De verloren weddenschap

Ingezonden door Welkommat053

Langzaam ontwaak ik en langzaam komen er ook gedachten voorbij. Ik lig half uitgekleed op mijn bed. Gedachten aan gisteravond komen voorbij. Wat was het gezellig. We hebben veel gelachen en veel gekletst met wildvreemde dames, want zo ben ik. Misschien is dat wel de reden dat ik nog steeds vrijgezel ben. Hoewel ik klein van stuk ben, gebrek aan zelfvertrouwen heb ik zeker niet. Ik sta op en voel mijn zakken na. Dat is iets dat ik altijd doe als ik op stap ben geweest. Ik voel mijn zakken na op zoek naar mijn telefoon, ID-kaart, pinpas en eventueel papiergeld.

Drie van de vier artikelen vind ik terug. Alleen mijn pinpas kan ik nergens vinden. Hm dat is raar denk ik. Mijn blik gaat richting mijn mobiel waar een blauw lampje knippert. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat ik een berichtje heb. Ik open het en lees: bel me even? groetjes Melissa. Melissa, denk ik? Er gaat geen lampje branden, dus ik besluit om deze Melissa maar te bellen. Na drie keer overgaan hoor ik een vrouwenstem zeggen: 'Met Melissa'. 'Ja, hoi met Jan. Ik kreeg een berichtje dat ik je moest bellen.' Ik hoor een lach aan de andere kant van de lijn.

'Klopt. Ik had al gehoopt dat je me zou bellen. Ik was benieuwd wanneer je je tegenprestatie nakomt?' 'Welke tegenprestatie?', vraag ik. 'Weet je niet meer welke weddenschap je gisteren verloren hebt?' 'Weddenschap?', herhaal ik. Ik hoor een diepe zucht aan de andere kant van de lijn. 'Dat je zat was gisteren dat was wel duidelijk, maar dat je je niks meer herinnerd is wel vreemd. Ik zal je dan wel even bijpraten.' Ze vervolgde: 'Gisteren hebben we elkaar ontmoet en je viel meteen voor mijn postuur.

Je wist me te vertellen dat je aan het ruiken van mijn voeten mijn gewicht kon raden. Je zei er ook nog bij dat als je het fout had ik jou een dag lang kon gebruiken als mijn eigen deurmat, vloerkleed, voetenbankje en opstapje. Vervolgens heb ik je aan mijn voeten laten ruiken en heb je mijn gewicht niet geraden. Misschien was je wel bedwelmd of iets dergelijks, maar ik kreeg in ieder geval je pinpas met pincode als onderpand mee. Je pinpas is inmiddels geplunderd, maar dat krijg je terug zodra je je tegenprestatie hebt ingelost.

Ik moest je een sms sturen of je me even wilde bellen en dat heb je nu dan ook gedaan, waarvoor dank.' Ik hoor het allemaal aan. Dat ik graag aan vrouwenvoeten ruik, althans erover fantaseer dat te doen, dat wist ik, maar dat ik dat ook al in een kroeg toepas, is ook voor mij nieuw. Ik overweeg mijn opties, maar dat zijn er niet veel. Er zit niet veel anders op dan de tegenprestatie in te lossen. Ik weet namelijk hoeveel geld er op mijn rekening stond: veel, heel veel geld! 'Goed Melissa, wat stel je voor?' 'Heb je pen en papier bij de hand?', vraagt ze. 'Heb ik', antwoord ik.

'Ik stel voor', zegt ze, 'dat je morgenochtend om precies 07.45 uur voor mijn deur ligt. Het adres is Colettelaan 14. Je ligt op je rug. De bedoeling is dus dat ik je gebruik als deurmat, vloerkleed, voetenbankje en opstapje of afstapje. Dat ga ik dus ook doen voor precies vierentwintig uur. Vierentwintig uur later krijg jij je geld en je pinpas terug en ben je hopelijk een hele fijne ervaring rijker. Om exact 07.45 zet ik mijn eerste stap op jou. Vierentwintig uur later zet ik, om exact 07.44 uur, mijn laatste stap op jou. Tussendoor ga je me overal dienen waar ik in-, op- of af- moet stappen.

Overal waar ik het nodig acht. Ik reis normaal gesproken met de auto naar mijn werk, echter deze dag zal ik het OV gebruiken. Op kantoor aangekomen, wanneer ik achter mijn bureau zit, dien je als voetenbankje. Het kan ook zo zijn dat ik graag wil dat je mijn voeten likt. Tijdens vergaderingen, waar uitsluitend vrouwen bij aanwezig zijn, lig je ook onder de tafel op je rug en zijn alle vrouwen in de ruimte vrij jou te gebruiken als voetenbank danwel voetenlikker. Ben ik duidelijk wat ik van je verlang?' 'Ja, je bent heel duidelijk', antwoord ik. 'Mooi zo', besluit ze, 'dan zie ik je morgen. Daag'. 

De verbinding wordt verbroken. Ik probeer mezelf voor te stellen hoe ze er ook alweer uitziet. Wat ik me nog van haar herinner is dat ze donker is. Ik besluit een blik te werpen op Facebook. Daar is tegenwoordig heel veel op te vinden. Gelukkig zijn er niet zoveel donkere dames in jouw woonplaats, dus dat filtert al makkelijk. Ik houd daarom ook maar twee profielen over. Eén profiel is van een kleine, maar gezette dame. Als ik verder zoek, zie ik dat deze dame ouder is dan zij. Ik houd dus maar één profiel over. Ik klik het profiel aan en daar staat ze vrolijk lachend me aan te kijken.

Ik besluit om wat foto's van haar profiel te bekijken. Ze heeft smaak voor wat betreft een bepaald soort auto. Dat is toevallig ook mijn droomauto. Verder valt me vooral haar geweldige postuur op. Ze oogt lang en zwaar en dat beangstigt mij enigszins aangezien ik zelf kleiner en slanker ben. Ik ben zo'n 170 cm en weeg 65 kilo. Typisch een Formule 1 coureurs postuur, ware het niet dat ik helaas ander werk doe. Tevens valt me op dat ze vaak te zien is met hakken aan. Brede hakken, maar ook een dunne hoge hak. De zogenaamde stilettohak schuwt ze niet. Ik heb zo'n gevoel dat ze me pijn gaat doen.

---

'Dames we gaan morgen wat lol beleven.'  Janine, 170 cm en zeventig kilo, mijn directe collega en aan hetzelfde bureau werkend als ik, kijkt op van haar typewerk. 'Hoe bedoel?', vraagt ze. 'Kun je je die jongen van gisteren nog herinneren?' Ik deel het telefoongesprek van zojuist met haar. 'Dus hij komt?', vraagt Janine, die een kleine glimlach niet kan onderdruk-ken en ondertussen bedenkt welke schoenen ze morgen zal dragen. Tijdens de pauze licht ik mijn overige vrouwelijke collega's in. Maria, 160 cm en tachtig kilo, knikt instemmend.

Als verantwoordelijke van deze groep geeft ze hierdoor haar toestemming. Lia, 165 cm en vijfenzeventig kilo, begint nerveus te lachen. Ondertussen genieten de vrouwen van de dominantie die ze morgen ten opzichte van de man kunnen tonen. Lotte, 175 cm en vijfenzeventig kilo, denkt er het hare van, maar haar kennende zal zij zeker wat frustratie willen uiten voor haar op de klippen gelopen relatie. Simone, 175 cm en zeventig kilo, weet niet exact wat ze ervan moet denken, maar is altijd wel in voor iets nieuws.

Tina tenslotte, 160 cm en vierenzeventig kilo, geeft geen krimp. Ik verwacht echter dat ze wel los zal komen als ze de eerste stap gezet heeft.

---

Ikzelf kan het moment nauwelijks afwachten. Om 06.30 uur gaat mijn wekker en sta ik op. Ik trek wat makkelijke kleding aan -t-shirt en een spijkerbroek- en ga naar beneden. Terwijl de koffie pruttelt, lees ik de krant en ga om 07.15 uur lopend op pad. Ik woon gelukkig niet heel ver van haar vandaan. Om 07.40 uur loop ik haar straat in. Ik begin nu pas zenuwachtig te worden. Wat nou als ze helemaal niet op nummer veertien woont? gaat er door me heen. Ik besluit om langs haar deur te lopen. Misschien is er wel een naambordje op haar deur aanwezig.

Ik loop langs nummer veertien en zie tot mijn blijdschap inderdaad de naam Melissa op haar deur staan. Ik kijk op mijn horloge. Nog één minuut. Ik lig op mijn rug op de grond en niet lang daarna hoor ik de deur opengaan. Ik kijk op benieuwd wie de deur opendoet. Ik kijk in haar gezicht en zij kijkt naar mij. Ze lacht en ze oogt blij. 'Hallo, ik zal je de hele dag ter dienste staan', zeg ik. Samen lopen we de straat uit. Ik kijk omhoog om deze mooie dame überhaupt in het gezicht aan te kunnen kijken.

Wat is ze lang, denk ik en zwaar. Nog steeds voel ik de pijn die haar hakken hebben veroorzaakt. Tijdens het lopen kijk ik naar beneden en hoor het prachtige getik van haar hakken op de straatstenen. Dan komen we aan bij de bushalte. 'Ga liggen', hoor ik haar zeggen. Ik doe wat er van me gevraagd wordt. Ze stapt op me en wacht ondertussen geduldig op de bus. Wanneer het wat te lang duurt, gaat ze tegen de lantaarnpaal leunen. Ondertussen lig ik onder haar voeten en ruik dat de paal ook vaak gebruikt wordt als urinoir voor honden. Dan, na een paar minuten, verschijnt de bus.

De bus stopt ook precies voor ons, zodat, wanneer de deuren open zijn gegaan, ze zo via mijn hoofd de bus in kan stappen. 'Moet dat pakketje ook mee, mevrouw?', hoor je de chauffeuse zeggen. 'Jazeker', zeg je,' die mat moet zeker mee. Die moet nog de hele dag mee'. Ze gaat schuin achter de chauffeuse zitten. Ik sta op al een beetje beurs van het feit dat ze zolang op één plek heeft gestaan. 'Hij is wel klein he?', hoor ik de chauffeuse tegen har zeggen, net wanneer ik binnenstap. Ik betaal een kaartje en krijg te horen dat ik ook even voor haar moet betalen.

Zo betaal ik dus voor ons tweeën en ga vervolgens op het andere setje stoelen naast haar zitten. Tijdens de busreis van zo'n twintig minuten, waarbij steeds meer mensen de eens zo lege bus bevolken, wordt er door haar uitgebreid uit de doeken gedaan waarom ik als opstap gebruik wordt. Ik kijk ondertussen de andere kant op. Dan drukt ze op de stopknop en even later komt de bus tot stilstand. Ik sta op, stap naar buiten en ga op het trottoir op mijn rug liggen, zodat ze netjes op mij af kan stappen. Ik kijk om mij heen en zie dat we bij een treinstation zijn gestopt.

Zij heeft een ander idee en wil mijn vertrouwen in haar testen. Daardoor laat ze een paar middelbare school meisjes voorgaan. Ze blijven voor de uitgang staan. Niet wetend wat ze hiermee aan moeten. Met een gemeend 'ga je gang en gebruik hem als afstap', motiveert ze de meisjes om mij als voetveeg te gebruiken. De vier meisjes, gelukkig niet al te zwaar, maken al giechelend gebruik van mij en stappen zonder omkijken op mij en weer van mij af. Een paar toekomstige Domina's in de dop? Daarna staat ze op me, gadegeslagen door de meisjes.

Ik hoor ondertussen de deuren van de bus dichtgaan en de bus wegrijden. Vervolgens stapt ze van me af en vervolgen we de weg naar haar kantoor. Na een wandeling van zo'n drie minuten komen we aan bij een groot statig gebouw. FNV HORECA zie ik  op de gevel staan. Dus hier werkt ze?, denk ik bij mijzelf. Veel tijd om daarbij stil te staan heb ik niet. Ze heeft me weer nodig. Ik ga voor een deur liggen en ze stapt op mij. Ze kijkt naar beneden en zegt me hier te blijven liggen totdat ze me weer ophaalt.

Ik knik en wanneer ze een pasje door een kaartlezer haalt, opent de deur zich automatisch en stapt ze van me af. Ze gaat door de deur naar binnen. Als Ze net binnen is, pakt ze haar telefoon en verstuurt ze via de groepswhatsapp dat de deurmat klaarligt. Niet veel later komt als eerste Janine op hoge haklaarzen aanlopen. Ik hoor haar zeggen: 'Dus jij bent onze deurmat voor vandaag?' Na deze woorden stapt ze met haar zeventig kilo op mijn buik en stapt vervolgens lachend naar binnen. Vervolgens komt Maria aanlopen. Ze grinnikt bij de aanblik van mij op de grond.

Met haar tachtig kilo en zwarte enkellaarsjes stapt ze zonder enig probleem op mijn buik. Ik voel haar hak diep wegdrukken in mijn buik. Ze zegt: 'Alles komt goed jonkie. Je zult een topdag hebben vandaag.' Met deze woorden stapt ze van me af en gaat ze door de deur naar binnen. 'Hij is wel sterk', hoor ik haar zeggen. Dan komt Lia aangerend. Ze geniet er zo te zien nu al van. Ze stapt op mij met haar mooie pumps. Dan kijkt ze naar beneden en in plaats van dat ze van me afstapt, stapt ze op mijn borst.

Haar vijfenzeventig kilo drukt op mijn borst en ik heb moeite om dit vol te houden. Ik kijk naar haar gezicht en zie dat ze aan het genieten is. Ik krijg tenslotte een knipoog en met een 'tot straks' stapt ze van me af. Dan komen Simone, Lotte en Tina met zijn drieën aangelopen. Ze carpoolen met elkaar, dus heel toevallig is dat niet. Het getik komt nader en al gauw voel ik de hakken van de pumps van Lotte op mijn buik. Kennelijk is het afgesproken, want ze stapt vervolgens op mijn borst. Dan stapt Maria op me. Het wordt nu wel heel zwaar.

Ze staat met de overige dames te genieten aan de andere kant van het raam. Benieuwd of ik het volhoud en kijkend wat mijn grens nu is. Je geniet ervan dat je voorstel wordt uitgevoerd door de dames. Maria besluit een stap richting mijn borst te zetten en eindigt met haar hakken op mijn ribben. Dan komt Tina er nog bij. Ze gaat op mijn buik staan. Er staat nu zo'n tweehonderddertig kilo op me en ik verga van de pijn. Ik kijk omhoog, naar de gezichten van de dames die op mij staan. Ze kijken naar mij en Simone pakt haar telefoon en maakt een foto van het tafereel.

Dan stappen de dames één voor één van mij af en lopen door de deur naar binnen. Ik sta op, maar dat valt niet mee. Ik ga door dezelfde deur naar binnen en laat me leiden naar de plek die zij voor mij in petto heeft. Dat is onder haar onder bureau. Althans, ik lig met mijn hoofd onder haar bureau, de rest van mijn lichaam ligt ervoor. Dat is met een reden, die ik heel snel zou ondervinden. Ze kijkt onder haar bureau en zie haar hoofd bij mijn voeten. Ze zet haar laarzen op mijn gezicht als een soort voeten-kussentje. 'Melissa, heb je even tijd?', hoor ik een vrouwenstem zeggen.

Ik kijk op en ik zie dat het Maria is, haar directe chef. 'Doe me een lol Maria en neem gerust plaats in op mijn matje. Daar ligt hij ten slotte voor'. Maria gaat op me staan. Ze kan een zacht gegrinnik niet onderdrukken. 'Mijn hakken zakken best diep weg', zegt Maria. Melissa lacht met haar mee. 'Geniet ervan Maria, maar wat wilde je zeggen?' 'De BMW X6 van mijn man is klaar en kan worden opgehaald. Nu weet ik dat je heel graag een X6 zou willen rijden. Wat zou je ervan vinden om deze auto samen met mij op te halen? Neem je matje mee. Die kan zich tijdens de rit een beetje nuttig maken'.

'Lijkt me leuk en ben benieuwd hoe je mijn matje zich nuttig kan laten voelen'. Ondertussen voel ik een hak in mijn mond. Terwijl Maria nog op mij balanceert, vraag ik mezelf af hoe ik me nuttig zou kunnen maken tijdens een autorit. Pfff, eindelijk stapt ze van mijn buik. Ik voel aan mijn buik en voel de twee putten van het langdurig stilstaan in mijn buik. Twee grote putten. Ik voel eraan en vind het ergens heel opwindend. Ondertussen zit ik ook nog steeds met de hak van Melissa in mijn mond. Ik blijf er maar aan zuigen.

Ik kijk schuin naast mij en zie een paar glimmende haklaarzen mijn kant opkomen. Ze stoppen bij het bureau en opeens gaat één voet omhoog. De voer landt op mijn buik. Er wordt wat gewicht op gezet en al snel volgt voet nummer twee. 'Dag Janine', zegt Melissa, 'hoe voelt mijn matje aan?' Heerlijk, lekker zacht. Hadden we eerder moeten doen. Vergeet je zo niet je voorbereidingen te treffen voor de vergadering van half tien?', zegt ze. 'Och, bijna helemaal vergeten', zegt ze. Ze staat op. Janine stapt van me af. Ze vertelt me dat ik haar moet volgen naar de vergaderzaal.

Daar aangekomen vertelt ze me dat ik voor de deurpost binnen de vergaderruimte op mijn rug moet gaan liggen. Ik neem plaats op mijn stekje, zodat mijn borst en buik in de deuropening liggen. Ik kijk om me heen. Ik zie dat ze druk bezig is met het voorbereiden van de vergadering. Ik zie ook dat er twaalf plaatsen zijn. Stilletjes hoop ik dat alle twaalf de plekken gevuld zullen zijn over een paar minuten. Melissa loopt naar de kast. Ik zie dat ze er een deurmat uithaalt. De deurmat legt ze op mijn borst en buik. Er staat 'welkom' op de deurmat geschreven.

Ze wil de deurmat testen en stapt op me. Ik kreun. Ze staat te genieten in de deuropening. Ik voel mijn gezicht rood aanlopen. Ik weet alleen niet of dat komt door de hakken die in mijn lichaam boren of dat het haar gewicht is. Ze stapt van me af en loopt naar mijn hoofd. Het duurt nog zo'n tien minuten totdat de vergadering begint. Ze schuift haar slipje wat naar de zijkant en komt op mijn gezicht zitten. 'Likken', geeft ze me als opdracht mee. Binnen twee minuten lik ik haar naar een heerlijk hoogtepunt. Mijn hele gezicht is een grote natte kliederboel van haar geil.

Ze pakt een theedoek en maakt mijn gezicht droog. Niet lang daarna komen haar collega's één voor één binnen. 'Oh prettig zo'n deurmat bij binnenkomst. Dat heb je prima geregeld Melissa', zegt Maria. De dames vegen één voor één hun voeten op mij. Nadat iedereen binnen is, laat ze me voor een digibord plaatsnemen. Hier kan ik als opstapje dienen tijdens de presentaties. Ik ben benieuwd hoelang ik het vol ga houden als een spreekster een kwartier bovenop me staat. Melissa verlaat de zaal en laat me alleen met de dames.

Voordat ze weggaat, drukt ze me op het hart dat ik na afloop weer keurig bij de uitgang moet gaan liggen. Deze tool is speciaal bedoeld om vergaderingen te volgen vanaf je werkplek. Een soort webcam-achtig iets. Ik lig klaar bij een wit bord en kijk om me heen. Ik zie twaalf dames voor me zitten klaar om te vergaderen. Ik kijk onder de tafels en zie alleen maar hoge hakken. Sommige wat scherper, andere wat breder. Dan komt er een oudere vrouw op mij aflopen. Ze heeft een blinddoek bij zich en een mp3-speler. Ik heb haar nog niet eerder gezien, maar zij mij kennelijk wel.

Ze stapt zonder problemen op me. Ze is relatief licht, een kilo of vijfenvijftig denk ik. Ze gaat gehurkt op mijn borst staan. 'Ik heb van Melissa begrepen dat we je als ondergrond mogen gebruiken en dat we overal op mogen gaan staan. Ik moet je waarschuwen dat dat niet tegen dovemansoren is gezegd. Daarom heb ik hier een speciale blinddoek voor je die ik je om zal doen. Deze heeft een dikke kap en die zal je ogen beschermen, mocht een dame in haar enthousiasme haar hak daarop willen zetten. Tevens doe ik je een mp3-speler in, zodat je niet kunt te horen wat wij zeggen.

We hadden je ook onder narcose kunnen brengen, maar dan voel je niets meer van ons gewicht en onze hakken.' Een luide lach ging door de zaal. Ik knik dat ik het begrepen heb en ik laat me de blinddoek omdoen en de mp3-speler aanbrengen in mijn oor. Het wordt zwart voor mijn ogen. Ik hoor goede muziek door de oortjes en even later stapt de dame weer van me af. Ik wacht af. Claudia staat op, een grote meid van 178 cm en zo'n drieëntachtig kilo. Ze kijkt wat naar beneden. Duidelijk op zoek naar een plek om op te staan. Melissa moedigt haar aan om ergens op te staan.

Dan lijkt ze eindelijk een plekje te hebben gevonden waar haar pump neergezet kan worden. Vervolgens neemt ze op mijn buik plaats. Ze zoekt naar haar evenwicht en een steunpunt. Helaas blijft ze niet lang staan en stapt weer van me af. Claudia gaat het nogmaals proberen. Nu lijkt ze wat stabieler te staan en lijkt ze door te kunnen met de presentatie. Na deze presentatie volgen er nog twee waarbij ik doorzeefd wordt door hakken. De duo-presentatie was daarbij het hoogtepunt. Twee dames van gemiddeld vijfenzeventig kilo stonden op alles wat onderdeel was van mijn lichaam.

Na deze presentatie worden mijn oortjes er weer uitgehaald. Mijn blinddoek wordt afgedaan en ik kijk wat onwennig in het rond. Ik moet weer even wennen aan de felle verlichting. Ik kruip vervolgens terug naar de deur om de dames de gelegenheid te geven de ruimte te verlaten. Ik krijg van de meeste dames een heerlijke knipoog: een teken dat ze onder de indruk zijn geweest. Daarna kruip ik terug naar mijn bazin voor deze dag. Aangekomen bij haar bureau neem ik mijn stekje bij haar vermoeide voetjes weer in. Ze zet haar hakken op mijn buik. Ik kan een kleine 'au' niet verbloemen.

'Hebben ze je hard aangepakt, mijn matje?', vraagt Melissa.  'Laat me je buikje eens zien'? Trots show ik haar mijn buik. Op mijn buik zijn de gevolgen van het met de hakken op mijn buik staan te zien. Allerlei putjes van hakken, ondiep en diep, zijn op mijn buik te zien. Ik lijk wel een maanlandschap. Dan is het tijd om samen met Maria de BMW X6 van haar man op te halen. We lopen met ons drieën, waarbij ik uiteraard achter hen loop, naar de Mercedes van Maria. Het is zo'n grote 600-serie en dat is echt zo'n auto die wel past bij de kleine Maria. Geen slechte auto voor de vrouw van de baas.

De afstandsbediening zorgt voor het ontgrendelen van de deuren en ik wil al achterin stappen. 'Ik zou graag voor deze rit van je slaaf gebruik willen maken', zegt Maria tegen Melissa. Heb je daar bezwaar tegen?' Ik heb geen idee wat ze bedoelt en dat ziet Maria aan mijn gezichtsuitdrukking. 'Kom even kijken bij de bestuurderskant, wil je?' Ik doe wat ze me vraagt. Ik zie jou geïnteresseerd naar de bestuurdersstoel kijken. Benieuwd wat de dames aan het bekokstoven zijn. 'Is goed, leef je maar uit', zegt Melissa.

'Matje, kom eens hier en ga eens op je plekje liggen', wordt er naar mij geroepen door de kleine vrouw. Ik loop naar de bestuurdersstoel en zie tot mijn verrassing een gat in de zitting. 'Je moet vanuit de achterbank hierdoor heen met je bovenlichaam. Ik kijk naar mijn Mevrouw. Die kijkt mij aan en knikt alsof ik niet moet zeuren, maar het gewoon moet doen. Ik klim via de achterbank naar binnen en wurm mij door de zitting van de bestuurdersstoel, totdat ik met mijn hoofd met het gezicht naar boven omklemd wordt door de zitting.

'Past prima', zegt de kleinere dame en daarna stapt ze in. Voordat het donker wordt, zie ik nog heel snel dat ze geen slipje draagt en zo met haar lipjes op mijn gezicht gaat zitten. Terwijl Maria de motor start, merk ik al de eerste ademhalingsmoeilijkheden onder de billen van Maria. 'Dat komt zo wel goed als ik schakel', stelt ze me gerust. Ik kijk geamuseerd onder de bilpartij van Maria en naar het lichaam van Melissa op de achterbank. Wanneer we eventjes onderweg zijn, vraagt Maria aan Melissa om mij hard in mijn ballen te knijpen om zeker te weten dat ik nog leef.

Dat doet ze uiteraard graag. Ze stopt haar hand achter mijn broek en plant haar nagels ferm in mijn ballen. Dan knijpt ze zo hard als ze kan. Maria komt lichtelijk omhoog en kreunt hierbij. Mijn schreeuw wordt echter begraven in de kut van Maria die dit wel lekker vindt. 'Blijf daar maar even mee doorgaan', zegt Maria tegen me. Dit blijft ik doen totdat ze overheerlijk klaarkomt. Het tafereel windt Melissa ook heerlijk op. Niet lang daarna komt ze zelf ook lekker klaar daar haar clit te strelen. Dan komen we aan bij de BMW-dealer. 'Kijk, daar staat ie al', zegt Melissa tegen me.

Ze kijkt verlekkerd naar die grote bak. Maria parkeert de auto en stapt uit, onderwijl haar jurkje weer straktrekkend. Terwijl Melissa uit wil stappen, kijkt ze nog even naar me, met mijn platgedrukte hoofdje in de zitting. Het geil van Maria loopt helemaal over mijn gezicht. Ze pakt een tissue en maakt mijn gezicht droog. Dan stapt ze ook uit. Verward probeer ik uit de Mercedes te kruipen. Buiten aangekomen, probeer ik mijn gezicht wat te masseren. Mijn pik is nog steeds stijf. Ik heb twee mensen klaar horen komen, maar ze zijn er uiteraard eentje vergeten. Van verbazing begin ik te glimlachen.

Niet lang daarna wuift ze naar me. 'Kom, we gaan', zeg ze en ik wil al aan de bijrijderskant instappen. 'Nee, nee, je gaat aan de bestuurderskant zitten en zorgt dat je je pik buiten je broek hebt. Ik ben zo geil dat ik op je wil zitten, terwijl ik de auto terugrijd'. Ik neem zoals gevraagd plaats op de bestuurdersstoel en haal mijn pik uit mijn broek. Melissa doet er snel een condoom om en gaat op mij zitten. De stoel kan elektrisch ingesteld worden en al snel zit ze aan de knoppen om zelf zo prettig mogelijk te kunnen zitten. Ik voel dat ik met mijn rug naar beneden ga. Zij blijft echter rechtop zitten.

Het voelt zwaar op me, maar ik hoop dat ze me tot een hoogtepunt kan brengen. Dan start ze de motor en voel ik dat we wegrijden. De vele bulten in de weg zorgen ervoor dat we samen naar een heerlijk hoogtepunt gaan. Dat volgt uiteraard al snel, want geil was ik als een malle. De rest van de weg gebruikt ze me om op me te zitten, onderwijl genietend van de rijcapaciteiten van de BMW. Aangekomen bij de parkeerplaats, parkeert ze de auto op de plaats van haar chef en stapt uit. Ik kijk naar haar. Ze ziet er gelukkig uit. Het einde van de werkdag nadert. Dat weten haar collega's ook.

Ze roept me het vergaderhok in. Verbaasd loop ik naar binnen en zie al haar veertien collega's opgesteld staan. Ze hebben vandaag van me genoten zeggen ze. Ze vonden het stuk voor stuk heerlijk om me als matje te hebben gehad. Daarvoor willen ze me bedanken. Melissa vraagt me om in het midden op de grond te gaan liggen. Uiteraard op mijn rug. Dan verzoekt ze alle dames stuk voor stuk een plekje op mijn lichaam op te zoeken en mijn gezicht hierbij vrij te laten. Het valt niet mee al haar collega's op mijn lichaam te hebben staan. Toch geniet ik ervan.

Als laatste stapt Melissa met haar blote voeten op mijn gezicht. 'Lieve deurmat, je hebt nu zo ongeveer bijna duizend kilo op je lichaam staan. Geniet zoals wij nu ook van jou doen', zegt ze. Ik ontwaak en voel aan mijn lichaam. Het voelt beurs en mijn ribben doen zeer. Ik kijk naar mijn borst en buik. Een slagveld van putjes en rode plekken zijn zichtbaar. Ik kom overeind en zie dat ik in een vergaderhok lig. Ik kijk op tafel en zie mijn telefoon op tafel liggen met een knipperend lampje. Een teken dat ik een berichtje heb ontvangen. Ik kijk op mijn telefoon.

Ik heb inderdaad een berichtje ontvangen. Ik lees: 'Lieve deurmat. Bedankt voor de fijne dag. Ook namens mijn collega's. Ik ben alleen je pinpas vergeten terug te leggen. Die ligt nog bij mij thuis. Je bent altijd welkom om die nog even op te halen..

 

Beoordeel hieronder het verhaal

Rating: 4.6666666666667 sterren
3 stemmen