Het rode gevaar

Ingezonden door Twan

Deze term associeer ik nog altijd met een potentiële militaire dreiging vanuit het Oosten. Destijds -en nu nog steeds in de zoveelste herhaling- was er een televisieserie ‘Married with children’ waarin hoofdpersoon Al Bundy zijn vrouw Peggy als het rode gevaar omschreef. Daar ligt ook meteen het raakvlak met de vrouwelijke hoofdpersoon in dit verhaal. Mijn advertentie op Seksjobs stond al een week of drie open met nauwelijks reacties. Zoals te verwachten viel, bleek er achter de naam van Astrid of Jenny vaak weer een 'lollige' heer schuil te gaan.

De melding via Outlook op mijn iPad bracht mij dus niet meteen, en al helemaal niet automatisch, in euforie. Ene Jildou uit Hoofddorp had zich door mijn oproep aangesproken gevoeld. Het vooruitzicht op het door mij voorgestelde buitenechtelijk avontuur en de spanning die daar omheen hing, had haar nieuwsgierigheid geprikkeld. Wat op zijn beurt mij weer prikkelde. Wat mij wel enerzijds wantrouwig maakte, kon anderzijds ook een positief teken zijn. Na wat steeds uitgebreider wordende mailtjes over en weer reageerde Jildou positief op mijn voorstel om telefoonnummers uit te wisselen.

Niet om elkaar meteen te kunnen bellen (wat gelet op Jildou’s echtgenoot sowieso een risico in zou houden), maar meer om elkaar wat beter te kunnen leren kennen zonder dat dat via Seksjobs zou hoeven te verlopen. Appjes wisselden elkaar af. Wat mijn argwaan weer aanwakkerde, was dat Jildou pertinent en consequent weigerde om foto’s van zichzelf te sturen. Ik kreeg foto’s van huis, hond, auto en een camper, maar niets van Jildou zelf. ‘Uit principe niet’, lichtte Jildou stellig toe. Ik besloot om hoog spel te spelen. Zonder bewijs dat Jildou toch echt een vrouw was, hield het voor mij hierbij op.

Het bleef stil. Twee dagen. Twee dagen waarin ik Jildou al afgeschreven en uit mijn bestanden had verwijderd. Was ik even blij dat ik die gladjanus nog net op tijd weer had ontmaskerd. ‘Ping’. Ik was druk met iets anders bezig. Bovendien riep de algemene pingtoon bij mij niet direct associaties met een belangrijk persoon op. Voor hen heb ik meestal een afwijkende ringtone ingesteld. Tijdens het Acht-uurjournaal klonken er kort op elkaar nog twee pingetjes, maar weer met de algemene pingtoon. Simone Weimans had niet veel bijzonders te melden.

Bovendien gaf mijn display aan dat het berichten van een verwijderd contact betrof. Dat bleek ook voor de eerste ‘ping’ te gelden. Toch maar even kijken dan. Foto een: een grote bos rode krullen, van achteren gefotografeerd. Foto twee: een grote bos rode krullen met een wang, van links gefotografeerd. Foto drie: een grote bos rode krullen met een wang, van rechts gefotografeerd. Mijn iPhone gaf de optie om het verwijderde contact te herstellen. De foto’s waren duidelijk een vredesaanbod. Twan uit Aalsmeer en Jildou uit Hoofddorp spraken af om elkaar bij Popov in Amstelveen te ontmoeten.

Buslijn 300 bracht mij naar de afgesproken plaats. Zoals te doen gebruikelijk was ik weer veel te vroeg. Ook omdat ik de dame altijd de gelegenheid wil geven om iets te laat te komen. Op de een of andere manier, vraag mij niet welke, schijnt dat dames goed te doen. Zo kon het gebeuren dat ik al aan mijn tweede cappuccino was begonnen toen ik uit de uitgang van de parkeergarage in het stadshart tegenover het ING-kantoor een dame onder een indrukwekkende bos rode krullen omhoog zag komen.

Eerst twijfelde ik nog, maar terwijl mijn duidelijke date steeds dichterbij kwam wist ik het zeker. Ik kende haar! Zelfs van naam en adres! Ik merkte dat Jildou, die in werkelijkheid dus heel anders heette, mij totaal niet (her)kende. Ik stond op, liep om het tafeltje heen en gaf ‘Jildou’ de bekende drie snuffels achter haar oren. Ik stelde mijzelf voor. Ik schoof ‘Jildou’s stoel aan en ik ging zelf ook weer zitten. Ik vroeg haar wat ik voor haar kon bestellen. ‘Doe voor mij ook maar een capu’. Ik heb ooit op de basisschool een hoofdrol in een schoolmusical gespeeld. Meester Pennelik heette die musical.

Een Emmy-award heb ik er niet voor gekregen en een Oscar is al helemaal nooit in beeld geweest, maar vanmiddag liet ik een knap staaltje acteertalent zien. Mijn verhaal: ‘Weet je Jildou, thuis maak ik vrijwel elke dag een wandeling door mijn woonplaats. Onder andere door een nieuwbouwwijk met de naam ….. Een paar weken geleden liep ik daar ook weer en zag ik dat een vrouw, die mij vanwege haar kapsel opviel, boodschappen uit een zwarte Opel stationcar tilde en daarmee een woning inliep.

Een paar dagen later, ik weet het nog goed omdat het zelfs in de avond nog erg warm was, zag ik diezelfde dame met haar telefoon aan haar oor uit de voordeur van nummer … komen. Ik las bepaalde namen op het chroomstalen naambordje naast de voordeur. De dame en ik liepen zelfs nog enige tijd samen op. Ik alleen op het trottoir en de dame op het fietspad, dat door een grasstrook van dat trottoir werd gescheiden. Uit haar telefoongesprek ving ik woorden op die mij de indruk gaven dat het bij haar thuis flink hommeles was. Mag ik jou vragen of jij mogelijk een eeneiige tweelingzuster hebt?’

De meeste roodharige mensen hebben een erg blanke gelaatstkleur. ‘Jildou’ echter trok spierwit weg. Dit kon maar twee kanten opgaan. Of ‘Jildou’ zou opstaan en weglopen of zij zou blijven zitten en het gesprek aangaan. Ik besloot om een vluchtweg aan te bieden door te zeggen dat ik in ieder geval zelf had gejokt over mijn woonplaats en dat ik dus woonde in dezelfde woonplaats als ‘Jildou’s’ mogelijke tweelingzus. De aan roodharige vrouwen onlosmakelijk verbonden lichtblauwe ogen keken mij vanuit een met sproetjes bedekt gezicht aan. Vragende, inschattende ogen.

Toen opeens met een duidelijke ontspanning en zelfs een ontwapenende glimlach stelde ‘Jildou’ zich onder haar eigen naam R. voor. Nu was het mijn beurt om totaal verbijsterd te zijn. R. bleek dus inderdaad een eeneiige tweelingzuster te hebben die toch echt Jildou heette en in Den Helder woonde. R. herinnerde zich het door mij deels meegekregen telefoongesprek nog heel goed, want dat gesprek was dus met Jildou geweest en ging er inderdaad over dat het thuis weer eens flink geknald had. 

Er ontspon zich een gesprek waarbij R. en ik elkaar in alle opzichten keurden. Een leuk gezicht, een goed figuur, allemaal prima, maar kan je met elkaar ook de inhoud van een goed gesprek aan? Een gesprek, dat in ons geval al snel in de richting van verlangens en verwachtingen ging. R. leek even uit balans gebracht toen ik haar nogmaals verzekerde dat ik toch een echte single man was. R. vertelde dat de ruzies thuis er meestal over gingen dat het seksleven van R. en haar man nagenoeg totaal was ingedut.

Voordat er kinderen waren geboren neukten R. en haar man elkaar bij wijze van spreken de trappen op en af. Drie keer per dag was heel normaal geweest. R. gaf toe dat zij na de geboorte van de kinderen in de bekende valkuil van het moederschap was gevallen. Haar man had zich alleen nog maar goed genoeg gevoeld voor het maandelijkse loonstrookje. Als hij eens wat pikante lingerie voor R. mee had genomen dan verdween die nog in de verpakking onder de tentonderbroeken van de Hema. Seks had R. jarenlang gewoon niet geïnteresseerd.

Toen haar man openlijk had gedreigd de stekker uit hun huwelijk te zullen trekken, was R. vreselijk geschrokken. Dat nooit! Daarna was de intieme relatie tussen R. en haar man nooit meer echt geworden zoals het ooit geweest was. R. bevredigde haar man niet en R’s echtgenoot wond haar op zijn beurt ook nauwelijks nog op. Er moest iets gebeuren, anders was er geen redden meer aan hun huwelijk geweest. R. had bij zichzelf ontdekt dat de gedachte aan seks met andere mannen haar zo opwond dat zij daarna bijna als vanouds van de seks met haar man kon genieten.

Na ieder avontuur buiten de deur was de seks tussen R. en haar man soms zelfs weer geweldig. Alleen kende R’s man de reden voor R’s herontdekte lust natuurlijk niet. R was uiteindelijk door de mand gevallen doordat haar man nummers en foto’s van onbekende mannen had aangetroffen. In een biecht die volgens R. tot niets anders dan een echtscheiding zou leiden, had R. schoon schip gemaakt. De reactie van haar man was even verrassend als verbijsterend geweest. Na jaren had hij eindelijk toegegeven dat het een van zijn grootste fantasieën was geweest dat R. seks met andere mannen zou hebben.

Soms had hij daarbij aanwezig willen zijn, maar soms was de gedachte dat R. ergens in de vrije natuur met een vreemde man lag te neuken al voldoende geweest om hem ongekend heftig zijn zaad in R. te jakkeren. R. had dat natuurlijk wel gevoeld, maar zij had op haar beurt de ware reden achter zijn ongekend heftige orgasmes nooit kunnen vermoeden. R. en haar man besloten tot een compromis. Nee, het was eigenlijk meer een verbond. Niet alleen zou R. doorgaan met haar avontuurtjes buiten de deur, haar man P. zou daar zelfs bij betrokken raken.

Niet met zijn aanwezigheid, maar door soms zelfs de mannen samen met R’s uit te kiezen. Wat bij mij meteen de vraag opleverde of P. zich dan ook met mijn selectie had bemoeid? Volgens R. maar zijdelings. In dit geval letterlijk omdat op de door mij gemailde drie foto’s alleen mijn zijkant te zien was geweest. R. en ik hebben het een aantal malen erg gezellig gehad. Zowel bij haar thuis als manlief aan het werk en de kinderen naar school waren als in de vrije natuur. Het werk van R’s echtgenoot was het bewerken van natuursteen. Onder andere het restaureren van ondermeer grafstenen.

Wat voor mij echt iets nieuws was, was de wens van het koppel om R. tijdens onze wilde neukpartijen via de telefoon woordelijk verslag aan P. te laten doen. Ik vond de gedachte dat P. zichzelf op dat moment ergens op een kerkhof aan het aftrekken was toch lichtelijk bizar. Maar ja, voor R. en P. werkte het kennelijk, dus… Ook niet bepaald saai was de wens van het inmiddels weer happy couple dat ik R. mee zou nemen naar een parenclub. Niet alleen zou ik daar in alle openheid R. neuken, maar zou ik zelfs mannen uitzoeken met wie R. naast mij ook nog zou neuken.

Dat hoefde niet zozeer in grote aantallen te gebeuren, maar wel zo intens - en hier en daar zo grof mogelijk. Omdat het verboden was om in de club een telefoon mee naar binnen te nemen, kon R. niet wachten om op de parkeerplaats P. al te bellen om dan tot in detail te vertellen hoe meneer X of Karel Y haar had geneukt. Echt kinky vond ik het dat P. haar vervolgens telefonisch opdracht gaf om mij te pijpen. P. wilde daar via beeldbellen getuige van zijn. Op R’s iPhone was dan te zien dat P. zich hard aan het afrukken was.

Daarnaast vertelde R. met mijn sperma nog in haar mondhoeken dat er straks thuis weer stevig geneukt zou worden waarbij de enige zorg zou zijn of de kinderen of niet zelfs de buren last zouden krijgen van geluidsoverlast. Zoals dat wel vaker gaat was de neukrelatie met R., die eigenlijk een cuckoldrelatie was, heftig maar kort. R. had het hoofdstuk met mij misschien nog wel wat groter willen maken. P. daarentegen merkte dat zijn orgasmes steeds minder heftig werden. De gedachte dat R. met enige regelmaat met een steeds andere man het bed in zou duiken ,bleek voor P. bijna een noodzaak.

Ik kijk met verwondering op onze driehoeksrelatie terug. Qua heftigheid waren mijn ontmoetingen met R. misschien niet de meest memorabele, maar de wens tot het uitbrengen van telefonisch verslag en zich onder mijn toezicht in een club uit te leven met verslag daarna vanaf de parkeerplaats vind ik zo bijzonder dat ik dit met de lezer wilde delen.