, dus vond ik het moeilijk om een voorkeur uit te spreken. Esther besloot toen dat zij ze alle vier mee zou nemen. Of ik gezien had vanaf welke standaard zij de beha's had gehaald? Dat had ik natuurlijk. Zij vroeg mij in de vakken onder die standaards de bijpassende strings te halen en aan haar te geven. Dat hoefde Esther maar één keer te vragen. Ik hoopte natuurlijk dat ik ook nu weer keurmeester mocht zijn. Dat mocht.

Esther deed het gordijn half open en daar zag ik haar in een niets verhullend stringetje met bijpassende beha. Ik vond Esther's bovenlichaam al mooi, maar wat ik nu zag was veel indrukwekkender dan ik had durven vermoeden. Esther zag dat ik haar van top tot teen opnam, maar zij deed geen enkele poging om zich voor mij te verbergen. Integendeel. Met het gordijn half open deed Esther haar beha uit. Ik zag haar B-cupje eigenwijs de wereld inkijken. In plaats van dat zij eerst de volgende beha aantrok, trok zij ook haar string uit.

Met haar rug naar mij toe genoot ik van wat ik zag. Arme Albert. Opeens schoot mij te binnen wat Esther een paar weken eerder had verteld over haar schaamhaar. Was het niet een driehoekje dat van kleur kon veranderen? Het was net of Esther wist wat ik dacht, want zij zei zonder zich om te draaien dat ik haar schaamhaar hier niet te zien zou krijgen. Had ik dat goed gehoord? HIER niet, dus misschien ergens anders wel. Nadat wij afgerekend hadden, liepen wij samen de winkel uit waarbij ik vast iets onbeduidends gemompeld zal hebben in de sfeer van: 'Wat ben je mooi en wat staat die lingerie jou goed.'

Esther leek mij dankbaar aan te kijken. Of dat nu was vanwege het meegaan of voor het compliment kon ik niet inschatten. Na weer gezoen vol op onze monden reed Esther weer richting thuis. Ik heb nog nooit zoveel geduld met een dame gehad als met Esther. Zij had iets aandoenlijks, iets wat mij raakte. Natuurlijk, ze was een prachtige vrouw en ik zou liegen als ik zou ontkennen dat ik onder de douche of dekbed nooit aan haar gedacht had. Meestal met crèmekleurige gevolgen, maar om de één of andere reden stond, als ik aan Esther dacht, nooit de seks voorop.

Het bezoek aan Hunkemöller kreeg een paar dagen een vervolg. Esther appte dat zij mij meer van haar lingerie wilde laten zien. Of dat bij mij thuis kon? Zonder daar verder bij na te denken, zei ik dat dat vanzelfsprekend kon. Wanneer zij wilde komen? Was morgen aan het eind van de middag goed? 'Leuk!' zei ik. 'Ik verheug me erop.' Daar was geen woord aan gelogen. De volgende dag belde Esther rond vijf uur aan. Het was eind november en dus was het buiten nagenoeg donker. Ik liet Esther binnen en nodigde haar uit om te gaan zitten. Dat deed zij op de bank recht tegenover mij.

Esther vroeg of ik een wijntje in huis had. Ik schonk haar in en nam zelf wat fris. We babbelden honderduit en het ging eigenlijk nergens over. Esther nam nog een tweede wijntje en vroeg of ze mijn slaapkamer mocht gebruiken. Dat niet toestaan zou tegen mijn geloof zijn geweest. Hoewel Esther nog niet eerder bij mij was geweest, deed zij meteen de juiste deur open. Even later hoorde ik haar voetstappen in de hal. Toen kwam Esther binnen. Het was net of de hele kamer ineens hel verlicht was. Mijn hemel, wat was zij mooi!

Ik weet nog dat ik dacht dat de lingerie haar eigenlijk nog mooier maakte. Dat het bijna zonde zou zijn als zij zich helemaal uit zou kleden. De lingerie legde precies de juiste accenten zonder ordinair te zijn. Mij viel ook meteen op dat haar slipje doorzichtig was, want ik zag haar inmiddels vaak besproken driehoekje. De kleur iets donkerder dan haar hoofdhaar. Esther liep langzaam naar mij toe. Eigenlijk alleen maar uit warmte drukte ik mijn mond op haar buik en gaf ik haar een zoen net boven haar navel. Om een lang verhaal kort te maken, lagen we even later toch op de bank.

Ik met al mijn kleren nog aan en Esther half naakt. Bij elke andere vrouw zou ik seksueel meteen terzake komen. Bij Esther was dat anders. Er maakte zich geen dierlijk instinct in mij los. Ik was niet die Neanderthaler die haar met een knuppel neersloeg en haar aan haar haren meesleepte naar mijn grot. Het was ook niet zo dat het mij koud liet om samen met deze bloedmooie, halfnaakte vrouw op een bank te liggen. Maar, nogmaals, met Esther was het anders. Ik kon ook niet inschatten hoe Esther daarin zat. Wat wilde zij? Wat verwachtte zij? Ik heb het maar gewoon uitgesproken.

Ik zei haar dat ik haar erg mooi, lief en sexy vond, maar dat ik me eigenlijk geen raad wist met deze situatie. Esther zoende mij vol op mijn mond en zei dat zij dat zo vreselijk lief vond, maar zij zei ook dat ik haar ook niet koud liet. Ondanks haar LAT-relatie met haar Italiaan. Aangezien wij op dat moment zo ongelofelijk eerlijk tegen elkaar waren, kwam de oplossing voor de situatie bijna als vanzelf. Het was heel vreemd. Heel bijzonder, maar grotendeels onuitgesproken bleef Esther op de bank en ik ging weer in mijn stoel recht tegenover haar zitten.

Esther keek mij diep en langdurig aan. Ik zag een andere, tot nu toe onbekende, blik in haar ogen. Esther begon zichzelf te betasten waarbij zij mij strak aan bleef kijken. Haar B-cupje werd gestreeld en ondersteund. Esther's linkerhand bleef bij haar borstjes. Haar rechterhand bewoog langzaam over haar borstbeen en buik naar beneden. Wat was ik graag die hand geweest. Zeker toen hij het elastiek van haar slipje bereikte. Esther streelde met haar hand zachtjes over haar driehoekje. Steeds een beetje sensueler en beladener.

Terwijl ik ook haar andere hand zag afdalen, voelde ik dat ook ik de neiging kreeg om mijzelf te betasten. Net zoals Esther over haar schaamheuvel streelde, deed ik dat bij mezelf ook. Alleen deed dat vanwege mijn stugge jeans niet veel. Toch wilde ik niet zomaar mijn penis tevoorschijn halen. Daar was de sfeer niet naar. Dat zou bijna als een verkrachting hebben gevoeld. Pas toen Esther’s hand onder het elastiek van haar slipje verdween, maakte ik mijn broek open. Mijn eikel deed zijn best om zich door mijn boxer heen te duwen.

Op de plaats waar ik mijn plasgaatje wist, zag ik een donkere vlek verschijnen. Voorvocht. Esther bleef mij strak aankijken zichzelf nog steeds betastend en strelend. Zij bracht haar beide handen naar haar heupen, tilde haar billen een beetje omhoog en met een soepele beweging bracht zij haar slipje naar haar enkels, waarna het op de grond verdween. Esther ging niet wijdbeens zitten. Ook dat zou niet bij de sfeer op dat moment hebben gepast. Esther ging ook niet bij zichzelf naar binnen. Zij bleef met twee vingers over de ingang van haar kutje strelen.

Bij vrijwel iedere beweging raakte zij haar genotsknopje aan. Ik schaamde mezelf ook nergens meer voor. Normaal gesproken zou het mij extra opgewonden hebben dat de gordijnen niet dicht waren, maar daar stond ik nu niet eens bij stil. Zonder plat of ordinair te worden, gunde ik Esther haar orgasme. Ik genoot van wat ik zag, maar ik genoot vooral omdat ik Esther zag genieten. Esther kreeg haar orgasme. Kort maar hevig. Bij mij kwam er sperma, maar niet met de gebruikelijke explosieve kracht.

Ik kwam gewoon klaar, maar het voelde op dat moment beter dan de keren dat zowel mijn partner als ik de sterren van de hemel hadden geneukt. Een mentale bevrediging die de fysieke oversteeg. Ik ben nog steeds blij dat het toen met Esther gegaan is zoals het is gegaan. Haar relatie met haar Italiaan is na drie maanden even stopgezet, maar daarna toch weer opgebloeid. Ik weet dat Esther nu met hem in Rome woont. Ik gun haar haar geluk heel erg. Wat was het een mooie, speciale ervaring met een mooie, speciale vrouw.