Adrie ziet het helemaal zitten

Ingezonden door Twan

Van wat nu volgde had ik ooit wel eens gehoord, maar ik had het nog nooit meegemaakt. Er zelfs nog nooit over gedroomd. Nadat Michel zijn sperma op de parketvloer had gespoten, noemde ik in een opperste opwelling van geilheid Adrie mijn slet. Ik greep haar bij haar rode haren en trok haar hoofd achterover. Adrie liet haar instemming blijken door mij te blijven neuken. ‘Voor jou wil ik een slet zijn. Jij mag mij zelfs als hoer gebruiken.' Adrie wond er geen doekjes meer om. Adrie ging weer klaarkomen. Ik voelde haar orgasme zich opbouwen. Met een voelbare ontlading.

Adrie droop. Eerst alleen van haar eigen sapjes, maar ik was dit avontuur zo opwindend gaan vinden dat ik hooguit een paar seconden later diep en hard in Adrie klaarkwam. Ik voelde bijna elke zaadcel Adrie’s kutje in schieten. Mijn pik leek te exploderen. Hoe heftig ik wel niet klaargekomen was, bleek wel toen mijn eikel, nog net zo groot en blauw uit Adrie kwam als toen ik hem in haar had laten verdwijnen. Adrie en ik gingen onderuit in de Chesterfield zitten. Michel kreeg niets meer of minder dan de opdracht om nieuwe drankjes voor ons in te schenken.

En om de schalen met hapjes op het aanrecht hier op tafel te zetten. Michel gehoorzaamde zoals dat een cuckold betaamt. In afwachting van zijn terugkeer verdween Adrie’s hand tussen haar benen. Aanvankelijk dacht ik dat zij met haar clitje aan het spelen was, maar toen ik beter keek, zag ik dat Adrie met haar wijs- en middelvinger haar kutje binnen was gegaan. ‘Zij is zichzelf zeker aan het vingeren’ dacht ik nog even, maar de ware reden was heel anders. Adrie probeerde wat van het sperma dat ik in haar had achtergelaten naar buiten te halen. Haar vingers vertoonden inderdaad sporen van mijn zaad.

Ik had wel vaker meegemaakt dat een vrouw na het neuken met mijn sperma was gaan spelen. Ook wel dat zij wat van mijn zaad van een vinger af had gelikt. Die kant zou het nu ook wel weer opgaan vermoedde ik. Niet dus. Michel keerde voor de laatste keer vanuit de keuken terug in de woonkamer. Hij zette de laatste schaal met hapjes op tafel en wilde zich weer in zijn stoel laten vallen. Adrie dacht daar anders over. ‘Kijk eens viezerik, hier ligt nog rommel van jou op de grond.' Daarbij wees Adrie op de spermarestanten die op de parketvloer terecht waren gekomen. ‘Opruimen, nu!’

Bijna slaafs liep Michel letterlijk gebukt naar de keuken. Met een handvol tissues kwam hij terug. Op handen en knieën en met neergeslagen ogen veegde hij zijn zaadlozing bij elkaar. Adrie groeide in haar rol van dominante vrouw. Ik kon mij daar helemaal niets bij voorstellen. Het spel van vernederen en vernederd worden, werd door beiden perfect gespeeld. Net toen ik dacht dat ik de opperste vorm van vernedering nu wel had meegemaakt, kreeg Michel het bevel op om handen en knieën tussen Adrie’s benen te kruipen. Michel kreeg medegedeeld dat hij Adrie’s kut schoon moest likken.

Even twijfelde ik of ik het echt goed had gehoord. Michel, die Adrie’s kut schoon moest likken? Mijn zaad moest oplikken? Dat kon toch niet waar zijn? Maar dat was het wel. Niet alleen dat, maar Adrie bracht opnieuw haar wijs- en middelvinger bij zichzelf naar binnen. Een klein roomwit spoortje sijpelde door haar bilnaad. Adrie was erop uit om Michel tot op het bot te vernederen. Ik kreeg werkelijk medelijden met hem. Achteraf verzekerde Michel mij dat dat volstrekt overbodig was geweest. Alles was onderdeel geweest van een van tevoren tot in detail doorgesproken strategie tussen hem en Adrie.

Michel had tot in elke lichaamsvezel genoten van de hondse behandeling door Adrie die het op haar beurt weer helemaal geweldig gevonden had om door mij ‘slet’ en ‘hoer’ te worden genoemd. Allemaal goed en wel en absoluut tot je dienst, maar dit spel tussen Adrie en Michel ging mijn verstand te boven. Ik veroordeelde het niet, maar mogelijk omdat ik voor het eerst en ook nog eens van zo dichtbij had meegemaakt, zat ik ver buiten mijn comfortzone. De garantie van Michel en Adrie dat dit voor hen niet meer dan de start van een reeks van experimenten in de wereld van dominantie en subordinatie was, stelde mij wel gerust.

Als het voor Adrie en Michel werkte, wie was ik dan om hen te veroordelen? Dat deed ik dus ook niet. Omdat ik zelf niet denk en voel in termen macht en onderwerping zal dit aspect van seksualiteit waarschijnlijk altijd een beetje ‘de-ver-van-mijn-bed-show’ blijven. Aan de andere kant doe ik zelf ook dingen waarvan anderen zich af zullen vragen waar ik het vandaan heb gehaald. Ik houd van een open en positieve kijk op het leven met als een van de hoofdregels: Leven en laten leven.

Nu ik er meer en beter over na heb gedacht, ben ik zelfs blij met deze diversiteit. Het stelt ons allemaal in de gelegenheid om alle aspecten van seksualiteit te onderzoeken. Wat goed en prettig voelt blijft. Al het andere is niet meer dan een grens die je nooit meer over zult gaan. Is hiermee het totale verhaal over Adrie verteld? Ik verzeker u: allerminst!