Patiënte A

Al op 19 januari van het jaar 2006 is mij bekend dat er iets spannends staat te gebeuren. Wanneer moet nog afgesproken worden, maar S. heeft mij, na de bondage-sessie in de Showboat, geschikt bevonden voor hetgeen hij in gedachte heeft. Hij wil niets hierover kwijt en vraagt mij alleen of ik hem vertrouw. Hij zegt dat de meeste vrouwen die op de boot rondlopen dit spannende avontuur niet aan zouden kunnen, maar hij weet bijna zeker dat ik het wel aan zou kunnen. Wat bedoelt hij precies? Wat zou ik kunnen en de anderen niet?

Het enige dat hij ook nog wel los wil laten is dat ik, zelfs ik, dan eens mijn mond zal houden. 'Praat ik dan zoveel'? vraag ik mezelf af. Een paar weken later hebben we de datum in de agenda staan: dinsdagochtend 28 februari zal het gaan gebeuren. Ik zal vijftig minuten moeten rijden. Naakt in de auto met alleen kousen en een lange jas aan. Dat is dus al iets nieuws en spannends. Verder weet ik nog niks. Een paar dagen voor De Dag krijg ik meer opdrachten. Ik moet glad van onderen zijn, nagellak op hebben en lipstick.

Ik moet het volgende meenemen: tien condooms, een portemonnee en wisselgeld. Ik moet rijden naar het adres in Amersfoort en daar om 10.30 uur aanbellen. Van alles kan ik bedenken: tien heren in een fabriekshal, naar een club en de hoer spelen, gekidnapt worden of in een fabriekshal opgetakeld worden. Gelukkig kan ik nog goed slapen. Op de bewuste dag zijn de weergoden mij niet goed gezind. Het sneeuwt en er staan ellenlange files. Mijn nagels heb ik gelukkig al de avond ervoor gelakt.

Nu douchen, alleen de kousen aan, jas aan en hup de auto in. Het is een gek gevoel om naakt in mijn auto te zitten, maar gelukkig niemand die het ziet. Ach het went en nu maar hopen dat ik niet de berm in glijd. Toch wel een beetje gespannen voor wat er komen gaat, heb ik me in de file gestort. Wonder boven wonder sta ik vijf minuten voor 10.30 uur voor de deur. De hakjes heb ik aan en mijn lipjes gestift. De tas met kleding voor de terugweg heb in de auto gelaten. Ik bel aan, maar moet wel even wachten. Dan gaat de deur open. Degene die de deur opent, staat achter de deur.

Ik stap naar binnen en zie een slanke blonde man staan met een witte jas aan. Gelijk denk ik: 'Ja, nu weet ik het.' S. had mij bij onze eerste ontmoeting al uitgevraagd hoe ik over 'De Dokter' dacht. Daar stond hij dus: Dokter Bob. Wel spannend. De Dokter vroeg of hij mijn jas aan kon nemen. Ik knoopte mijn jas los en daar stond ik naakt voor hem. Fronsend vroeg hij mij of ik zo altijd naar de Dokter ging. 'Nee', zei ik een beetje opgewonden lacherig, maar dit was mijn opdracht. Hij zei mij de trap op te gaan en de geopende deur linksvoor in te gaan.

Via de slaapkamer kwamen we bij nog een deur die toegang gaf tot een kale kamer, met laminaat op de grond en groene kasten tegen de muur. De groene kleur van operatie doeken. Die operatiedoek zag ik ook direct over een tafel met allerlei medische attributen liggen. Links in de hoek stond een tafel met van die beensteunen, een gynaecologie tafel. Helemaal echt. Erboven hing een lamp en rechts naast de tafel nog een kastje met een aantal, voor mij, zeer vreemde voorwerpen. Het rook er naar Dettol. Ik nam de hele kamer in mij op.

Ik had het koud en vroeg mezelf af wat er allemaal zou gaan gebeuren. Ik moest midden in de kamer gaan staan met mijn benen uit elkaar. De Dokter kwam voor mij staan. Met zachte, doch stevige handen betastte hij mijn hoofd, kaken en schouders waarna hij verder ging met mijn armen, lijf en benen. Ik kreeg de opdracht om mijn handen op mijn hoofd te leggen. Van een tafel pakte hij een soort prikker en ging daarmee over mijn hele lijf. Met de scherpe kant maakte hij krassen op mijn lichaam. Pijn deed het niet, maar ja ik vind krabben ook erg lekker. 

Daarna kwam hij met een radarwieltje (zo een die mijn moeder vroeger gebruikte bij het maken van een naaipatroon) en ging met dat koude ding over mijn rillende lijf. Alle plekjes werden bewerkt. In mijn liezen was dat gevoelig, een vreemd prikkelend gevoel, dat komt door het littekenweefsel. Daarna maakte hij een draad aan het wieltje vast. Ik kreeg een plakker op mijn rug en met de zijkant van dat ding ging Dokter Bob over mijn lichaam. Dat prikkelde van een beetje tot heel erg. Soms deed het pijn. Er stond stroom op, die met stootjes zacht of hard aankwam.

Hierna moest ik op de tafel gaan liggen en ('nu komt het', dacht ik een beetje beverig) mijn benen moesten in de houders. De houders voelde ontzettend koud aan. Daar lag ik dan met mijn open kut voor een vreemde Dokter. Ik moet zeggen dat mij dat een opgewonden gevoel gaf. Daar ik zoveel vertrouwen in S. had. Ik wist dat er, ondanks alle enge apparaten, niets mis met mij zou gaan. Dokter Bob ging eerst met een soort tang in mijn neus kijken. Daar schrok ik een beetje van. Ik dacht dat de aandacht alleen naar mijn kut uit zou gaan. Ook mijn mond werd geheel geïnspecteerd.

Alles werd schoon en netjes bevonden. Ik lag plat op mijn rug op het bed en keek tegen de luxaflex van een raam aan. Hulpeloos en machteloos wachtend op wat komen ging. Vrij hardhandig werd mijn buik afgetast. De darmen werden ingedrukt en de baarmoeder gevoeld. Dokter Bob ging toen op een krukje tussen mijn benen zitten. Hij had handschoenen aangetrokken en ging in mijn kut voelen. Ik moet zeggen dat ik dat heerlijk vond. Geil en opwindend zo helemaal gespreid te liggen voor deze Dokter. Maar ja, blijkbaar nog niet wijd genoeg.

Het ijskoude speculum werd er bruut in gestopt en daar gingen mijn lippen al wijder open. Met één of ander spateltje werd er inwendig langs de randen gevoeld. Een heel speciaal, kriebelig gevoel. Plotseling kreeg ik de groene doek, die over mijn buik lag, over mijn hoofd heen gegooid. De Dokter vertelde dat hij er, nu ik er zo mooi open bij lag, een studente bij zou halen die les zou krijgen en op mij mocht oefenen. Ook kwam er nog een professor bij. Plots werden er vier handen op mijn buik gelegd. Ze werden geteld. Twee waren koud en twee waren warm.

Ik had niemand binnen horen komen, dus dacht dat dit nep was. Ik kreeg vast twee handschoenen op mijn buik om de suggestie te wekken dat er nog iemand was. Mijn borsten kregen iets op gezet. Er werd gepompt en ik voelde hoe mijn tieten opgezogen en uitgerekt werden. Elke keer een beetje meer. Dit is dus een vacuümpomp dacht ik. Wel op plaatjes gezien, maar nog nooit gevoeld. Elke keer werd er meer gepompt totdat ik het gevoel had dat mijn vel zou scheuren en dat riep ik ook. Dat zou niet gebeuren volgens de Dokter.

Toen hoorde ik een lachje van een vrouw. Er was dus wel iemand bij! Ik wilde heel graag zien hoe mijn tieten er zo in die zuigers uitzagen. Heel voorzichtig ging het doek een stukje omhoog. Wat een gezicht!Mijn tieten waren drie keer langer of misschien wel meer in dat glas. Ondertussen had ik het nog steeds koud. Mijn handen werden door kleine, zachte vrouwenhanden gemasseerd. De Dokter meldde dat mijn tepels nu mooi groot waren voor de volgende behandeling. Ik voelde iets kouds en nats over mijn tepel en tepelhof strijken. 

Handschoenen werden aangedaan en ja hoor ik hoorde de verpakking van een naald openscheuren. 'Waar zou die komen?' De eerste ging door mijn tepelhof. Niet horizontaal, maar er recht in dacht ik. Zo kreeg ik rond elke tepel naalden. Elke keer verwachtte ik een naald dwars door mijn tepel. Ik was bang hoe dat zou voelen. De naalden in mijn tepelhof voelde ik nauwelijks. Toch rilde ik elke keer van de spanning als er weer een verpakking openging. Mijn linker tepel werd stevig vastgepakt. Ik spande en voelde hoe de naald er helemaal doorheen ging.

De volgende verpakking ging open en de tepel werd geklemd.  'Au', die voelde ik wel!  Dwars door mijn tepel. Een gevoel van sensatie. Dat ik dat gewoon kan. Dokter Bob zei dat hij foto’s zou maken. Leuk! Gelukkig mocht ik heel even kijken naar mijn doorboorde tepels. Helaas waren toen de stagiaire en de professor al weg. Ik kreeg het doek weer over mijn gezicht en de anderen kwamen weer binnen. De naalden werden er één voor één uitgetrokken. De naalden die door mijn hele tepel zaten, waren gevoelig. De linker bloedde ook denk ik.

Ik voelde hoe een zachte hand met een doekje mijn borst afveegde. Mijn kut kreeg werd ook opgerekt door het speculum. Dokter Bob bewerkte met zijn vingers en gelei mijn kutje en rekte die als maar meer op. Ik moest op een gegeven moment mijn kutspieren aanspannen en daarna weer ontspannen. Elke keer als ik dat deed, voelde ik zijn hand verder bij me naar binnen glijden. Op een gegeven moment was ik zo gevuld. Helemaal vol, zijn hand bewoog rond en ik had een zalig orgasme. Dat was opgewonden en geil.

Ook de stagiaire speelde een tijde met mijn kut. De Dokter vertelde dat zij een beetje van vrouwen hield en daar soms lekker mee speelde als ze de gelegenheid kreeg. 'Nou van mij mocht ze! Lekker!' Het volgende wat er gebeurde was super spannend, raar en opwindend tegelijk. Dokter Bob vertelde dat ik een volle blaas zou krijgen en niet zou kunnen plassen al zou ik dat willen. 'Gek', dacht ik. Als ik plassen moet, laat ik het zo lopen. Nou wat ik toen voelde. Ik weet niet wat er gedaan werd. Ik hoorde water en allerlei geluiden. Ik voelde mijn buik opzwellen en kreeg een meer opgeblazen gevoel.

Ik knapte bijna. Dokter Bob begon ondertussen mijn klitje te bewerken met een soort vibrator. 'Au, au', ik moet plassen. 'Lekker, mijn klitje', ik kom klaar en ik spuit en ik spuit, maar plassen kan niet. Mijn buik staat op knappen en tot overmaat van ramp krijg ik een dildo in mijn kontgaatje, die ook groter wordt. Ik begin te kronkelen. Vol,  heel vol ben ik en geil. Ik schreeuw, kreun en kronkel tijdens het continue klaarkomen. De Dokter zei nog doodleuk dat ik straks na tien tellen klaar mag komen. 'Haha, grapjas.' Onderwijl begint hij te tellen. Ik zet mezelf schrap voor wat komen gaat bij tien.

Ik verwacht pijn. Ik verwacht ik weet niet wat, maar nee ik mag gewoon verder genieten en klaarkomen. Het stel dat meehelpt gaat de kamer uit. Dokter Bob haalt het doek van mijn gezicht. Ik moet van de tafel af. 'Even bijkomen hoor. Het duizelt me een beetje.' Ik kijk naar mijn buik en zie een slang uit mijn kutje lopen die met een soort schaar afgeknepen en vastgeplakt ligt op mijn buik. Het ziet er beetje eng uit en oei, oei, mijn buik doet zeer en is dik. Ik ga staan en. moet midden in de kamer komen staan met mijn benen wijd boven een steek. Ik moet  proberen te plassen.

Gek, het kan me niks schelen dat de vreemde Dokter mij zo laat staan. Ik vind dit wel geil, maar er komt geen plas. Hij haalt de schaar los en knipt het slangetje door. Uit het slangetje loopt mijn plas. 'Jeetje, dit is dus een katheter.' Ik loop helemaal leeg , maar nu 'hoe komt de slang uit mijn blaas? Moet ik trekken?' Dokter Bob laat mij zien dat het slangetje opgeblazen is door water en als een ballonnetje voor mijn plasgaatje de boel dicht stopt. Ik bedank Dokter Bob voor het vakkundige onderzoek. Ik vond dit zeer verrassend en zeer opwindend en geil.

Beneden, nog steeds bloot, krijg ik een kopje koffie die gezet is door G. & S. die meededen met het spel. Dat had ik al verwacht had. Ik had wel een beetje verwacht dat S. er zou zijn, maar G had ik niet verwacht. Dat was een leuke verrassing! Op naar de volgende keer als patiënt of assistent.

Patiente A.