Darkroom II

Ingezonden door Twan

Na de ervaringen met het koppel, waarvan ik nooit zal weten wie of wat zij waren, laat staan hoe zij eruit hebben gezien, was het tijd om even bij te komen. Hoe schaars het souterrain ook verlicht was, mijn ogen moesten toch zelfs even aan het ultraviolette licht wennen. De menselijke kluwen in diverse stadia van ontkleding was alleen maar groter geworden.  Boven bleef de deurbel de komst van nieuwe liefhebbers aankondigen. Ik had alleen maar de moeite genomen om mijn mesh boxer aan te trekken. Tenslotte zou meer kleding in dit gezelschap al snel ‘overdressed’ zijn geweest.

Tussen de lichamen en qua eigenaar soms niet te bepalen aan welk lichaam ze vastzaten, worstelde ik me een weg naar de trap. Een drankje was absoluut nodig om de verloren gegane lichaamsvloeistoffen weer aan te vullen. De bar en het aangrenzende zaaltje waren goed gevuld. In mijn stamcafé moest je altijd maar weer afwachten hoe een avond zou verlopen. Alles was afhankelijk van wat en wie er door de deur zou komen. En met welke bedoelingen en verwachtingen. Al redelijk snel raakte ik in gesprek met twee dames, uit wiens Engelse accent ik kon opmaken dat zij uit Liverpool kwamen.

Wat bewondering oogstte. Het bleken twee vriendinnen te zijn die hun vriendschapsband zelf omschreven als zusjes. Van vrienden, die vorig jaar min of meer toevallig een keer binnen waren gegaan, hadden ze van dit café gehoord. Ze waren  nieuwsgierig geworden. En eenmaal toch in Amsterdam…. When in Rome, toch? Ze zeiden hun ogen uit te kijken en dat was ook hun enige doel voor vanavond. Iets in hun woorden en blikken zei mij dat dat voornemen mogelijk al niet meer zo rotsvast was.

Ik had al vaker meegemaakt dat, met name Engelse, dames van het ene op het andere moment kunnen veranderen van ‘sophisticated ladies’ in ronduit slettebakken. Ik hoor Jewel al zeggen ‘heerlijk toch dat dat allemaal kan!’ Een waarheid als een koe. Vanuit hun nieuwsgierigheid vroegen de dames of ik ook een ‘first-timer’ was. Mijn ontkenning wekte duidelijk hun interesse. Of ik wat ervaringen met hen wilde delen. Nou vind ik het delen van erotische verhalen geen enkel probleem.

Daarom schrijf ik ze ook op een stuur ik ze aan Jewel. Maar om ze nu in geuren en kleuren aan de bar te delen, vind ik een ander verhaal. Het zou op grootspraak en bluf kunnen lijken, dus kwam ik niet veel verder dan een paar hints en het advies om vooral rond te lopen en hun ogen goed de kost te geven. Mijn advies werd in dank aanvaard, maar niet dan nadat ik antwoord had gegeven op hun vraag of ik het vanavond al ‘gezellig’ had gehad. Ik gaf een korte bloemlezing van mijn meest recente ervaringen van zojuist. ‘Cool!’ luidde de reactie. En weg waren ze.

Toch enigszins gemotiveerd door alles wat er om- en naast mij gebeurde, begon de inhoud van mijn boxer weer tekenen van leven te vertonen. Tijd om af te dalen naar een bedenkelijk niveau. De vleespotten waren rijkelijk gevuld. Onwillekeurig en redelijk onbewust masseerde ik mijn penis wat een zichtbaar resultaat had. Mijn eikel wist aan het elastiek van mijn boxer te ontsnappen. Ik trok het tot onder mijn ballen en maakte een rondgang door de poel der zonde. De Engelse vriendinnen/zusjes waren er ook en kwamen zintuigen tekort om alles in zich op te nemen.

Ook ik werd keurend bekeken, maar ik leek geen bijzondere aandacht of waardering te scoren. Ach ja, aan een boom zo gevuld mist men een, twee appelen niet. Ik besloot de darkroom weer op te zoeken. Aan de geluiden te horen, was ik niet de enige die op dat idee was gekomen. Ik hoorde een vrouw zich een weg door haar orgasme gillen en een man maakte geluiden alsof de Vesuvius op Sicilië uitbrak. Het kwam mijn erectie alleen maar ten goede. Het stel raakte bij het verlaten van de ruimte mij per ongeluk even aan. Dat had heel vochtig af kunnen lopen.

Ik spreidde mijn handdoek weer uit en ging liggen. Intens met mijzelf aan het spelen, zag ik schaduwen het schaars verlichte halletje binnenkomen. ‘Are you sure he’s in here?’ Het Liverpoolse accent was overduidelijk. Met gesloten ogen probeerde ik mij de gezichten van de dames voor de geest te halen. Alsof hun gezichten er in een darkroom toe zouden doen. Op de tast en met hier en daar een kreet of gilletje zochten de dames zich een weg in de duisternis. Totdat een voet mijn scheenbeen raakte.

Een hand op mijn knie leidde tot een ‘I think I found him’. Vanwege een doorlopend gevecht met de spellingscontrole van Word zal ik de verdere conversatie gewoon in het Nederlands weergeven. Het geritsel van kleding kon een aantal dingen betekenen. Of de dames kregen het warm of er bestonden snode plannen om een vrijwillig weerloze man ondergeschikt te maken aan al dan niet bewust gesmede plannen. Ik hoopte op- en bad voor het laatste. Handen om mijn gezicht en lippen op de mijne. Andere handen op mijn blote borst op zoek naar keiharde tepels.

Tepels die pijn leden. Pijnscheuten die doortrokken naar mijn liezen. Een erectie die bij iedere hartslag verwachtingsvol op wipte. Hopend op een hand…. op een tong…. op warme lippen. En uiteindelijk op…  Mijn prostaat draaide overuren. Het druipende, dikke slijm werd over mijn buik uitgesmeerd. Een onderzoekende hand van mij werd weggeduwd: ‘Oh nee, mannetje.’ Mijn gezicht verdween tussen twee grote borsten. Elke poging om een tepel in mijn mond te nemen, werd ontweken. Mijn armen werden zijwaarts geduwd met handen daar gehouden.

Ooit kreeg ik in een club het verzoek om mee te werken aan ‘face-sitting’ met een dame wiens intieme geur mij liet kokhalzen. Deze dame, deze vagina rook anders. Zoet met een vleugje zilte zeelucht. Mijn tong veroorzaakte ontspanning. ‘Grijp mijn tieten.’ Was dat aan mij gericht? Of aan haar partner in crime? Het resultaat was was twee formidabele borsten door vier handen geliefkoosd werden. Dat was ‘beneden’ te merken. Twee handen gleden over mijn buik. Tergend langzaam richting mijn erectie. Een duim verdeelde voorvocht minutieus over mijn eikel.

Oh mijn God, nog even en er viel veel meer te verdelen. Toen eindelijk die verlossende mond.. Waar eerdere dames nog wel eens moeite met het formaat hadden gehad, had dit Engelse mondje duidelijk voor hetere vuren gestaan. Mijn befkutje draaide zich om. Normaal gesproken is beffen een van mijn lievelings bezigheden, maar als twee monden en vier handen hun uiterste best doen om jou van een respectabele hoeveelheid zaad af te helpen, dan denk ik niet meer met mijn hoofd. Dan nemen dierlijke driften bezit van mij. Het resultaat werd met gelach en complimenten ontvangen.

De eerlijkheid gebiedt mij wel om te zeggen die complimenten niet voor mij waren. De dames feliciteerden elkaar met het feit dat zij mij al zo snel hadden laten spuiten. Gek genoeg liep mijn ego geen deuk op. Hetzelfde geritsel als net wees erop dat er weer kleding werd aangetrokken. De schaduwen in het gangetje duidden op het vertrek van twee dames uit Liverpool. Ik lag na te genieten.