B&B

Ingezonden door David de Reus

Het was anderhalf uur met de trein en het laatste stuk had ik, omdat ik het te warm vond om te gaan lopen, met de tram afgelegd. Ik stond voor de Bed & Breakfast die ik voor een nacht besproken had: een hoog en smal woonhuis in een oude buurt in Scheveningen. Ik moest een paar stenen treden op om aan te bellen. ‘Ik ben Olga,’ zei ze, nadat ze mij had binnengelaten en de voordeur had gesloten, en ze gaf me een hand. ‘Welkom.’ ‘Dank je,’ zei ik, ‘ik ben David.’ Ze ging mij voor: een vrij kleine en behoorlijk gezette dame.

Ik schatte haar op een jaar of 50, misschien zelfs 60. In elk geval een flink aantal jaren ouder dan ik. Ze droeg een witte jurk zonder mouwen en ze liep op platte schoentjes. Aan het einde van een lange gang kwamen we in een klein vertrek met een bed, een tafeltje en een leunstoel. Ik zag direct dat het bed veel te kort voor mij zou zijn. Door een openstaande deur, die toegang gaf tot een kleine binnentuin, kwam een beetje frisse lucht naar binnen. ‘Dit is je kamer.’ Ze zette haar woorden kracht bij met een korte draai van haar arm. Ik zag het vel onder haar bovenarm heen en weer gaan.

Ik zette mijn rugzak tegen een tafelpoot. Ze liep verder, naar de badkamer. Haar lange haar hing los en was pikzwart, vermoedelijk geverfd. Ze gaf een ruk aan een trekkoord en een lamp sprong aan. Om elke vinger had ze een ring, ook om haar duimen. Haar lange nagels waren roze gelakt. Ik hield van lange nagels. Niet van roze. De badkamer was een kleine ruimte met een douche, een wasbak en een toilet, dicht op elkaar. Daarna liet ze mij de keuken zien. Ze wees naar een ronde tafel. ‘Hier serveer ik je ontbijt,’ zei ze.

Ze had haar hoofd in haar nek om mij aan te kunnen kijken. Haar ogen waren mooi: groenbruin en helder. In haar oren had ze grote, zwarte ringen, die haar schouders bijna raakten. ‘Kijk,’ zei ze, toen we weer in de gang waren. Ze wees naar een scheepsbel, die onderaan de trap aan de muur hing, en keek mij aan. ‘Als je iets nodig hebt, dan bel je me.’ Haar enorme boezem ging op en neer, alsof ze buiten adem was. Die middag liep ik naar een buitenwijk van Den Haag, waar ik een aantal jaren van mijn vroege jeugd had doorgebracht. Er was niet veel veranderd.

Het voelde een beetje onwerkelijk om, na een jaar of dertig, de oude flat weer te zien, met de zware toegangsdeur, waar ik ooit mijn vingers tussen had gekregen. Het speelveld, waarop ik met vriendjes veel tijd had doorgebracht, was verlaten. Door het glas van de lokalen van de lagere school zag ik kinderen in groepjes bij elkaar zitten. Wij zaten vroeger in rijen, los van elkaar. De kleuterschool was een buurthuis geworden. Na een lange wandeling kwam ik in het centrum van de stad. Ik dronk een biertje op het terras van een bruin café, waar ik onder een parasol, nat van het zweet, een beetje op adem kwam.

Even moest ik denken aan Olga’s op en neer gaande boezem. Ik voelde mij als een toerist in de stad waar ik mijn eerste jaren had doorgebracht: wandelschoenen, overhemdje op een korte broek en een zonnebril. Ik genoot van mensen die voorbij liepen: mannen in strakke pakken, waarschijnlijk werkzaam op Het Binnenhof, of vrouwen met iets spannends om naar te kijken. Een eindje verderop zong een straatmuzikant met een gitaar oude nummers. Het voelde goed om een paar dagen weg te zijn van huis, even weg van mijn vrouw.

Onze relatie was niet meer zoals in het begin. We groeiden steeds verder uit elkaar. Een jaar geleden had zij besloten om in het logeerbed op zolder te gaan slapen. In een witgepleisterd restaurantje at ik een pizza met veel olijven. Daarna nam ik de tram naar Scheveningen, tot het strand. Een lichte zeebries voelde aangenaam op mijn warme huid. Na een uur langs de vloedlijn te hebben gelopen, met gedachten aan wat ik vandaag had gezien van vroeger en aan hoe snel het leven gaat, begon het te schemeren en liep ik naar de B&B.

Ik opende de deur met de sleutel die ik van Olga had gekregen en liep de lange gang door naar mijn kamertje. Het was heerlijk om na het vele lopen mijn schoenen uit te trekken. Ik besloot om meteen een douche te nemen en trok mijn kleren uit, die nog vochtig waren van mijn zweet. Uit mijn rugzak pakte ik wat schone kleren en een paar witte gympen en liep naar de badkamer. De douche was heerlijk. Ik waste ook mijn haar en nam het besluit om weer een afspraak te maken met de kapper. Mijn haar, dat ik altijd in een staart of in een knot droeg, werd wel erg lang.

Met de schone kleren aan liep ik naar mijn kamertje. Ik zat misschien vijf minuten in de leunstoel met een flesje water, toen ik een paar klopjes op de deur hoorde. ‘Binnen,’ zei ik. Olga’s hoofd verscheen in de deuropening. Ze had iets met haar haar gedaan. ‘David, vind je het leuk om even iets te komen drinken?’ ‘Eh… prima, gezellig,’ antwoordde ik. ‘Alleen mijn haar is nog nat. Ik zie er niet uit.’ Voor het eerst zag ik haar lachen. Ze zag er vriendelijk uit. Ze had best een lief gezicht. ‘Kom je dan zo naar boven?’ Ik wachtte een paar minuten, deed toen een elastiek in mijn haar en liep het kamertje uit.

In de gang bleef ik even wachten, onderaan de trap. Ik keek naar de scheepsbel. Het was een zwaar exemplaar, van koper of messing. De dikke trapbekleding dempte mijn voetstappen. Op de overloop zag ik een aantal deuren. Eén van de deuren stond open en ik zag een kleine keuken. Een andere deur stond op een kier. Er kwam zachte muziek uit die kamer. Door de kier zag ik een houten vloer, of parket. Ik klopte twee keer. Direct daarna hoorde ik getik op de vloer. De deur ging verder open.

Olga zag er anders uit dan vanmorgen. Haar haar was opgestoken en er zat een soort snoer van schelpen in. Haar jurk was knalblauw, net als de rij knoopjes aan de voorkant. Haar nagels hadden precies dezelfde kleur. Ik hield van knalblauwe nagels. Ook haar hoge hakken waren blauw en zelfs haar oorhangers en haar halssnoertje met kralen. Ik kon behalve haar zwarte haar, het witte schelpensnoer en haar groenbruine ogen geen andere kleur dan knalblauw ontdekken. Ergens tussen het halssnoertje en de bovenkant van haar jurk zag ik een klein decolleté.

De kamer was langwerpig en, zoals ik het kon zien, over de hele diepte van de woning. Het leek erop dat Olga de kamer zowel als woonkamer als slaapkamer gebruikte. Ik werd wakker van een meeuw, die ongelooflijk hard krijste. Door een raam links van mij kwam licht. Ik lag op mijn rug en keek naar het plafond. Hier en daar zat een scheur, of misschien bladderde het op die plekken af. Mijn handen plakten een beetje. Ik draaide mijn hoofd naar rechts en zag boven het dekbed een bos zwart haar. Verderop in de kamer hing iets aan een hanglamp, maar ik kon niet zien wat.

Ik proefde een vreemde smaak in mijn mond. Ineens zag ik Olga weer voor mij. Ze had wat te drinken gehaald. Bier. Zwaar bier. Ik had geen idee hoeveel we hadden gedronken. Bij elk nieuw glas proostten we. Ik vertelde haar over mijzelf, over wat ik hier in de stad kwam doen en over mijn vrouw. Daarna vertelde zij dat ze in een kapsalon had gewerkt en dat haar man al wel tien jaar geleden was verdronken in zee, samen met een paar andere vissers. Bij elk drankje werden onze gesprekken wat vrijer en werd haar decolleté dieper, omdat ze na het halen van nieuw bier steeds een knoopje meer open had gedaan.

Even dacht ik dat er geen einde kwam aan de geul tussen haar lillende borsten. We zetten om beurten cd’s op. Ineens had ze gezegd: ‘Ik heb een idee! We doen om beurten een kledingstuk uit en wie het eerst bloot is, heeft verloren.’ Ik stemde in met haar spel. Ik verloor met de dobbelsteen en moest beginnen. Ik trok mijn gympen uit en gooide ze op de grond. Zij haalde haar hoge hakken van haar voeten en gooide ze in een stoel. Ik trok mijn korte sokken uit en gooide ze bij mijn schoenen. Zij stroopte haar nylon kousen van haar benen. Ook haar teennagels waren blauw.

Ik knoopte mijn overhemd open en gooide het op de stoel waar ook haar schoenen lagen. Zij knoopte de rest van de knoopjes open, liet haar jurk vallen en stapte eruit. Tussen haar twee resterende kledingstukken, haar slip en haar beha, zat een enorme buik. Ik trok mijn korte broek uit. Zij bukte om haar slip uit te doen. Ze keek mij glunderend aan. Ik had alleen mijn onderbroek nog aan; zij haar beha. Even aarzelde ik. Toen trok ik mijn onderbroek uit. Er was niets om mij voor te schamen: er stond niets overeind. Ik vond mollige of dikke vrouwen vaak aantrekkelijk.

Olga had echter voor mij niet het figuur om opgewonden van te raken. Ze was op verschillende plaatsen gewoon té uitgesproken. ‘Ik heb gewonnen,’ zei ze. Ze had haar lieve lach weer op haar gezicht. ‘Ik ben begonnen,’ zei ik, ‘dus jij moet nog een keer.’ Ze bleef lachend naar mij kijken, maar maakte geen aanstalten om haar laatste kledingstuk uit te trekken. ‘Wacht even,’ zei ik. Ik liep de kamer uit, de trap af en gaf een slinger aan de scheepsbel. Daarna liep ik weer naar boven. ‘Je hebt gebeld,’ zei ze. ‘Wat kan ik voor je doen?’ Ik wees naar haar beha. Ze schaterde het uit.

Langzaam verdwenen haar armen achter haar rug. Het duurde even voor ze weer tevoorschijn kwamen. Tergend langzaam pelde ze haar beha af. Ineens had ze hem in haar hand, slingerde hem rond en liet hem los. Hij bleef hangen in de lamp. Nog nooit had ik zulke borsten gezien. Haar tepels zaten vrij onderaan, op grote, ovaalvormige tepelhoven. Haar linker borst hing iets lager dan haar rechter borst. Ze eindigden schuin op haar buik, ter hoogte van haar navel. Ineens liep ze naar mij toe, sloeg haar armen om mijn nek en trok mijn hoofd naar beneden. Ze stak haar tong in mijn mond.

Het was onwennig om te tongzoenen met een vrouw die ik nauwelijks kende, maar onwenniger was het om haar kleine, volle lichaam tegen mij aan te voelen. Mijn handen gingen over haar rug. Ik voelde haar vetrollen. Daarna gleden ze over haar billen, waar geen einde aan leek te komen. Opeens voelde ik mijn zwelling tegen haar buik of tegen haar borsten. Zonder met zoenen te stoppen, duwde ze mij langzaam achteruit. Toen ik het matras van haar bed tegen mijn benen voelde, liet ik mij zakken. Ze haalde haar tong uit mijn mond en keek mij aan.

Het groenbruin van haar ogen leek wat feller van kleur. Ze duwde mij achterover en sommeerde mij helemaal op het bed te gaan liggen. Daarna kroop ze langzaam op handen en knieën over mij heen. Haar borsten sleepten over mijn benen, over mijn flink stijf geworden pik en over mijn buik. Zo bleef ze even boven mij hangen. Ze keek mij aan met een wat verwilderde blik. Ik kon alleen maar terugkijken in haar prachtige ogen. Daarna kroop ze verder, tot mijn gezicht bedolven was onder haar zware, warme borsten. Ik hapte met mijn lippen in het zachte vlees en likte eraan.

Met mijn handen streelde ik haar over haar billen en via haar zijden ging ik naar haar borsten. Het was onvoorstelbaar hoeveel ze had. Ik likte haar tepels en beet er zacht in. ‘Knijp in mijn tieten!’ riep ze. Ik kneedde en kneep waar ik kon. Ik hoorde mijzelf grommen. Het duurde best een tijd voor ze naar achteren schoof. Ik voelde haar billen tegen mijn eikel. ‘Zo,’ zei ze, ‘je hebt er zin in, hé?’ Ik weet niet of ze antwoord op mijn vraag wilde; ze wachtte er in elk geval niet op. ‘Laat mij voelen wat je kan,’ zei ze.

Meteen schoof ze, eerst met haar borsten en daarna met haar buik, over mijn gezicht en richtte zich op. Met haar benen aan weerszijden van mijn hoofd, zakte ze, tot ze op mijn mond zat. Met beide handen hield ze haar buik omhoog, zodat ik nog wat lucht kon krijgen. Ik likte voorzichtig haar lippen. Ze rook lekker, maar ze smaakte een beetje zoutachtig. Met mijn tong tastte ik haar mollige pruim af. Ik zoog een lip naar binnen en daarna de andere. Ik herhaalde dit een paar keer. Daarna haalde ik mijn tong, die ik zo lang mogelijk had gemaakt, door haar gleuf.

Ik vond, genesteld in een huidplooi, haar kittelaar. Ik likte, langzaam. Daarna draaide ik er in rondjes omheen. Ik wisselde het af met het zo ver mogelijk bij haar naar binnen gaan, waarna ik door die gleuf weer naar haar knopje ging. Ik wurmde mijn arm onder haar been door en schoof een vinger bij haar naar binnen. Ik hoorde haar ademhaling. Ik schoof een tweede vinger naar binnen. Ze had veel ruimte daar. Met een derde vinger erbij maakte ik een klauwende beweging over een klein, sponsachtig plekje, terwijl ik haar klit, die een stuk groter was geworden, bleef likken.

Ik merkte dat ik zelf aardig wat geluid maakte: ik hoorde het geslobber van mijn mond, het gesop van mijn vingers en mijn gehijg van de lucht die ik probeerde te krijgen. Haar ademhaling ging over in gekreun. Met een hand greep ze mijn haar. Ik voelde haar nagels in mijn hoofdhuid. Haar bekken begon te bewegen. Steeds sneller bewoog ze haar soppende kut, met mijn vingers er nog in, over mijn mond. Haar gekreun ging over in gegrom. Ik voelde dat ze vlakbij haar orgasme was. Ik stopte even met wat ik deed. Haar bewegingen werden iets minder. Na een paar seconden begon ik opnieuw.

Toen ze weer bijna kwam, stopte ik weer. ‘Doorgaan nu!’ riep ze en trok aan mijn haar. Ik besloot te doen wat ik wilde en stopte tussendoor nog vijf of zes keer. Toen ging ik door. Met een hard gegrom en een schuddende kont ontplofte ze. Het duurde niet lang, maar naar mijn idee was het behoorlijk heftig. Het was een kletsnatte bedoening tussen haar benen en op mijn gezicht. Even bleef ze zitten. Ik hoorde haar hijgen en ik zag haar opengesperde ogen en mond. Haar opgestoken haar was gedeeltelijk los en hing in zwarte slierten over haar wangen. Ik hapte naar lucht. Daarna was het snel gegaan.

Ze was achteruit gekropen. Haar glimmende borsten sleepten over mijn gezicht. ‘Hier met je dikke tamp!’ riep ze. Met een hand pakte ze mijn lul vast en schoof er overheen. Ze zat iets voorover en leunde op haar armen, aan weerszijden van mij. Ze hijgde wild. Met kantelende heupen ging ze behoorlijk tekeer. Ze keek mij strak aan. ‘Spuit in mijn trut!’ zei ze fel. Ze kwam rechtop zitten om mijn paal zo diep mogelijk bij haar binnen te krijgen. Alles schudde en lilde. Knijpend in haar dikke memmen kwam ik heerlijk klaar. Kort daarna moeten we in slaap zijn gevallen.

Copyright © David de Reus 2020