Achteraf bekeken

Ingezonden door Twan

Voor veel mannen is het een jongensdroom: meespelen in een pornofilm. Voor de meesten van mijn geslachtsgenoten blijft het daar echter bij. Want alhoewel de foto’s en films misschien anders doen vermoeden, is het wereldje van de porno-industrie een redelijk gesloten wereldje. En bovendien ook een wereldje, waar ons ons kent. Waar het voor een vrouw vaak heel eenvoudig is om daarin door te dringen, moet je als man tot bijna bovenmenselijke prestaties in staat zijn om überhaupt toegelaten te worden.

Het grappige is dat jouw seksuele vaardigheden niet eens de eerste vereisten zijn. De gemaakte afspraken nakomen, is al heel wat. Zoals op tijd op de set verschijnen bijvoorbeeld. Jouw uiterlijk is ook niet eens de doorslaggevende factor. Net zoals er voor elk type vrouw liefhebbers bestaan, geldt dat ook voor vrijwel elk type man. Tenzij je drie oren, twee neuzen of drie benen hebt, want dan wordt het echt lastig. Wat wel een absolute vereiste is, een conditio sine quo non, is dat je bijna op commando een erectie moet kunnen krijgen. Datzelfde geldt voor het op het juiste moment kunnen spuiten.

Want, en laat ik die illusie ook meteen maar wegnemen, vaak komt alleen je pik in beeld. Zelfs al heb jij part noch deel aan de scène gehad, als de hoofdrolspeler niet meer hard is of niet klaar kan komen (wat met Viagra en Kamagra heel vaak gebeurt) dan wordt de stand-in, the Rent A Dick, ingeschakeld die de scène op gepaste wijze mag afsluiten. Guess who? Een ander, wijdverbreid misverstand is dat alle scènes in een keer worden opgenomen. Wat de toeschouwer in een filmpje van vijftien minuten te zien krijgt, vraagt vaak meer dan twee uur opnamemateriaal.

Waarin door de regisseur wordt geknipt en geplakt. Wat het uiteindelijke resultaat van amper een kwartier overlaat. Nog een veelvoorkomend misverstand is dat het gekreun en gehijg in een film het gekreun en gehijg op het moment van de opname zijn. Vrijwel niets is minder waar. In veruit de meeste gevallen wordt het hoorbare genot achteraf kunstmatig toegevoegd. En vaak niet eens door de betrokken actrices en acteurs zelf. Vaak –en zelfs meestal- zien de actrices en acteurs ook het eindresultaat niet eens. Ze doen hun ding, douchen zich, krijgen uitbetaald en gaan weer naar huis.

Soms, maar dan moet je er wel specifiek om vragen, krijg je wat over is gebleven te zien. Je bent echt een geluksvogel en de uitzondering op de regel als je al het beeldmateriaal en niet alleen de ‘directorscut’ mag aanschouwen. Dan heb je pas goed in de gaten wat je allemaal gedaan hebt en wat er allemaal is gebeurd. 

Even een voorbeeld: De meeste scènes worden zo opgenomen dat de kijker een onbelemmerde blik op de essentiële lichaamsdelen krijgt. Maar als de actrice in ‘reversed cowgirl’ met haar benen wijd op jouw schoot zit dan voel je wel dat je haar neukt en dat je met haar borsten speelt, maar je ziet zelf niets. Pas op de monitor achteraf zie je wat je precies hebt gedaan. Als je pech (of mazzel) hebt, moet zo’n scène nog eens opnieuw gedaan worden. Dus of je (hup) binnen twee minuten maar weer even hard wilt zijn. Zelfs al ben je zojuist al klaargekomen. 

Een tweede voorbeeld: Ik had een rol waarin ik twee dames moest bevredigen. Vaginaal en slechts een dame anaal. De scènes waarin de dames vaginaal genomen moesten worden, waren heel standaard. Eerst het betere stereo pijpwerk waarna de dames een voor een plaats moesten nemen op mijn erectie. De ene met haar gezicht naar mij toe, terwijl ik van de andere actrice alleen maar haar rug en billen te zien kreeg. Daarna volgde de opname waarin beide dames op hun knieën naast elkaar op de bank moesten gaan zitten. Met hun kutjes richting de camera’s.

Als een volleerd atleet moest ik hen van achteren bestijgen en in hun kutjes neuken. Dat gaat dus puur op (richting)gevoel, want zien doe je niets. De laatste scène van de shoot was die met de anale penetratie. De beide actrices begonnen elkaar in de positie 69 uitgebreid oraal te verwennen. Ik mocht beide dames om beurten vaginaal een plezier doen. Totdat de regisseuse zei dat het tijd voor de anale variant was aangebroken. De bewuste actrice lag bovenop. Eerst was haar vagina aan de beurt. Daarna haar anus die voelbaar vaker voor dit doel was gebruikt.

Wat ik altijd tricky vind, is om om beurten vaginaal en anaal te neuken. Voor de actrices dan uiteraard. Het maagdarmkanaal en de anus zijn nu eenmaal een broedplaats van bacteriën. Ik heb ooit een vrouw gesproken die op deze manier een anale bacterie in haar vagina en baarmoeder had gekregen. Met een vreselijke ontsteking tot gevolg. Volgens de regisseuse was de actrice in kwestie echter goed voorbereid. Mijn instructies luidden dat ik haar om beurten vaginaal en anaal moest penetreren.

En dat ik, telkens als ik mij uit haar terug had getrokken, mijn pik aan de onderliggende actrice moest aanbieden. Waarna ik goed voelde dat ik door haar gepijpt werd. Dit herhaalde zich na elke penetratie. De onderliggende actrice kreeg opdracht om haar collega te beffen, terwijl ik die actrice aan het neuken was. Dus een neus of lippen tegen mijn pik of ballen werd op een gegeven moment heel normaal. ‘Klaar voor het cumshot?’ vroeg de regisseuse. ‘Licht klaar? Camera’s klaar?…..Spuiten maar. En liefst zo ondiep mogelijk in het kontgaatje!’ Mijn zaad moest namelijk uit het sterretje sijpelen. 

Pas achteraf (vandaar ook de titel) kon ik een en ander zelf bekijken. Ik moet bekennen dat ik dat best wel opwindend vond. Sowieso al het neuken voor de camera. De scène van achteren op de bank was ook zeer de moeite waard. Eerlijkheid gebiedt mij om toe te geven dat ik spontaan weer hard werd toen ik mijn eigen sperma uit het kontgaatje van de actrice zag sijpelen. Wat er niet spontaan uit drupte, werd met een pulserende sluitspier naar buiten geperst. Vol op de uitgestoken tong van de onderliggende actrice. Die het roomwitte vocht als de grootste delicatesse gulzig doorslikte. Dus achteraf bekeken was het een groot succes.