Ik voelde nattigheid

Ingezonden door Twan

Het bedrijf waarvoor ik destijds werkte, was zo groot dat er zeven kantorenflats nodig waren om de hele organisatie te kunnen huisvesten. Het was een grote mierenhoop waar meer dan twaalfhonderd medewerkers dagelijks hun opwachting maakten. Vogels van allerlei pluimage. Het was daar dat ik nog maar weer eens opmerkte dat het hebben van een academi-sche titel absoluut geen garantie is voor een stabiele persoonlijkheid. Aangezien toch zeker vijftig procent van de mede-werkers universitair geschoold was, zorgde dat voor de nodige komische situaties.

Daarnaast zorgde dat ook voor de onontkoombare intriges. Binnen dit bedrijf heb ik meegemaakt dat mensen van maan-dag tot vrijdag tussen acht en zes uur heel ander gedrag kunnen vertonen dan in hun privétijd. Kristel was zo’n iemand. Kristel en ik werkten in -wat in de volksmond genoemd werd- toren B. Kristel werkte op de tweede etage, terwijl mijn kantoor zeven etages hoger lag. Functioneel hadden Kristel en ik weinig tot niets met elkaar te maken. We kwamen elkaar weleens op de gang tegen. Wij waren elkaar in het bedrijfsrestaurant ook al vaker tegen het lijf gelopen.

Kristel was niet een vrouw, die je als een klassieke schoonheid zou betitelen, maar zij had wel dat speciale. Dat wat je niet goed kunt benoemen, maar wat er wel is. Kristel schatte ik qua leeftijd ergens begin dertig in. Ze was ongeveer 1.70m lang. Qua figuur kon ik weinig over Kristel zeggen, omdat zij altijd in erg ruimzittende kleding liep. Ze had een vrij kort aan de achterkant opgeschoren blond koppie. Achter haar bureau droeg zij steevast een bril, die haar gezicht ook niet bepaald sierde, maar Kristel was erg goed in haar werk.

Toen al schatte ik in dat ze het nog ver zou brengen en dat is later ook gebeurd. De wegen van Kristel en mij zouden elkaar nooit gekruist hebben als ik haar niet op een goede morgen met haar auto de parkeergarage onder het kantorencomplex binnen had zien rijden. Omdat Kristel weleens wat truttig over kon komen, verbaasde ik mij erover dat zij in een Landrover Defender reed. Ik besteedde daar op dat moment verder geen aandacht aan en stapte in de lift naar mijn etage. Aan het einde van mijn werkdag, die weer eens veel te lang was geweest, stapte ik in de parkeerkelder weer de lift uit.

De auto’s van de meeste medewerkers waren al weg. Hier en daar stond er nog eentje, waaronder de mijne en die van Kristel. In het voorbijlopen trok een sticker op haar achterruit mijn aandacht. ‘Divers do it under water’ was er boven twee zwemvliezen en een duikbril afgedrukt. Grappig. Ik was zelf ook een duiker, maar deze sticker was nieuw voor mij. Een paar dagen later liep ik weer langs de Landrover. Het afdekzeil van de bagageruimte was niet uitgetrokken. Ik zag een complete duikuitrusting liggen.

Ik was aangenaam verrast, omdat ik de persluchtcilinder netjes aan de auto vastgemaakt zag liggen. Een plotseling omval-lende of rollende persluchtcilinder kan in een auto niets meer of minder dan een bom zijn. Kristel leek zich bewust van de risico’s van haar sport. Mijn waarneming zou absoluut in de vergetelheid zijn geraakt als ik niet een week of twee later op de gang naar het restaurant door Kristel zou zijn aangesproken. ‘Of ik ook dook?’ vroeg Kristel. Enigszins verbaasd dat Kristel mij aansprak, moet ik iets als een ‘ja’ hebben gemompeld.

Ik kwam die dag al tijd tekort, dus maakte ik mij met een halve verontschuldiging uit de voeten. Ik had beloofd iemand van ons andere filiaal nog voor half één terug te bellen en dat was het al bijna. Weer -ik schat- een week of drie later werd ik door Kristel op mijn duiken aangesproken. Nu had ik wel tijd voor een normale reactie. Ik vroeg Kristel hoe zij het verband tussen mij en één van mijn hobby’s had gelegd. Ik dook eigenlijk nooit in Nederland, dus een uitrusting zou niet snel in mijn auto achterblijven, zoals dat bij Kristel het geval was geweest.

Toen bleek Kristel dus ook over een buitengewoon opmerkingsvermogen te beschikken. Mijn duiklogboek, waarin ik al mijn duiken bijhield, lag op mijn achterbank. Ik had het een tijdje geleden nog aan een vriend van mij laten zien. Ik had er nooit meer aan gedacht en dus was het boek op mijn achterbank blijven liggen. Je moest wel een ‘insider’ zijn om het boek als duikerslogboek te herkennen. Het had weliswaar een kaft van textiel in een afwijkende blauwe kleur, maar alleen het garnaaltje dat minuscuul klein in de rechter benedenhoek was vastgenaaid verraadde iets over doel en inhoud.

Ik vond het wel leuk om met een mededuiker in gesprek te geraken. Samen liepen we naar het bedrijfsrestaurant. Min of meer automatisch liepen Kristel en ik samen de zaal in. Ook zonder verdere afspraak daarover schoven wij tegenover elkaar aan dezelfde tafel. Wij wisselden avonturen uit en het bleek dat wij heel veel op dezelfde plaatsen hadden gedoken. Van Bonaire tot het Great Barrière Reef. Ik vond het opvallend dat Kristel over die laatste duiklocatie dezelfde mening had als ik.

Het Australische paradepaardje viel wat onderwaterwereld betrof totaal in het niet bij de Rode zee voor de kust van Egyp-te. Ook Kristel had gemerkt dat de Australische begeleiders daar eigenlijk wel wat nijdig over waren. Onze lunchpauze was om en wij liepen elk weer terug naar onze eigen kantoren, waar de waanzin van alle dag weer in twee torenhoge sta-pels dossiers op mijn bureau lag. Toen ik de enter-toets van mijn computer intypte, verscheen mijn screensaver in beeld: een foto van een walvishaai die ik voor de kust van het Indonesische Lembongan op twaalf meter diepte op de foto had gezet.

Mijn telefoon riep mij luid rinkelend terug in de realiteit. Ik was de lunch met Kristel eigenlijk alweer vergeten. Wel had ik nog de avond na mijn lunch met haar mijn logboek mee in huis genomen. Een week of drie later gaf mijn beeldscherm aan dat ik een e-mail van mr. K. had ontvangen. Mr. K.? Wie was dat? Omdat het een e-mail via het intranet betrof, maakte ik mij geen zorgen over een eventuele cyberaanval. Mr. K. bleek Kristel te zijn. Kristel e-mailde dat zij onze lunch erg leuk had gevonden en van mijn duikavonturen te hebben genoten.

Haar vraag was of ik vandaag weer tijd zou hebben om nog eens samen te lunchen. Ik zag dat ik pas tegen half twee tijd zou hebben. Het restaurant sloot altijd om klokslag twee uur, dus dan konden wij een half uur samen verhalen ophalen. Op mijn antwoord aan Kristel werd meteen gereageerd: deal! Op weg naar het restaurant liep ik langs de kamer van Kristel. Zij was, met haar bril op haar neus, in een dossier verdiept. Ik klopte op de openstaande deur. Kristel leek verrast dat het alweer zo laat was. Het dossier werd met een klap dichtgeslagen en samen liepen wij naar het lunchbuffet.

Omdat wij zo laat waren, waren de meeste etenswaren al uitverkocht. Met elk een beetje bij elkaar geraapte lunch op onze dienbladen gingen wij in het vrijwel lege restaurant zitten. Binnen één minuut zwommen waterschildpadden en koraaldui-vels voorbij. Kristel en ik zaten tijdens de lunch op ongeveer acht meter diepte een koraalrif te bewonderen. De tijd vloog voorbij. Weer een week later schoten de verhalen tussen Kristel en mij nogmaals door mijn hoofd. Het was tegen vier uur en Kristel zou vast nog wel op de zaak zijn.

Per e-mail nodigde ik haar uit om morgen weer samen te lunchen. Zo zaten zij en ik de volgende dag weer de extreem gif-tige boxfish, een kleine maar dodelijke kwal, die voor de oostkust van Australië heel veel voorkomt, te bespreken. Kristel en ik zaten qua duiken in elk geval op dezelfde golflengte. Eigenlijk was het enige verschil tussen ons dat zij het hele jaar door dook. Ook in Nederland. Ik deed dat niet meer na voor de zoveelste keer teleurgesteld uit het modderige veenwater van de Vinkeveense plassen omhoog te zijn gekomen.

Kristel begon meteen over Bussloo. Dat is een oude zandafgraving in de buurt van Apeldoorn. Bij de aanleg van de A1 waren hier honderdduizenden kubieke meters zand uitgegraven. Op sommige plaatsen zou de afgraving wel dertig meter diep zijn. De wanden en de bodem waren van zand, dus er was geen veen dat het zicht onderwater belemmerde. Ik moest het maar eens proberen vond Kristel. Uit mijn wat lauwe reactie begreep Kristel dat ik haar advies waarschijnlijk zou negeren. ‘Ik ga wel met jou mee’, deelde Kristel spontaan mee.

Het liedje van Jenny Arean en Frans Halsema ‘vluchten kan niet meer’ schoot door mijn hoofd. Aan de andere kant werkte Kristels enthousiasme ook wel aanstekelijk. Wij spraken af om nog deze maand samen te gaan duiken. Het was nu nog prachtig weer. Afvallend blad zou er in de herfst voor kunnen zorgen dat het zicht onderwater lang niet zo goed zou zijn als ’s zomers. Wij vatten de koe meteen bij de horens. Buienradar voorspelde voor aanstaande zaterdag een voor Nederland-se begrippen tropische zomerdag met temperaturen tot negenentwintig graden.

Om de beste duiklocatie te bereiken moesten wij door een stukje ruig terrein rijden. Mijn auto kennende stelde Kristel voor om met haar Defender te gaan. Ik gaf Kristel mijn adres en zij gaf aan om rond negen uur voor mijn deur te zullen staan. Kristel bleek een dame van haar woord te zijn. Ik hoorde het gestamp van de dieselmotor van de Defender al van twee straten ver aankomen. Ik had mijn beide cilinders bij de plaatselijke duikvereniging laten vullen. Als wij qua diepte rond de acht tot twaalf meter zouden blijven dan zou ik toch zeker tweeënhalf uur onderwater kunnen blijven.

Niet in één duik natuurlijk, maar verdeeld over de hele dag. Ik legde mijn uitrusting achterin de Defender. Kristel had ooit door een relatie van haar beugels in de Defender laten schroeven. Ik kon mijn cilinders dus veilig vastklikken. Ik had ook een goedgevulde koelbox en een weekendtas met handdoeken en droge kleding achterin de Landrover gelegd. Kristel droeg een wit met roze trainingspak met gympen van Nike eronder. Zoals gebruikelijk voor haar twee maten te groot. Vol gas, waar je je bij een Defender diesel niet teveel van voor moet stellen, reden wij via de A27 de A1 op richting Apeldoorn.

Bussloo stond zelfs op het ANWB-bord langs de A1 aangegeven. Wij verlieten de A1 en dieselden richting naar wat volgens de borden de recreatieplas Bussloo zou zijn. Bij een afslag naar links zag ik een parkeerplaats, die redelijk gevuld was met auto’s. Even verderop was een zandstrand aangelegd. Hier en daar zag ik een parasol met handdoeken of een luchtbed eronder. Kristel gaf nog wat gas bij. Wij reden de parkeerplaats voorbij. Waar de weg ophield begon een ruig karrepad. Je zag duidelijk de wielsporen van voorgangers. Er stond ook nergens een bord dat het inrijden verbood.

Om een hele rij elzen en essen heen sloeg Kristel rechtsaf. Wij reden in 'the middle of nowhere'. Alleen een paar vaarsen stonden ons met grote ogen aan te kijken. Schrikdraad verhinderde dat zij dichterbij zouden kunnen komen. Net toen ik dacht dat de wereld hier ophield, reed Kristel zonder gas te minderen tussen een els en een es door de bomenrij in. Die was breder dan ik had gedacht. Het was goed te merken dat Kristel hier eerder was geweest. Zelfverzekerd draaide zij haar stuur naar links en daarna weer naar rechts. Na de zoveelste bocht was ik mijn gevoel voor richting helemaal kwijt.

Op het moment dat ik dacht dat die op ons afkomende dikke elzenboom de auto zou stoppen, liet Kristel het gas los en trapte zij op de rem. De dieselmotor staakte zijn onmiskenbare geluid en een onverwachte, aangename stilte trad in. Wij stapten uit en Kristel stelde voor om eerst even bij het water te gaan kijken. Nauwelijks onze elzenboom voorbij lag een strook zand van een meter of drie breed en ongeveer zes meter lang. Het zand ging over in kraakhelder water. Tot zover had Kristel niet overdreven. Kristel en ik waren vandaag de enige bezoekers van dit ministrand.

Wij liepen terug naar de auto en laadden onze spullen uit. Na twee keer heen en weer te hebben gelopen, lag alles in het zand. Onze handdoeken werden gespreid. Wij maakten onze duikuitrusting klaar en ik was behoorlijk benieuwd wat Bussloo mij te bieden had. Onderweg had Kristel nog verteld dat de plaatselijke duikclub een soort van parcours onder-water had uitgezet. Er zou zelfs een complete autobus op de bodem staan. Het water trok ons aan. Ik trok mijn hoodie uit over mijn hoofd en schopte mijn bootschoenen uit.

Thuis had ik al een zwembroek aangetrokken, dus ik kon zo in mijn wetsuit stappen. Kristel was bezig met haar Nike’s. Daarna trok zij haar kingsize trainingspak uit. Ik stond versteld. Phil Collins met het nummer ‘I can’t dance’ schoot mij te binnen. ‘She’s got a body under that shirt’ was meer dan ooit van toepassing. Kristel droeg een blauw badpak onder haar trainingspak. Met het uittrekken van haar trainingspak en het afzetten van haar bril had Kristel ook meteen afstand van haar stoffige, nerdige imago genomen. Voor mij stond een onvermoede beauty.

Het lelijke eendje was in een sierlijke zwaan veranderd. Niet meer dan een detail, maar toch… Kristel en ik trokken onze wetsuits aan en gespten onze uitrusting om. Na de buddycheck liepen wij het glooiende strandje af het water in. Op knie-diepte deden wij onze vinnen aan en zwommen wij op onze rug naar dieper water. Na een meter of vijftien verdween de grond opeens onder onze voeten. ‘Hier begint de afgraving’, meldde Kristel. Bij de eerste keer dat ik onderwater keek, viel mij inderdaad op hoe helder het water hier was.

Kristel en ik hadden afgesproken eerst tot de bodem af te dalen om daarna in een langzaam tempo weer op te stijgen. Mijn dieptemeter gaf zevenentwintig meter aan toen ik even verderop de contouren van een stadsbus op de bodem ontdekte. Wij zwommen er omheen en doorheen. Via de voorruit naar binnen en door de achterruit weer naar buiten. Het viel mij meteen op dat er relatief veel vissen rond de bus zwommen. Bussloo had als zandafgraving geen verbinding met ander water en toch zag ik verschillende soorten vis. Ook nog in behoorlijke aantallen.

Kristel en ik waren de enige duikers. Toen wij na ruim achttien minuten weer boven kwamen, zagen wij de drukte op het brede zandstrand bij de grote parkeerplaats toenemen. Het krioelde van de mensen en vooral kinderen, die spetterend en gierend van de lol het water inrenden. Kristel en ik zwommen op onze rug terug naar ons bivak. Met weer vaste grond onder onze voeten trokken wij onze vinnen uit en liepen wij het glooiende strandje op. Onze uitrusting werd losgegespt en afgelegd. Ik trok mijn pak uit en zag Kristel hetzelfde doen.

Ik pakte een handdoek uit mijn tas en begon mijzelf af te drogen. Kristel zou dat vast ook wel gaan doen, maar Kristel had mij niet alleen met haar prachtige figuur verrast. Nu deed zij dat ook door zonder enige gene haar badpak uit te trekken. Ik keek tegen haar rug en billen aan. Wat mij verder meteen opviel dat Kristels lichaam egaal bruin was. Nergens waren lichtere plekken van een zwempak of bikini te zien. Kristel droogde eerst haar korte haar en daarna haar borsten, buik en benen af. De handdoek verhuisde naar haar rug en schouders.

Toen Kristel zich naar mij omdraaide, zag ik haar prachtige borsten. Ook door de zon gebruinde met donkerbruine tepel-vlekken. Daardoor vielen haar lichtbruine tepels nog extra op. Het zal wel door de temperatuurwisseling en het afdrogen zijn gekomen, maar haar tepelvlekken waren gerimpeld samengetrokken. Kristels tepels staken klein, maar hard de wereld in. Onwillekeurig daalden mijn ogen af naar haar buik en schaamstreek. Niet alleen had Kristel haar poes keurig gladge-schoren, ik zag ook nog iets dat ik absoluut niet bij Kristel had verwacht.

Kristel had een piercing net boven haar clitoris laten zetten! Een glimmende staafje met aan de ene kant een zilverkleurig bolletje en aan de andere kant een roze knopje. Als ik niet uitkeek dan zou mijn penis mij verraden. Ik draaide mij snel om en ik deed net of ik druk in de weer was met mijn uitrusting. Ik merkte dat mijn broekalarm weer rustig werd. Bovendien had Kristel nu meer dan voldoende tijd gehad om een ander badpak of bikini aan te trekken. Er helemaal van overtuigd dat mijn libido niet weer getest zou worden, draaide ik mij om naar mijn handdoek.

Die van Kristel lag vlak naast de mijne. Ik had het kunnen weten. Kristels egaal gebruinde lichaam had natuurlijk alles te maken met naakt zonnen. Op zich hou ik daar ook wel van, maar de kans was nu wel erg groot dat ik in Kristels nabijheid een flinke erectie zou krijgen. Dat kon tot gênante situaties leiden. Zo goed en zo kwaad als dat ging, droogde ik de laatste druppels water af en ging ik op mijn handdoek zitten. Daardoor ontstond er ook meer ruimte in mijn zwembroek om een eventuele volgende erectie te verbergen. Verdorie, waarom droeg Kristel nou die piercing?

Als een magneet trok die mijn ogen steeds weer naar zich toe. Ik zou hem graag van dichtbij hebben willen bekijken. Mijn gluren werd bestraft. Mijn penis begon zich tot een lul te ontwikkelen. Onmiskenbaar voelde ik hem schoksgewijs steeds harder worden. Dit ging niet goed. Dadelijk zou ik letterlijk voor paal staan. Of eigenlijk meer achter mijn paal staan. Wat ik ook deed, mijn lul bleef stapsgewijs groeien. Tegenstribbelen had geen zin. Op dat moment wist ik niets beters te doen dan op mijn handdoek te gaan liggen met mijn rug naar Kristel toe.

Weliswaar ging mijn erectie daar niet door weg, maar Kristel zou in elk geval niet merken dat ik opgewonden van haar werd. Ik lag nog geen vijf minuten op mijn zij toen gebeurde waar ik al bang voor was geweest. Kristel draaide zich op haar buik. Uitzicht op haar bruine billen zou alleen maar averechts werken. Ik zou daar alleen nog maar geiler van worden. Tot overmaat van ramp hoorde ik Kristel vragen om haar rug even af te vegen. Gelukkig hoefde ik niets in te smeren. Als mijn handen haar billen hadden aangeraakt, dan zou Kristel meteen merken dat ik stijf was geworden.

Snel haalde ik de handdoek over Kristel’s rug, billen en bovenbenen en draaide ik mijn rug weer naar haar toe. Net op tijd, want ondanks mijn opgetrokken benen en de extra ruimte in mijn zwembroek drukte mijn eikel toch het elastiek van mijn zwembroek opzij. Het gaatje in mijn eikel keek onderzoekend de omgeving rond. Helaas namen mijn ogen dat over. Een ongeplande blik op Kristel zorgde ervoor dat het eerste druppeltje uit het gaatje kwam. Ook dat nog! Na een minuut of tien had ik mijzelf ervan overtuigd dat ik mijn hormonen en mijn erectie onder controle had.

Quasi ontspannen draaide ik op mijn rug. Mijn penis had zich bij de situatie neergelegd en gaf verder geen aanleiding tot zorg. Ik had vergeten mijn zonnebril in mijn tas te stoppen, dus keek ik recht in de zon. Automatisch sloot ik mijn ogen. Over ongeveer dertig minuten zouden Kristel en ik aan onze tweede duik beginnen. In de tussentijd moet ik even weggedom-meld zijn. Een zwarte vlieg om mijn neus riep mij in de werkelijkheid terug. Ik opende mijn ogen. Toen ik onwillekeurig naar Kristel naast mij keek, zag ik haar op haar rechterelleboog leunen.

Kristel’s ogen leken vastgeplakt op mij. Die ogen volgend, zag ik tot mijn grote schrik dat ik tijdens het wegdommelen weer een erectie had gekregen en niet zo’n kleine ook. Had mijn houding met opgetrokken benen eerder nog kunnen voorko-men dat Kristel mijn erectie had gezien, nu had ik languit gelegen en dat was goed te zien geweest. Nu was mijn eikel onder het elastiek door weer omhoog gekomen. Half, maar met het gaatje zichtbaar, werd mijn lul zichtbaar. Ik trok snel mijn knieën op en ik probeerde onhandig om mijn lul weer in mijn zwembroek te stoppen.

Ik trok mijn handdoek zo goed mogelijk om mij heen. Ik wilde Kristel mijn excuses aanbieden, maar dan moest ik misschien ook wel zeggen waardoor mijn penis stijf was geworden. Aan de andere kant was Kristel natuurlijk ook niet achterlijk. Wij trokken onze zwemkleding en wetsuits weer aan en gespten de uitrusting weer vast. Door die afleiding was de ergste spanning in mijn penis gelukkig weer verdwenen. Na de buddycheck zochten Kristel en ik het diepe water weer op. Het frisse water hielp gelukkig ook om van mijn erectie af te komen.

De volgende minuten onder water vlogen voorbij. Er was verbazingwekkend veel te zien. Ik blijf het wonderbaarlijk vinden dat de natuur een door een menselijk ingrijpen beschadigd milieu, uiteindelijk toch weer tot iets moois weet te maken. Zowel de flora als de fauna in de plas hadden zich buitengewoon goed ontwikkeld. Zij gaven de plas daardoor iets wat zich anders alleen door een eeuwenlang evolutieproces had kunnen ontwikkelen, dat nu binnen twee decennia tot stand was gekomen.

Zowel bij Kristel als bij mij gaf de drukmeter aan dat wij binnen de laatste vijf minuten van onze luchtvoorraad waren aangekomen. Terug aan de oppervlakte leek het alleen maar warmer te zijn geworden. Het moest tegen twaalven lopen en de zon stond op het hoogste punt van de dag. Weer terug op ons privéstrand werd de uitrusting weer losgegespt. Kristel en ik pelden onze pakken af. Daarna volgde weer het afdrogen. Ik hoopte echt dat Kristel na het afdrogen haar badpak weer aan zou trekken. Tegen beter weten in natuurlijk.

Weer ging Kristel in al haar volle glorie op haar rug liggen. Kwam het door de zon? Het roze bolletje van Kristel’s piercing leek als een robijn te stralen. Dat moest wel met de lichtinval te maken hebben. Het bolletje was vast geen led-lampje.  Bovendien had Kristel zeker geen batterijtje in haar poes. Ik werd meteen voor die gedachte gestraft. Ik voelde mijn penis weer in mijn zwembroek groeien. Ik draaide mijn rug naar Kristel toe. Ook trok ik mijn knieën weer op. Ook nu weer meldde mijn eikel zich bij het elastiek van mijn zwembroek. Goede raad was duur.

Terwijl ik alle mogelijkheden om niet in een gênante situatie terecht te komen overwoog, hoorde ik Kristel zeggen dat het okay was. Dat ik gewoon kon gaan liggen, want zij had alles toch al gezien. Als dat voor mij als geruststelling had moeten werken, dan faalde dat op dat moment als middel totaal. Aan de andere kant had Kristel gelijk. Mijn eikel en halve penis hadden zich al bloot gegeven. Ik draaide mij semi-nonchalant op mijn rug. De duidelijke bult in mijn zwembroek wees op de grote onrust daar.

Mijn hoop dat mijn probleem, nu het gewoon benoemd was, tot vermindering van mijn opwinding zou lijken, bleek ijdel. Sterker nog, bij elke blik op Kristel schokte mijn penis weer schuin omhoog. Hoe lang mijn hazenslaapje heeft geduurd weet ik niet, maar het was wel een feit dat, toen ik mijn ogen weer opende, het nu Kristel was die op haar linkerzijde lag. Haar rechterarm had zij naar voren gebracht. Aan haar elleboog kon ik zien dat Kristel iets met die arm deed. Wat precies kon ik niet zien, maar toen ik vrolijk ‘goedemiddag’ zei, hield Kristels arm meteen op met bewegen.

Alsof Kristel zich betrapt voelde, draaide zij zich niet meteen naar mij terug. Opeens begon Kristel haar bovenlichaam af te vegen met haar rechterhand waarvan de arm het net zo druk had gehad. Kristel wilde mij kennelijk laten geloven dat zij dat ook aan het doen was toen ik haar net begroette, maar ik was natuurlijk ook niet achterlijk. Voor mij stond het nu 1-1. Ik zei dat ook toen Kristel zich eindelijk gewoon weer op haar rug rolde. Ondanks haar door de zon gekleurde gezicht meende ik toch wat schaamrood op haar wangen te zien. Zo’n directe reactie had ik totaal niet verwacht.

Kristel zei dat het zien van mijn lul haar onrustig had gemaakt. Kristel voegde daar aantoe dat het voor haar alweer een hele tijd geleden was dat zij een stijve lul had gezien. Mijn erectie had haar opgewonden. Ik vond dat ik dan ook maar gewoon eerlijk moest zijn. ‘Dit is de eerste keer dat ik een piercing door een clitoris heb gezien’, bekende ik. Kristel zei dat de piercing niet door haar clitoris zat, maar daarboven. Kennelijk heb ik erg verbaasd en vol ongeloof zitten kijken, want zonder aarzelen ging Kristel rechtop zitten. Zij draaide zich naar mij toe.

Wat er daarna gebeurde kon meerdere redenen hebben. Kristel deed haar knieën open. Ik keek recht in haar poes. Weer zag ik het roze knopje van haar piercing schitteren. Met haar wijs- en middelvinger trok zij haar schaamlippen iets omhoog en uit elkaar. Ik kon zo in haar kutje kijken! Dit was meer dan ik aankon. Met de smoes het niet zo goed te kunnen zien, bukte ik wat verder voorover. Mijn gezicht was nog geen twintig centimeter van Kristels kutje verwijderd. Zogenaamd om de piercing te bestuderen, raakte ik die met een vinger aan.

Hij zat inderdaad niet door Kristels kietelaar, maar door het stukje huid daarboven. Mijn vinger, die net de piercing had aangeraakt, drukte ik nu zachtjes op Kristels clitje. Ik keek haar niet aan en wachtte op de klap tegen mijn hoofd, maar die kwam niet. Na wat voor mij een eeuwigheid leek, maar in de praktijk misschien hooguit maar vijf seconden waren geweest, boog ik nog verder voorover. Mijn mond en tong namen de taak van mijn wijsvinger over. Kristel zei niets en zij bewoog ook niet. Misschien stond zij in een heftig dubio.

Dit nog vijf seconden langer laten gebeuren om dan alsnog mijn hoofd weg te duwen zal voor Kristel als niet geloofwaar-dig zijn benoemd. Feit is dat Kristel niets deed of zei. Na weer zo’n eeuwigheid van vijf seconden leek Kristel iets achter-over te gaan leunen. Daardoor kreeg ik toegang tot meer van haar kutje. Het nieuw vrijgekomen gebied werd direct verkend door mijn tong. Ik ging met mijn tongpuntje eerst over de hele lengte van Kristels schaamlipjes. Net waren die nog nagenoeg droog geweest. Nu glommen ze, maar dat kon ook door mijn tong en speeksel komen.

Na haar lipjes van beneden naar boven met mijn tong te hebben betast, duwde ik het puntje tussen Kristels grote en kleine schaamlippen. Mijn tong volgde het hele ovaal rond Kristels vagina. Ik spreidde Kristels kleine lipjes. Een kleine holte werd zichtbaar. Die holte smeekte om mijn tong. Ik stak die in Kristel. Ik begon haar met mijn tong te neuken. Ik stak mijn tong zover mogelijk uit en probeerde hem zo stijf mogelijk te maken. Het puntje bleef in en uit Kristel gaan. Telkens als ik met mijn tong zo diep mogelijk probeerde te gaan, raakte mijn neuspuntje Kristels clit en haar piercing aan.

Het duurde even voordat ik iets van een reactie merkte. Als teken van overgave liet Kristel zich achterover zakken. Haar tepelvlekken waren helemaal samengeknepen. Met mijn wijsvingers zocht ik Kristels tepels op. Mijn tong en neus bleven bij Kristels heerlijke gleuf. Kristel smaakte vrij neutraal. Niet zo zilt als ik soms weleens had meegemaakt. Ik strekte mijn lichaam nu ook helemaal. Daardoor lag mijn lul onder mij. Ik schoof iets omhoog om de druk wat te verminderen. Daar-door schoof mijn broek iets omlaag. Net laag genoeg om mijn halve lul uit te laten steken.

Kristel kwam weer half overeind en trok mijn gezicht tegen haar kutje aan. Ik genoot van haar smaak, haar geur en haar opwinding. Op zich was deze situatie al goed voor een heftig orgasme, maar de openbaarheid en dus de mogelijkheid om betrapt en gezien te worden, voegde daar voor mij nog een extra dimensie aantoe. Extra geil door die gedachte (of was het een fantasie) stond ik op en trok ik mijn zwembroek ook uit. Mijn erectie veerde omhoog. Mijn voorhuid had zich uit zich-zelf over mijn eikel teruggetrokken. Ik voelde de warme zonnestralen op mijn eikel.

Ik ging op mijn knieën naast Kristel zitten. Kristel nam mijn harde lul in haar hand en bekeek hem van alle kanten. Of zij dit expres deed was onduidelijk, maar feit was wel dat Kristel alles van mijn pik en ballen aanraakte behalve mijn eikel. Dat zou zij echter al heel snel in gaan halen. Langzaam draaide Kristel haar hoofd om naar mijn lul. Zij hield hem met haar linkerhand vast. Daarna zette zij het puntje van haar tong precies middenin het gaatje in mijn eikel. Verder deed Kristel niets. Na een paar seconden, die wel minuten leken, bleef Kristels tongpuntje in mijn gaatje steken.

Haar linkerhand ging heen en weer en trok mij af. Als Kristel haar hand omhoog bewoog dan werd haar tongpuntje even door mijn voorhuid bedekt. Kristel ging daarna een beetje verder. Als mijn omhooggetrokken voorhuid bovenop mijn eikel was aangekomen, beet Kristel in mijn voorhuid. Met haar tanden nog op elkaar trok Kristel dan mijn heupen achter haar tanden aan. Ondertussen speelde mijn linkerhand met de tepels van Kristel. Ik nam het initiatief weer terug en ik ging voor Kristel staan.

Voordat zij de kans kreeg om mijn lul in haar mond te nemen, drukte ik haar borsten tegen elkaar. Ik hield ze met beide handen vast en stak mijn pik ertussen. Ik neukte Kristel tussen haar tieten. Elke druppel vocht uit mijn gaatje maakte de tietentunnel nat en glanzend. Kristel probeerde wel steeds haar tong op mijn eikel te leggen als die tussen haar tieten tevoorschijn kwam, maar ik probeerde haar steeds te vlug af te zijn. Totdat ik Kristel toestemming gaf om mijn pik in haar mond te nemen. Mijn lul verdween voor meer dan de helft in haar mond.

Ik voelde Kristels tong langs de zaadbuis aan de onderkant van mijn lul gaan. Haar rechterhand stak zij tussen mijn benen door. Het puntje van één van haar vingers zocht mijn kontgaatje. Toen dat eenmaal gevonden was, drukte Kristel daar steeds harder op. Totdat mijn kringspier wat week. Kristels vinger verdween half in mijn kont. Dat gaf een heel aparte, nieuwe sensatie. Waar ik anders dames in hun kutje of kontgaatje vingerde, deed Kristel dat nu bij mij. Echt een heel nieuw gevoel, maar niet vervelend of pijnlijk. Even later probeerde Kristel een tweede vinger bij mij in te brengen.

Dat was niet zo’n goed idee. Met het wegdraaien van mijn billen gaf ik een duidelijk signaal. Ik trok mij uit Kristels mond terug en nam haar mee naar de grond. Kussend en likkend ging mijn tong van Kristels tieten, via haar zij naar haar drie-hoekje. Ik liet mijn tong uitgebreid met de piercing spelen. Kristel reageerde daar nauwelijks op. Dat deed zij wel toen ik aan haar clitje sabbelde. Ondertussen was mijn rechterduim in Kristel verdwenen. Helemaal tot aan de knokkel. Al sabbelend op haar clit en lipjes drukte ik mijn wijsvinger in Kristels kontgaatje.

Kristel kreeg een dubbele penetratie uit één hand. Ik vingerde haar kutje en kontje met twee vingers tegelijk. Dit leek Kristel in vuur en vlam te zetten. Heftig schokkend kwam haar bekken steeds verder omhoog. Ik gunde Kristel een heftig orgasme. Volgens mij speelde anale seks bij Kristel een belangrijke rol. Ik trok mijn rechterhand terug, maar ik liet mijn duim en wijsvinger en mijn pink en ringvinger van mijn linkerhand weer in beide gaatjes verdwijnen. Mijn middelvinger verdween in Kristels bilnaad. Kristel kreunde en draaide om mijn vingers heen. Ik kon haar met mijn vingers sturen.

Elke keer dat Kristel omhoog schokte, likte ik snel aan haar clitje. Als ik de kans kreeg dan zette ik er ook even snel mijn tanden zacht in. Kristel kreunde en hijgde. Haar dijen omklemden mijn linkerhand. Kristel ademde zwaar. De ene keer door haar neus en dan weer door haar mond. Als zij door haar neus ademde dan maakte zij een bijzonder fluitend geluid. Dat geluid zou ik nu nog meteen weer herkennen. Het was tijd voor wat anders. Ik ging op mijn rug naast Kristel liggen. Mijn pik wees schuin omhoog naar mijn navel.

Ik vroeg Kristel om op mij te gaan zitten en zich, met haar gezicht naar mij toe, langzaam over mijn pik heen te laten zakken. Kristel ging wijdbeens boven mij staan. Haar hand trok mijn pik recht omhoog en stopte mijn eikel tussen haar roze lipjes. Terwijl Kristel mij starend aankeek, zakte zij heel langzaam over mijn pik heen. Ik voelde iedere millimeter van mijn paal door Kristels kutje verwarmd worden. Ik verdween tot aan de wortel van mijn pik diep in Kristel. Kristel bleef even zo zitten, maar begon mij daarna in een tergend laag tempo te berijden.

Als Kristel omhoog ging, spande zij de spiertjes in haar kutje aan waardoor de hele huid van mijn pik mee omhoog getrok-ken werd. Op het hoogste punt bleef Kristel steeds even hangen. Liet Kristel zich daarna weer zakken, dan spande zij ook dan weer haar kutspiertjes aan waardoor mijn hele voorhuid weer naar onderen getrokken werd. Ik kon iedere keer het moment waarop mijn voorhuid over en van mijn eikel schoof, precies voelen. Ik besloot om te onderzoek hoever Kristels anale fascinatie ging. Ik tilde haar van mijn paal en ik legde haar op haar buik op de handdoek.

Ik ging op haar bovenbenen zitten en ik begon haar bruine kadetten te masseren. Als ik in de richting van haar rug mas-seerde, dan drukte ik haar billen tegen elkaar aan. Als ik in de richting van haar flanken masseerde, dan trok ik haar billen zover mogelijk uit elkaar. Kristel leek sterker te reageren dan wanneer ik haar billen tegen elkaar aandrukte. Het duwen en trekken liet ik aan de vier vingers van elke hand over. Vooral bij het openen van haar bilnaad drukte ik mijn beide duimen stevig op haar bruine ster. Die gaf verrassend makkelijk mee.

Het duurde dan ook niet langer dan vijf of zes trekbewegingen voordat eerst mijn linker-, maar meteen daarna ook mijn rechterduim in Kristels kontje verdween. Kristel schokte hevig. Het was net alsof zij met dat schokken mijn duimen dieper in zich probeerde te krijgen. Dit was heus niet mijn eerste ervaring met anale seks, maar zo ontspannen als Kristels kring-spier was, had ik nog niet eerder meegemaakt. Kristel had haar hand onder haar bekken weten te krijgen. Ik zag twee van haar vingers haar clitje opzoeken.

Eenmaal gevonden, werd het clitje flink onder handen en vingers genomen. Kristel maakte nu constant schokbewegingen. Zowel naar voren naar haar clitje als naar achteren om mijn duimen heen. Zo nu en dan keek ik even om mij heen om de omgeving af te speuren naar eventuele toeschouwers. Die waren er niet. In de verte hoorde je wel vaag het gejoel van spelende kinderen, maar hier bewoog of ademde niets. Ik haalde mijn duimen uit Kristels kontje. Die bleef wat verder openstaan dan voordat ik mijn duimen erin had gestoken. Ik ging vol op Kristel liggen.

Fluisterend vroeg ik haar of zij in haar kutje of haar kontje genomen wilde worden. Het duurde even voordat Kristel voor haar kutje koos, maar dan wel van achteren. Ik ging weer op Kristels bovenbenen zitten. Mijn spel met het tegen elkaar en uit elkaar duwen en trekken van haar billen begon weer. Met mijn duim drukte ik mijn pik steeds iets verder naar beneden. Met mijn paal vrijwel parallel aan Kristels bilnaad legde ik mijn pik daarin. Ik drukte haar billen zover mogelijk om mijn lul. Eenmaal ingeklemd begon ik Kristels bilnaad te neuken.

Ik zorgde ervoor dat iedere keer als mijn eikel tegen haar bruine ster aankwam, ik mijn lul steeds iets verder naar beneden drukte. Mijn eikel verdween dan ongeveer één centimeter in haar gaatje. Kristel snoof dan als een paard. Zo nu en dan hoorde ik ook weer dat aparte, fluitende geluid. Ik kwam in de verleiding om Kristels wens te negeren en haar toch in haar kontje te neuken. Ik besloot met het drukspel te stoppen voordat mijn pik mijn verstand over zou nemen. Ik draaide mijn heupen naar achteren, duwde mijn lul naar beneden en liet mijn eikel in een vloeiende beweging tussen Kristels roze schaamlipjes verdwijnen.

Ik besloot rechtop te blijven zitten. Daarbij werd mijn pik overmatig naar beneden gedwongen en die gaf daarbij weer-stand. Het was juist die weerstand die mijn genot verhoogde. Ik zag mijn lat glimmend en nat in en uit Kristel glijden. Ik kon het toch niet laten, dus ik drukte mijn rechterduim weer op haar ster. Op het moment van binnendringen, stootte Kristel haar billen hard omhoog. Mijn duim zat nu helemaal in haar ster. Het was een mega geil gezicht: mijn pik knoerthard in haar doos en mijn duim helemaal in haar kontje.

Het zou niet lang meer duren voordat mijn sperma zich zou melden. Ik hield mijn duim stil en diep in Kristels kontgaatje. Ik legde meer nadruk op het stoten in haar vagina. Kristel bewoog in alle richtingen mee. Ik kon niet meer onderscheiden of zij al een orgasme had bereikt. Ik vroeg het wel aan haar, maar Kristel hijgde en mompelde alleen maar iets onverstaan-baars terug. Bij mij was het bijna zover. De aanblik van beide gaatjes van Kristel die ik vulde was ruim voldoende geweest om mijn prostaat aan het werk te zetten.

Zoals vaker voelde ik eerst de extra druppels van voorvocht in Kristel verdwijnen. Snel daarna namen mijn autonome hersenen het van mij over. Pompend en hijgend als een oude stoomlocomotief voelde ik mijn sperma door mijn zaadbuis omhoog komen. Net op tijd trok ik mij uit Kristel terug. Het zaad kwam in Kristels bilnaad terecht. Ook op haar wat inge-deukte kontgaatje. Het leek mij vreselijk geil om nog een keer met mijn duim is Kristels kontgaatje te gaan en wat van mijn sperma mee naar binnen te nemen. Het was ook vreselijk geil om te zien.

Ik liet mijn pik is Kristels bilnaad in mijn eigen sperma verslappen. Toen zowel Kristel als ik wat bijgekomen waren, liep ik het water in en spoelde ik mijn lul af. Kristel liep mij achterna om mijn zaad uit haar naad te spoelen. Ik hielp haar daarmee en hand en hand liepen wij het strand weer op. Wij aten en dronken wat uit de koelbox die door het ijs heerlijk koud was gebleven. ’s Middags maakten wij nog één duik. Daarna hadden Kristel en ik het wel gezien. Wij pakten onze spullen weer in de auto en al hobbelend en bomen ontwijkend bereikten wij weer de verharde weg.

In mijn woonplaats aangekomen, heb ik Kristel nog mee uit eten genomen bij Zuster Francina aan de gracht. Ik kon het niet laten om toch nog even op die piercing terug te komen. Hoe zat dat nou precies? Kristel legde uit dat zij de hare had laten zetten nadat een vriendin van haar dat ook had gedaan. Echter die vriendin had de piercing dwars door haar clitoris laten zetten. Niet alleen had zij daar een paar dagen flink last van gehad, maar er was ook littekenweefsel ontstaan waardoor de clitoris van die vriendin nu vrijwel gevoelloos was geworden.

Kristel had hem dus door het huidflapje boven haar clitoris laten zetten. En, verzekerde Kristel mij nog, haar clitoris werkte nog prima hoor. Kristel was vandaag heerlijk klaargekomen net als ik overigens. Na een perfect diner reden wij terug naar mijn appartement. Daar werd een in alle opzichten geslaagde dag afgesloten met nog wat gefriemel en een paar diepe zoenen. Van een tweede heftige vrijpartij is het niet meer gekomen. Ik heb zo nu en dan nog steeds contact met Kristel. Een vervolg op Bussloo heeft niet meer plaatsgevonden.

Kort na ons ‘onderduiken’ is Kristel tegen haar spreekwoordelijke prins op het witte paard aangelopen. Inmiddels vormen Kristel en haar man al jaren een hecht duo. Mijn voorspelling van een glansrijke carrière voor Kristel is in alle opzichten bewaarheid geworden. Tijdens de enkele keren dat Kristel en ik elkaar ergens nog tegenkomen, draait het er steevast op uit dat wij in het voorbijlopen met een glimlach naar elkaar het internationale duikgebaar maken: het OK-signaal.