Nachtdienst
Ingezonden door Twan
Destijds werkte ik voor een bedrijf in het Gooi waar procedures en doorlooptijden essentieel waren. Zo essentieel dat het daardoor een volcontinu bedrijf was. Omdat het werk dat ik deed erg specialistisch was, waren er maar vier mensen voor dat werk inzetbaar. Voor mij hield dat in dat ik eens in de zoveel tijd ook een nachtdienst moet draaien. Soms moest ik ook in het weekend of op feestdagen werken. Y. werkte als directiesecretaresse binnen dat bedrijf. Vaak als ik ’s morgens al achter mijn bureau zat te werken, zag ik Y. aan komen lopen. Klaar voor een nieuwe werkdag.
Y. had een heel leuk ‘koppie’ dat mij deed denken aan een volwassen versie van Annika, het meisje uit de verhalen over Pippi Langkous van Astrid Lindgren. Toen ik dat, bedoeld als compliment, ooit tegen haar zei, leek zij zwaar beledigd. Grappig hoe mensen over exact hetzelfde een tegengestelde mening kunnen hebben. Y. was een vrouw van begin dertig die thuis een echtgenoot en twee kinderen had. Ik hoorde haar nooit over haar man, maar des te meer over de kinderen. Ze maakte zich over de oudste wat zorgen.
Hobby’s had zij eigenlijk niet. Y. woonde ook in het Gooi, maar in een andere plaats dan waar wij werkten. Ik had niet dagelijks, maar wel wekelijks contact met Y. Het kon zomaar gebeuren dat zij rond koffietijd even mijn kamer binnen kwam fladderen. Binnen de kortste keren hadden wij samen dan de grootste lol. Het klikte wel tussen Y. en mij, dus was het eigenlijk heel normaal, zelfs niet meer dan vanzelfsprekend dat wij afspraken om eens samen in haar woonplaats te gaan lunchen.
Dat moest dan wel op één van onze vrije dagen gebeuren, want alleen de heen- en terugreis zou al meer tijd vragen dan onze lunchpauzes lang waren. Op de bewuste dag zat ik al netjes op Y. te wachten. Het was de eerste keer dat ik in dit restaurant kwam en ik nam de zaak goed in mij op. Het restaurant lag aan de haven, waar het gezellig druk was. Een paar andere gasten in het restaurant droegen kleding van Helly Hensen en Gaastra en hoorden volgens mij onmiskenbaar bij één van de jachten in de haven.
De zaak zelf had iets gedateerds. Voor de één zou dat overkomen als 'nodig aan een opknapbeurt toe'. De ander zou het uitleggen als juist iets rustieks. Ook nu weer viel het mij op dat mensen weer bij exact hetzelfde een totaal andere beleving kunnen hebben. Ik zat aan een hoektafel met mijn rug tegen de muur. Zodoende zag ik Y. binnenkomen en zag haar zoekend rondkijken. Toen zij mij in het hoekje had ontdekt, groette zij mij met de drukke handgebaren die zo kenmerkend voor Y. waren. Y wurmde zich een weg tussen tafels en stoelen door.
Toen zij bij onze tafel aankwam, stond ik op en twijfelde nog tussen een hand geven of toch maar de drie welkomstzoenen op de wang. Terwijl ik daar nog over aan het nadenken was, nam Y. de beslissing al voor mij door haar lippen te tuiten en haar wang naar mij toe te keren. Toen wij wilden gaan zitten vroeg Y. of wij van plaats konden ruilen. Y. wilde graag kunnen zien wie er binnen kwam lopen. Ik dacht daar verder niet over na en stemde in. De kaart werd gebracht en wij bestelden alvast wat te drinken. Y overwoog een wijntje, maar ik hield bij een glaasje fris.
Wij kletsten elkaar de oren van het hoofd en ons gesprek schoot alle kanten op. Wij waren elkaar duidelijk aan het aftasten. Y. vertelde breeduit lachend over haar werk en haar chef die ik heel goed kende. Y. had het heel erg naar haar zin op haar werk. Alleen dat dagelijks heen en weer rijden brak haar op. Y. wilde alles weten over mijn werk en de opleiding die daarvoor nodig was. Mijn antwoorden leken haar echt te interesseren, dus zei ik tegen haar dat ik haar heel veel kon vertellen, maar dat het misschien wel leuk zou zijn als zij eens een dienst met mij mee zou lopen.
Dat leek Y. erg leuk. Haar enthousiasme werd niet minder toen ik voorstelde om dat dan in een nachtdienst te doen, omdat ik dan alle tijd had om haar alles te laten zien en uit te leggen. Bovendien zou ik dan alleen zijn en al mijn aandacht op Y. kunnen richten. Y. glimlachte en zei dat even thuis te zullen bespreken. Dat was niet meer dan vanzelfsprekend vond ik. We genoten van onze lunch en tegen tweeën verlieten wij het restaurant. Y. ging naar huis en ik ging door naar een andere afspraak.
De volgende morgen zag ik vanachter mijn bureau Y. alweer aan komen trippelen. Zij zag mij achter mijn bureau zitten. Haar beide armen gingen om hoog en Y. zwaaide enthousiast naar mij. Dat had ik ook wel willen doen, maar dat zou vragen van mijn kamergenoot hebben opgeleverd. Nog geen kwartier later ontving ik een mail van Y met nachtdienst akkoord! Een week of drie later was het zover. Ik zou in de nacht van zaterdag op zondag weer de coördinerende taak hebben. Dat had ik Y. al via de mail laten weten.
De vrijdagmiddag daarvoor stak Y. nog even haar ‘Annika-koppie’ om de hoek van de deur dat zij morgenavond om 21.00 uur hier zou zijn. Mijn kamergenoten hoorden dat ook, maar dat maakte op hen geen speciale indruk. Er gingen wel vaker mensen uit het bedrijf mee. Ik was niet de enige die dat wel eens deed. Vanaf mijn kamer zag ik Y. weglopen naar haar auto. Ik verheugde mij al op de nachtdienst van de volgende dag. En terecht zo zou later blijken. Zaterdagavond kwam Y. enthousiast mijn kamer binnenlopen. Het was al donker en het licht brandde.
De kamer had jaloezieën die ik half dicht had gedraaid vanwege de inkijk. Y. zag er 'inspirerend' uit. Blond haar tot over haar schouders en met een kort rood leren jack boven een strakke spijkerbroek die haar heupen en benen goed uit lieten komen. Ik keek met een glimlach naar haar billen toen wij samen naar onze auto voor die nacht liepen. Ik begreep meteen waarom deze broeken ‘skinny’ genoemd worden. Mijn dienst begon met het geven van een briefing aan de collega’s van die nacht.
Y. en ik zouden een beetje als vliegende keep door de regio rijden totdat mijn inzet ergens nodig was. Ik kreeg een telefoontje dat ik naar het kantoor moest komen in de woonplaats van Y. Ik moest meteen in actie komen en legde Y. tijdens het doorlopen van de procedure uit wat ik deed en waarom ik dat deed. Ik verwerkte alle gegevens in het systeem en wilde bepaalde formulieren afdrukken, maar helaas er was een printerstoring. De afdeling ICT was niet aanwezig en dus zat er niets anders op dan samen in de auto te springen en naar het hoofdkantoor te rijden.
Daar wil de ik de documenten afdrukken. Op mijn kamer deed ik het licht aan en liep ik naar de printerruimte. Omdat ik vanaf de andere locatie al een opdracht had gegeven lagen de formulieren al klaar. Dus rechtsomkeer weer naar Y’s woonplaats waar de procedure afgesloten werd. Datzelfde gebeurde nog twee keer. Rond drie uur ’s nachts hield het team een pauze. Ik had een zaak uit weer een andere stad behandeld. Ik had Y. weer alles laten zien en uitgelegd. Y. mocht de printopdracht geven en zij kwam trots met het stapeltje formulieren uit de printerruimte.
Omdat het hele team aan het pauzeren was, had het geen haast om de documenten weg te brengen. Ik haalde koffie voor ons. Wij wilden niet in het volle zicht van eventuele nachtelijke voorbijgangers zitten en dus deed ik de helft van de tl-verlichting uit. We gingen aan het lage tafeltje op de kamer zitten. Y. vroeg nog wat over wat zij tot nu toe allemaal had gezien. Al snel waren wij weer druk aan het babbelen. Opeens vroeg Y. of ook de laatste tl-buizen uit mochten. Zij had toch enigszins het gevoel ‘in een etalage’ te zitten.
Dat was natuurlijk ook zo en dus drukte ik ook op de laatste lichtschakelaar. Met de straatverlichting door de halfopen jaloezieën als enige verlichting zaten Y. en ik tegenover elkaar. Wat nou precies de oorzaak was, de nagenoeg volledige duisternis op de kamer of de toenemende intimiteit van ons gesprek, weet ik niet, maar ik wist wel dat de sfeer omsloeg. Het kon natuurlijk mijn verbeelding zijn, maar ik meende een verandering bij Y. te zien. Binnen het bedrijf ging al weleens het gerucht dat je met Y. 'lol kon hebben' in de meest ruime zin van het woord.
Maar ja, er werd wel meer gekletst en die verhalen hoorde ik ook over anderen. Misschien gingen zulke verhalen ook wel over mij. Mensen zijn heel goed om van niets een vermoeden te maken. Dat vermoeden groeit dan uit tot een gerucht dat steeds iets meer aangedikt wordt. Opeens ‘is het dan zo’ bezweert de laatste verteller. Dus geruchten? Ik kan er niet zoveel mee, maar dit was geen verbeelding van mij. Y. gedroeg zich anders. Zwoeler en vanaf een zeker moment zelfs uitdagend. Die verandering miste bij mij zijn uitwerking bij mij niet.
Opeens zag ik Y. niet meer als een collega, maar als een seksueel roofdier. Of overdreef ik nou? Ik zal je het verdere gesprek en inleiding tot het vervolg maar besparen, maar als ik eerlijk ben dan moet ik ook bekennen dat de gebeurtenissen daarna dat verdere, vrijwel zinloze gesprek uit mijn geheugen hebben gewist. Dit is wat ik nog wel weet. Y. en ik stonden naast mijn bureau elkaar wild te zoenen en betasten. Y. duwde haar heupen tegen de mijne met een enthousiasme waardoor mijn penis en balzak bijna geplet werden.
Wat anders pijn zou hebben gedaan of minimaal hinderlijk zou zijn geweest, werkte bij mij nu alleen maar stimulerend. Ik voerde de druk tussen onze heupen nog verder op door mijn handen op de billen van Y. te leggen en haar nog harder tegen mij aan te drukken. Y. werkte maar al te graag mee. Ik haalde mijn rechterhand van haar billen en wurmde die tussen haar en mijn heupen. Geil ging ik met mijn hand over haar broek en tussen haar benen. Y. verzette een been waardoor ik vrije toegang had. Ik voelde de warmte van haar opwinding door haar strakke broek heen.
Y. perste haar mond op de mijne. Ik reageerde door met mijn tong fel om de hare heen te draaien. Wij probeerden alle twee onze gejaagde ademhaling onder controle te houden, maar dat dit een heftige neukpartij zou worden wisten wij allebei al. Ik weet niet hoe dat bij anderen werkt, maar ik heb altijd zin gehad om een opgewonden dame met haar blote billen op een bureau te nemen. Niet neuken, maar echt NEMEN. Niets ontziend en zonder genade. Y. was de perfecte kandidate.
Onhandig probeerde ik de knopen van haar jeans los te maken, maar haar broek zat zo strak dat mij dat niet lukte. Y. sprong meteen op. Ik trok haar jeans en string in één beweging over haar knieën tot op haar enkellaarsjes. Daar stond Y. in al haar schoonheid. Ik was wel enigszins verbaasd toen ik een flinke bos schaamhaar tussen haar benen zag. In een andere situatie had dat een afknapper kunnen zijn, maar om de één af andere reden nam ik nu geen gas terug. Ik weet ook niet of je jezelf voor kan stellen hoe het is om met de zwaai van een arm een heel bureaublad leeg te vegen?
Ik deed dat. Een verzameling documenten, paperclips, perforator en nietmachine vlogen door de kamer. Zelfs de telefoon vloog weg. Die werd alleen tegengehouden door het snoertje. Alleen mijn beeldscherm in de hoek bleef ongedeerd. Ik tilde Y. aan haar naakte billen op en gooide haar bijna op mijn bureau. Aan de ene kant was het jammer dat de computer niet aan had gestaan, omdat ik Y. met haar blote kont per ongeluk bovenop het toetsenbord zette. Ik zal helaas nooit weten wat er op het beeldscherm had gestaan als de computer wel aan had gestaan.
Welke woorden of combinatie van letters en cijfers dat opgeleverd zou hebben. Ik zou dat als herinnering bewaren en niemand zou begrijpen waarom. Het kwam niet in mij op om Y. verder uit haar jeans en string te helpen. Ik tilde haar benen aan haar enkels iets omhoog en schoof toch nog aardig lenig tussen haar benen. Ik maakte mijn broek los en mijn lul had geen verdere aanmoediging nodig om zich, klaar voor de strijd, enthousiast en stijf te melden. Omdat Y. en ik met onze heupen strak tegen elkaar aan zaten, kon mijn lul niet omhoog wijzen.
Met een simpele handbeweging zag ik mijn eikel opeens door het schaamhaar van Y. steken. Met heupbewegingen liet ik die eikel een paar maal door het gleufje tussen Y’s schaamlippen op en neer gaan. De warmte die ik zonet nog door haar broek had gevoeld, voelde ik nu nog beter aan mijn blote lul en aan mijn balzak toen ik de hele lengte van mijn lul door Y’s gleuf had gehaald. Y. pakte mijn lul en zette de eikel in haar bos haar. Ondanks de aanwezigheid van dat haar vond mijn lul moeiteloos de ingang van de tunnel van genot. Mijn pik werd met hitte en vocht ontvangen.
Moeiteloos, bijna letterlijk gesmeerd, smolten Y. en ik samen, maar zonder enige vorm van tederheid. Dit was blinde lust, gericht op een explosief orgasme. Tijdens mijn heftige stoten gingen mijn handen onder Y’s truitje en vonden haar borsten waarvan de tepels al door de beha heen voelbaar waren. Ik drukt haar beha omhoog over haar borsten en pakte die borsten vol vast. Ook hier geen tederheid of genade. Y. vroeg daar ook niet om. Eerder om het tegendeel. Kreten als ‘Oh, hmm, lekker’ en ‘door’ schalden door mijn kamer.
Het was maar goed dat de rest van het kantoor verlaten was. Y. draaide wild met haar ogen en neukte enthousiast mee. Y. werd een tijgerin die haar best deed om mijn zaad zo snel en heftig mogelijk uit mij te trekken. In mijn gedachten probeerde ik mezelf voor te stellen hoe wij er op dat moment uitzagen. Y. met haar truitje tot boven haar tieten omhoog, met haar broek op haar enkels en met haar blote kont op mijn bureau. Ik ook met mijn broek op mijn enkels en met de tieten van Y. vol in mijn handen.
Onze heupen die bij elke stoot het geluid van botsend, naakt vlees maakten. Dat moest wel iets plats en ordinairs hebben. En of dat het nou was of omdat Y. en ik zwaar ademend elkaar gek neukten weet ik niet, maar Y. begon opeens grove taal uit te roepen. ‘Neuk me’, beval ze me. ‘Kom op dan’. En ‘harder’. Niet alleen ging op dat moment een droom in vervulling, maar ook in mijn fantasie waren Y. en ik gewoon een pornofilm aan het opnemen. Dat was het waardoor ik ook nog eens in een 'overdrive' leek te gaan.
Genadeloos hard en in een uitputtend tempo bewerkte ik Y’s kutje met mijn snoeiharde pik. Y. riep iets onverstaanbaars waaruit ik opmaakte dat zij bijna op de top van haar genot zat. Mijn handen spaarden haar borsten niet meer. Ook die moesten het ontgelden. Y. en ik gingen werkelijk als beesten tekeer. Normaal gesproken probeer ik een vrouw in haar orgasme voor te laten gaan, maar zelfs dat laatste greintje fatsoen had ik op dat moment niet meer. Toen ik mijn sperma op voelde komen, vertraagde ik niet.
Sterker nog mijn heupen ranselden die van Y. en totaal overspoeld door mijn orgasme dreef mijn zaad Y’s hete kutje in. Ik stootte mijn lul nog een keer zo diep mogelijk in Y. Y. leek om mijn paal heen te kronkelen en had totaal geen zelfbeheersing meer. Y. pompte, kreunde en vloekte zelfs! Ik denk dat ik daardoor niet verslapte. Waar mijn lul na het klaarkomen normaal al snel zijn droeve kopje laat hangen, bleef hij nu paraat. Stevig doorneukend richtte ik mij nu op Y. en haar aanstaande orgasme. Ik keek recht in haar ogen, maar als die niet dicht waren dan rolden ze weg.
Y. had zelfs daar geen controle meer over. Opeens verkrampte Y. Ze bracht geen woord of klank meer uit. Het ene moment kromp haar lichaam ineen en het volgende moment overstrekte zij zich achterover. Ik had nog nooit een vrouw zo zien en voelen klaarkomen. Werkelijk kapot trok ik mijn nog steeds harde lul terug. Y. zat steeds nog steeds met gesloten ogen met zo nu en dan nog een klein naschokje op mijn bureau. Ook voor haar moest dit overweldigend geweest zijn. Toen ik tussen Y’s benen vandaan was geklommen stond Y. zelf ook op.
Ze viste een pakje tissues uit haar tas en veegde daarmee haar vagina schoon. Toen Y. de kamer inliep zag ik op mijn bureaublad wat van mijn sperma liggen. Ik was dus echt tekeer gegaan. Met een paar tissues van Y. werd het sperma weggeveegd. Met onze kleren weer op orde gebracht, hielp Y. mee om alle weggeveegde spulletjes weer op mijn bureau terug te leggen. Wij moesten er beiden hard om lachen. Toen wij zeker wisten dat wij geen sporen achter hadden gelaten, stapten wij met een stapel documenten in de auto en reden wij weg.
Om zes uur zat mijn dienst erop. Na een, vanwege de collega’s, formeel afscheid stapte Y. weer in haar eigen auto en reed naar huis. Ik ging ook naar huis. Onderweg realiseerde ik me dat ik eigenlijk een droombaan had. Betaald worden om te neuken! Wie kon dat nog meer zeggen? Maandagmorgen liep ik met een ‘hallo’ naar mijn kamergenoot de kamer in. Dat hadden Y. en ik in het donker toch weer netjes achtergelaten. Zittend op mijn bureaustoel keek ik nog even naar het plekje waar iets meer dan achtenveertig uur geleden sperma van mij had gelegen.
Een kwartier later kwam Y. weer aanlopen. Weer bewoog haar hele lichaam, maar nu alleen maar omdat Y. weer met beide handen en armen naar mij zwaaide. Wat een heerlijke vrouw was zij toch! Y. en ik zouden nog vaker samen zijn en telkens knetterde het. Daarover misschien een andere keer meer.
Beoordeel hieronder het verhaal