Op het altaar

Ingezonden door Pieter-Louis

Zij keek mij schalks aan. Wat ze precies wilde, deden haar ogen niet meteen vermoeden, maar ze wilde duidelijk iets. Joyce en ik waren uitgenodigd voor een conferentie van een landelijke studentenvereniging waar een gemeenschappelijke vriend lid van was. Hij wilde ons er graag bij hebben en daarom had hij ons beiden meegevraagd. Joyce en ik kenden elkaar vaag van school, maar nadat we eindexamen hadden gedaan waren we elkaar uit het oog verloren. Door dit toeval kruisten onze wegen zich weer.

Omdat wij beiden niemand kenden van deze vereniging voelden wij ons wat verloren op de conferentie. Die conferentie was ditmaal, zo hoorde ik later, anders dan anders, in een klooster dat nog werd bewoond door een paar monniken. Voor de rest was het een gewoon centrum voor allerhande soorten groepen. De leden van de vereniging hadden elkaar lang niet gezien en waren dan ook behoorlijk uitgelaten toen zij elkaar weer zagen. Joyce en ik stonden er wat bedremmeld bij. We zagen hoe ze elkaar knuffelden en zoenden bij het weerzien. Dat genoegen hadden Joyce en niet. 

Het bleef allemaal bij een beleefde handdruk van mensen die zeiden dat ze het leuk vonden ons te zien. Nadat alle nodige regeldingetjes waren afgerond ging iedereen naar zijn kamer. Joyce’ en mijn kamer lagen op de zelfde gang en toevallig stonden Joyce en ik samen in de lift op weg naar onze kamer. 'Ik zou straks wel graag willen weten hoe het gebouw er uitziet. Heb jij zin om samen op ontdekkingstocht te gaan?' vroeg ze met een tikkeltje ondeugd in haar stem. We konden die avond gemakkelijk de ledenvergadering missen en er samen op uit trekken. 

Een verkenning van het complex zat niet in het programma. Na het diner zat bijna iedereen te zuchten. Blijkbaar hadden weinig mensen zin in de jaarvergadering, behalve onze vriend, een echte vergadertijger. Toch voelden de leden zich verplicht. Iedereen ging dan ook wat mak de grote zaal voor de ledenvergadering in. Op een moment dat niemand toekeek, piepten Joyce en ik er snel tussen uit. Wij zouden toch niet gemist worden, behalve dan door onze vriend, maar die had wel wat anders aan zijn hoofd.

'Ik vind het wel een beetje eng', zei Joyce toen we samen door de lege gangen van het enorme kloostercomplex dwaalden. Ergens ver weg meenden we voetstappen te horen. We wisten inmiddels dat het niet was toegestaan zelfstandig door het complex te dwalen. De paar monniken konden blijkbaar onmogelijk alles afsluiten en beveiligen. Joyce en ik liepen behoedzaam door de gangen, zachtjes lopend om geen geluid te maken. Opeens zagen we een grote eikenhouten deur die ons erg intrigeerde. Voorzichtig duwden we hem open, bang dat hij zou knarsen en piepen. 

Gelukkig zwaaide de deur zachtjes open. Onze ogen hadden moeite om te wennen aan het schemerduister. We bleken in de kapel van het klooster te zijn, met enkele gebrandschilderde ramen. Aangezien het al schemerde buiten, was er nauwelijks licht. We konden net genoeg zien om niet te struikelen. Na even rondkijken, zagen we dat er in het midden een altaar stond. Een langwerpig marmeren altaar van zo een negentig centimeter hoog. Joyce en ik liepen er heen. Joyce liep de paar treden op van het podium waar het altaar op stond. 

Een kleine lichtstraal van de volle maan scheen precies door een van de vensters op het altaar. Ik zag hoe Joyce met haar billen tegen het altaar ging staan. 'Pas op, Joyce', zei ik, en ik trok haar haastig naar mij toe. Dat bleek precies haar opzet en terwijl ik haar tegen mij aanhield, drukte ze zich plotsklaps harder tegen mij aan. 'Pieter', fluisterde ze, 'het lijkt mij zo ontzettend spannend…' Ze kon haar zin niet afmaken, omdat ik snel mijn hand op haar mond legde. Ik meende de deur te horen open gaan en was als de dood dat we door een van de monniken gesnapt zouden worden. 

We doken snel ineen achter het altaar en hoorden hoe een monnik een paar passen de kapel indeed. We konden hem niet zien, maar hoorden hoe hij even later weer wegliep, de deur achter zich sloot en vertrok. Zijn voetstappen ijlden langzaam weg in de lange lege kloostergangen. 'Wat wilde je net zeggen', vroeg ik Joyce weer. Ze kon haar lachen maar amper inhouden en vertelde dat het haar enorm spannend leek om seks te hebben op het altaar. Dat was niet aan dovemansoren gericht. Ik tilde Joyce op en liet haar op het altaar zitten. 

Ze sloeg haar armen om mijn nek en haar lippen zochten de mijne. Ik zag in het schemer hoe verlangend zij naar mij keek. Terwijl onze tongen elkaar vonden en we steeds heftiger gingen tongzoenen, voelde ik met mijn handen aan haar borsten en trok ik haar stevig naar mij toe. Zij opende haar benen, zodat ik nog dichter tegen haar aan kon staan. Terwijl ze nog steeds op het altaar zat, sloeg zij haar benen om mij heen. Heftig tongzoenend, liet ik mijn handen over haar hard geworden tepels gaan. Ik hoorde hoe ze licht begon te kreunen en liet daarna mijn rechterhand naar beneden zakken. 

Ze bood geen enkele weerstand toen ik mijn hand onder haar rokje liet verdwijnen op zoek naar haar mooiste plekje. Ik voelde dat zij een zacht kanten slipje droeg, een dun slipje waar ik met gemak langs kon met mijn vingers. Ik wilde echter niet meteen op mijn doel af gaan en wilde haar eerst nog wat opwarmen. Met mijn hand speelde ik met haar dijen en liet de rug van mijn vingers ritmisch over haar venusheuvel gaan. Ik merkte dat het haar opwond, want ze begon harder te kreunen. Voorzichtig stak ik mijn vingers in haar slipje en vond daar wat ik zocht: een kletsnat en overheerlijk kutje. 

'Ga door, ga door', kreunde ze. Ook haar hand vond, na enig zoeken, mijn gulp. Ik hoorde hoe zij de rits van mijn broek opende en voelde haar hand tegen mijn hard geworden paal aan wreef. Snel stak ik twee vingers in haar kut. Oh, wat was haar kutje kletsnat! Zonder enig probleem gleed een derde vinger bij haar naar binnen. 'Ga door', kreunde ze. Het kon ons niet schelen of we betrapt zouden worden. We wilden nog maar een ding. 'Neuk me!' kreunde Joyce. Voorzichtig ging zij met haar rug op het koude marmer van het altaar liggen. Ze deed haar benen omhoog, zodat ik haar slipje kon uittrekken. 

Daarna deed ik haar benen wijd uit elkaar en had zicht op haar heerlijk natte kutje dat glinsterde in het karige licht. Snel duwde ik mijn gezicht tussen haar benen en binnen mum van tijd vond mijn tong haar heerlijke schaamlippen. Ik voelde hoe zij nog meer opgewonden raakte toen mijn tong haar kutje binnendrong. 'Oh wat heb jij een overheerlijke kut', fluisterde ik. Terwijl ik met mijn handen haar benen omhoog hield, ging mijn mond ritmisch over haar opgezwollen schaamlippen. Ik voelde hoe zij steeds meer en heftige ging kreunen en zag hoe haar buik omhoog ging. 

Niet veel later kwam zij kreunend klaar en sloeg haar benen hard om mij heen. Haar buik schudde van jewelste. Ik had de grootste moeite om haar gekreun te dempen. Ik had snel mijn hand op haar mond gelegd, want eerlijk is eerlijk, ik had geen zin in een iets te nieuwsgierige monnik. Ze kromde haar rug zover ze kon en ik voelde hoe haar orgasme diep door haar hele lichaam trok. 'Nu ben jij aan de beurt…', giechelde ze. Mijn kloppende pik wilde nog maar een ding: diep bij haar naar binnendringen. 

Met haar handen hield zij zich vast aan de zijkant van het altaar toen ik mijn stijf geworden neukstaaf bij haar naar binnen stootte. 'Oh, ja… ga door, oh wat lekker…', kreunde ze. Ik was zo botergeil van haar geworden dat ik maar een ding wilde: heel heftig in haar tekeer gaan. Ik wist niet of zij van teder of van ruig hield. We hadden nog nooit eerder geneukt. Ik wilde nog maar een ding: haar zo hard neuken als ik kon. Ik voelde hoe zij op mijn stoten reageerde. Iedere keer dat ik heftige stootte, kwam er een heftige kreun uit haar mond. 'Ga door…', zei ze. 

Haar bloesje had ik open geknoopt en haar borsten had ik uit haar beha gelicht. Met mijn handen maakte ik rondjes over haar tepels waardoor ze helemaal gek werd. Ik voelde hoe zij tegen een tweede orgasme aan zat. Ook ik voelde dat ik ging komen en met een drietal ferme stoten kwam ook bij mij de ultieme ontlading. Ik voelde hoe ik mijn zaad diep in haar kut pompte en hoe zij samenkneep bij iedere stoot die ik nog gaf. Met een paar laatste stoten perste ik mijn laatste zaad eruit. 'Oh wat is dit geil!' zei ik. 'Zeg dat wel', antwoordde zij. We hoorden in de verte weer voetstappen onze kant opkomen. 

Snel stonden we op, Joyce deed haar borsten weer in haar beha en ze trok haar rokje weer naar beneden. We hoorden dat de voetstappen steeds dichterbij kwamen. Het had weinig gescheeld of Joyce had haar slipje dat op de grond lag vergeten. Gelukkig griste ze het nog net op tijd weg toen we snel naar de andere kant van de kapel liepen. Onze ogen waren inmiddels aan het duister gewend en we hadden een zijdeur gezien die open stond. Snel gingen we daardoor de kapel uit, precies op tijd. 

We hoorden hoe achter ons twee monniken de kapel betraden en tegen elkaar zeiden dat ze iets gehoord hadden. In een donkere nis in de gang hoorden we dat ze boos waren, omdat ze toch echt geluid hadden gehoord, maar er nu niemand was. Gelukkig gingen ze niet verder op onderzoek uit, anders hadden ze ons gevonden. Toen zij weg waren, wilden wij ook zo snel mogelijk terug naar onze kamer. Toen we even later weer onze gemeenschappelijk vriend zagen - de vergadering was opgeschort - vroeg hij of we het naar onze zin hadden. 

'Leuk om hier zo te zijn en nieuwe mensen te ontmoeten. Ook leuk dat wij onze vriendschap van vroeger van school nu weer kunnen oppakken', zei Joyce met een hartelijke glimlach. Onze vriend knikte instemmend, maar moest daarna snel weer de vergadering in. Joyce en ik namen samen de lift naar onze kamer. 'Je hebt een droom van mij tot waarheid gemaakt', glimlachte ze me toe, 'en misschien zijn hier nog wel meer spannende plekken in dit klooster…' Op onze gang namen we afscheid, maar niet voor lang. 

De conferentie was nog maar net begonnen en duurde nog twee dagen. Genoeg tijd voor Joyce en mij om verder op ontdekkingstocht te gaan…