Hoofdpijndossier

Ingezonden door Twan

Een jaar of wat geleden werd ik ingehuurd om zitting te nemen in een nationale denktank om slimme dingen voor een grote, landelijke organisatie te bedenken en te implementeren. Het project was al eens eerder van start gegaan, maar dat was wegens gebrek aan resultaten een valse start gebleken. Daarom deze herstart, die werd ingeleid met een grote conferentie in Amersfoort. Opdrachtgevers en belanghebbenden zouden de projectgroep die dag de noodzaak en de verwachtingen van het project nogmaals duidelijk maken.

Aangezien ik mij als voorbereiding al goed in de stukken had ingelezen, dwaalden mijn blik na een paar minuten al door de zaal met aanwezigen. Uit ervaring weet ik dat je in dit soort projectgroepen vaak een paar leden tegenkomt die je al van eerdere samenwerkingsverbanden kent. De vijver waarin op vrijwilligers gevist kan worden, is namelijk niet zo groot. Na een wederzijdse herkenning hier en daar met een knik als begroeting, dwaalden mijn ogen verder door de zaal. Daarbij ontdekte ik een dame waarbij mijn adem vrijwel meteen stokte.

Aangezien zij net als ik zat, was haar lengte moeilijk in te schatten. Haar verschijning trok mij aan als een magneet. Alle aanwezigen zaten op stoelen die in een soort van ring rond het podium waren opgesteld. Ik schatte Judith, zoals zij later zou blijken te heten, qua leeftijd ergens rond de veertig jaar in. Ze had een uitstraling waar ik echt niet omheen kon. Judith zat weliswaar in dezelfde rij als ik, maar vanwege de kromming van die rij kon ik haar prima observeren. Dat deed ik dan ook met de regelmaat van de klok, maar nooit erg lang achter elkaar.

Ik ben absoluut niet verlegen, maar toch voelde ik mij een beetje betrapt als ik zag dat Judith zo nu en dan ook naar mij keek. Was dat toeval of niet? De meeste inleiders namen de tijd voor hun bijdrage, dus ik had ruimschoots de tijd om Judith te blijven observeren. Haar aantrekkingskracht werd daarmee voor mij steeds sterker. Ook nu weer leek Judith regelmatig mijn kant op te kijken. Of haar blikken dan specifiek op mij gericht waren of op mijn omgeving viel moeilijk in te schatten.

Ik merkte wel dat ik steeds directer werd. In die zin dat het mij opeens niet meer zoveel uitmaakte of Judith in mijn richting keek als ik haar weer observeerde. Ik bleef haar gewoon aankijken. Volgens mij keek Judith mij ook recht in mijn ogen. Ik haalde mijn hand van mijn bovenbeen en zwaaide daar even heel kort mee naar Judith. Omdat zij mij aan bleef kijken, fluisterde ik met mijn mond geruisloos een ‘hallo’, wat door Judith met een ook geluidloos ‘hallo’ werd beantwoord. Judith zwaaide terug! Dit kon wel eens een leuke dag worden.

Tijdens de lunch probeerde ik Judith in de menigte te ontdekken. Toen ik haar bij het buffet zag staan, wilde ik haar een beetje in de gaten te houden. Ik wist mij zonder op te vallen in de rij voor het buffet wat voorrang te verschaffen. Ik moest en zou proberen om contact met Judith te leggen. Toen ik haar met een dienblad richting een tafel zag lopen, besloot ik om meteen de rij te verlaten en met een half bord bij Judith aan tafel te gaan zitten. Judith lachte toen ik aanschoof. Daar zat ik dan. Maar hoe nu verder?

Ik besloot mij eerst maar eens voor te stellen en het gesprek te openen door over eerdere projectgroepen te beginnen. Of ik haar daar misschien van kende? Judith lachte op een manier waaruit ik het gevoel kreeg betrapt te zijn. Gelukkig spaarde Judith mij door te antwoorden dat dit haar eerste grote project was, dus dat die kans erg klein was. Judith had mij in de gaten en zij wist dat ik dat wist. Er viel geen ongemakkelijke stilte. Al snel bleek dat ik echt niet te weinig eten op mijn dienblad had gelegd, want van eten is het eigelijk helemaal niet gekomen. Ook bij Judith niet.

We babbelden over van alles en nog wat. Hieruit bleek dat wij toch wel één persoon als vage kennis deelden, maar dat mocht geen naam hebben. Toen de intercom meldde dat het middagprogramma zou beginnen, liepen wij samen weer naar de zaal. Judith ging weer op haar plek zitten en ik op de mijne. Ik heb, om heel eerlijk te zijn, weinig van het middagprogramma meegekregen. Met mijn ogen en in mijn hoofd was ik veel te veel met Judith bezig. Zij kennelijk ook met mij, want bij nagenoeg elke blik van mij in haar richting was die van haar ook op mij gericht.

Wanneer wij elkaar dan aankeken, had geen van tweeën de neiging om weg te kijken. Er was ‘chemie’ tussen ons. Een beetje startbijeenkomst van een projectgroep wordt afgesloten met een hapje en een drankje. Ik stond met een bitter lemon in mijn hand de zaal te scannen. Er was niet veel voor nodig om Judith te ontdekken. Was zij nou ook op zoek naar mij? Daar leek het wel op, want ook nu weer staken wij beiden een hand naar elkaar op en zeiden we geluidloos ‘hallo’ tegen elkaar.

Of ik nu naar Judith liep of zij naar mij weet ik niet, maar feit was wel dat wij in recordtijd weer tegenover elkaar stonden. Wij zetten ons eerdere gesprek voort en het was net alsof er helemaal geen middagprogramma was geweest. Wij praatten gewoon verder waar wij tijdens de lunch waren gebleven. Judith vertelde wat over zichzelf. Zij was vierenveertig, getrouwd, maar zij had geen kinderen. Judith woonde in Almelo. Zij had bedrijfs- en bestuurskunde gestudeerd. Haar man was een IT-er, die ik vanuit een eerder project kende. Hoe kon zo’ bijzondere vrouw aan zo’n….

Het bleek dat Judith en ik tijdens de businesscase een aantal maanden veel samen zouden gaan werken. Ik maakte een sullige opmerking dat het dan misschien wel belangrijk zou zijn om elkaar dan eerst wat beter te leren kennen. Als mens dan natuurlijk. Als functionaris zou later vanzelf wel komen. Als Judith de sulligheid van mijn opmerking al had ontdekt, dan liet zij dat in elk geval niet merken. Sterker nog; dat leek haar een prima idee. Ik besloot het hete ijzer dan ook meteen maar te smeden. Of Judith ervoor voelde om eens na het werk af te spreken om wat te gaan drinken?

Judith leek dat een goed plan. Wel stelde zij voor om dat dan niet ergens aan het einde van de middag te doen, maar zo rond een uur of drie al af te spreken. We spraken een datum af. Judith vroeg of ik dan naar Almelo kon komen. Geen probleem. Op de bewuste dag en het bewuste tijdstip zat ik op een terras vlakbij het station. Het was prachtig weer en vanwege de zon had de eigenaar parasols op het terras uitgevouwen. Daar zag ik Judith aan komen lopen. Geen over-dreven opvallende verschijning, maar met een uitstraling die het terras, ondanks het zonlicht, deed verbleken.

Weer was ik door haar gebiologeerd. Judith was een kop kleiner dan ik, slank en had donkerbruin haar tot op haar schouders. Ze had een paar blauwe kijkers in haar hoofd die mij tijdens de lunch in Amersfoort al hadden ontwapend. Judith droeg een leuke blouse met daaronder een kokerrokje tot op haar knie. Blote benen en donkerblauwe pumps maakten het geheel af. Ik stond natuurlijk op om haar een hand te geven. Zonder dat één van ons tweeën aarzelde, volgden de drie kussen op elkaars wang. Judith en ik hadden het vreselijk druk met het praten over niets.

Ik zou dan ook echt niet meer weten waar we het allemaal over gehad hebben. Judith bleek dit later ook zo te hebben ervaren. Die niemendalletjes deden er ook niet toe. Ze waren precies wat ze waren. Opeens leek het weer om te slaan. Zaten we op het ene moment nog onder onze parasol in de schaduw, het volgende moment kwam er een rukwind over het terras, die onze parasol omver blies. Eén van de punten kwam precies op Judith’s hoofd terecht en dat kwam hard aan. De eigenaar zag het gebeuren en rende meteen naar ons toe om zich te verontschuldigen.

Veel kon hij natuurlijk niet voor Judith doen. Na een snelle blik van mij op Judith’s hoofd wist ik dat ze niet gewond was, maar het was toch een flinke klap geweest. Daarbij Judith gaf aan even ‘sterretjes te hebben gezien’. Flink balend dat het incident een vroegtijdig einde aan onze date leek te zullen gaan maken, stelde ik beleefdheidshalve voor dat Judith misschien maar beter even thuis op bed kon gaan liggen. Na een paar seconden, die wel minuten leken, zei Judith dat dit misschien wel een goed idee zou zijn.

Zij voegde daar meteen aan toe dat zij zich duizelig voelde en eigenlijk niet durfde te rijden. Toen ik als redder in de nood aanbood om haar dan maar naar haar huis te rijden, stemde Judith daar meteen mee in. Ik liep met een arm om haar heen naar haar auto die even verderop geparkeerd stond. Ik hielp haar met instappen, wat Judith erg waardeerde. Na ruim een kwartier stonden we voor Judith’s huis; een mooie woonboerderij net buiten de stad. Ik hielp Judith weer met uitstappen. Judith lachte dat zij eigenlijk nooit zo hoffelijk werd behandeld.

Omdat het nog steeds mooi weer was, en we geen windstoten meer voelden, besloot Judith dat we maar op het terras achter de boerderij moesten gaan zitten. Ik opperde nog dat het misschien beter voor haar zou zijn als zij even op bed ging liggen, maar dat vond zij niet nodig. Zij haalde binnen wat te drinken voor ons. Toen zij met de glazen naar buiten kwam, viel mij op dat Judith iets met mij deed. Ik kreeg ook de indruk dat er achter dat mooie gezichtje en figuur wel eens een explosieve dame schuil kon gaan.

Judith ging half naast mij zitten en sloeg haar benen over elkaar. Daarmee kwam haar linker bovenbeen in zicht. Ze draaide zich tijdens ons gesprek steeds verder naar mij toe. Toen zij ook nog eens haar tuinstoel dichterbij trok, was er voor mij geen houden meer aan. Ik trok haar hoofd naar mij toe en ik zoende haar vol op haar mond. Mijn tong hoefde geen barrières te slechten om in haar mond haar tong te vinden. Ze had haar mond al gretig geopend en onze tongen begonnen aan een wilde achtervolging, waarbij geen winnaar viel aan te wijzen.

Ik trok haar van haar stoel af en zette haar op mijn schoot. Meteen sloeg Judith een arm om mij heen. Een innige omhelzing en heftige zoenpartij volgden. Ik voelde mijn penis al in mijn broek in actie komen, maar doordat Judith op mijn schoot zat kon mijn penis letterlijk geen kant uit. Mijn linkerhand zocht haar borsten. Ze reageerde met een zucht in mijn mond. Ik knoopte een paar van de knoopjes van haar blouse los. Een paar prachtige borsten waren in een donkerblauwe beha gehuld. Ik streek even over het kant, maar ik wilde die prachtige borsten ook zien.

Met één hand wist ik de fraaie exemplaren uit hun gevangenis te bevrijden. Wat mij opviel was dat haar borsten niet bleker waren dan haar lichaam. Ze verklaarde dat door te zeggen dat zij hier zo afgelegen woonden dat je hier gewoon naakt in de zon kon liggen of door de tuin lopen. Volgens haar deed zij dat dan ook regelmatig. Haar man niet, want die vond dat maar raar. Ik concentreerde mij weer op haar borsten, waarvan de tepelvlekken al begonnen te rimpelen. Midden in die tepelvlekken zag ik twee kleine, donkerbruine tepeltjes, die opvallend klein leken.

Met mijn hand rolde en masseerde ik haar borsten waardoor de kleine tepeltjes iets leken te groeien. Die vroegen om mijn mond, lippen en tanden. Ik kuste, likte, zoog en beet in de tepeltjes. Ze kromde haar rug waardoor haar tieten tegen mijn gezicht kwamen. Ik kwam mond en handen tekort om al dat moois te verwennen. Ik vroeg haar om even op te staan. Met beide handen stroopte ik de kokerrok omhoog waardoor er een bijpassende donkerblauwe string zichtbaar werd. Haar beweringen over hier naakt rondlopen hadden mij nieuwsgierig gemaakt.

Met een simpele handbeweging verdween de string tot op haar knieën. Ze trok een been op en haalde de string handig over haar enkels en pumps. Ze was inderdaad naadloos bruin. Boven haar spleetje zag ik een keurig onderhouden klein streepje schaamhaar. Ik ben gek op gladgeschoren kutjes, maar dit streepje had iets aparts. Misschien wel net zoals een doorkijkblouse opwindender kan zijn dan een compleet naakt bovenlichaam. Ik keek naar haar spleetje. Ik zag een kleine venusheuvel, waar vlak daaronder de aanzet van twee lichtroze schaamlipjes zichtbaar was. Aan de bovenkant werden die gescheiden door een onmiskenbare kietelaar. Ik vond het enorm geil om Judith zo te zien.

Met haar tietjes die door de opengeknoopte blouse naar boven werden geduwd en haar opgestroopte kokerrokje met daaronder alleen nog pumps. Judith keek mij indringend aan. Haar ogen leken op mij vastgepind. Ik las haar ogen en zij de mijne. Ik weet zeker dat alle vier een tomeloze geilheid uitstraalden. Ik wilde haar neuken. Nee, ik wilde haar gewoon nemen. Ik wilde haar benen om mijn heupen voelen en haar warme, natte kutje over mijn lul voelen schuiven. Ik wilde haar horen en voelen klaarkomen. Mijn terrasstoel verruilde ik voor de tuintafel. Ik tilde Judith half op die tafel.

Ik wilde haar benen spreiden, maar ze was mij voor. Ik ging op mijn knieën voor haar zitten. Ik zoog mij vast op haar clitje. Ik treiterde haar clitje met de punt van mijn tong. Telkens wanneer ik voelde dat ze daar sterk op reageerde, beet ik in haar clitje. Bij elke beet schokte haar hele lichaam. Mijn tong ging op onderzoek uit tussen die lichtroze lipjes. Ze smaakte heerlijk. Ik wilde haar proeven en drinken. Ik wilde haar zo geil maken dat mijn hele gezicht zou glimmen van haar kutsapjes. Ze slaakte allerlei onverstaanbare geluiden. Haar hoofd had zij wild naar achteren gegooid.

Ze trok mijn gezicht nog dieper in haar kruis. Dat heerlijke lichtroze kutje leek mij op te willen zuigen. Ook ik maakte geluiden die nu voor haar onverstaanbaar waren. Terwijl mijn lippen zich met het clitje en de kutlipjes bezighielden, stak ik twee vingers in haar kutje. Ook daar reageerde ze heel heftig op. Het was echt geen verbeelding, maar ik zag dat ze zo nat was dat haar vocht uit haar kutje vloeide en zich een weg naar –en door- haar bilnaad zocht. Ze was zo heerlijk nat!

Ik likte en vingerde haar. Mijn vingers gingen steeds sneller haar kutje in en uit. Ik hoorde haar kutje soppen. Op het moment dat ik een derde vinger naar binnen wilde schuiven, kwam ze klaar. En hoe! Eerst met wat een straal vocht leek te zijn. De straal raakte mij vol in mijn gezicht. Op dat moment wist ik dat ik voor het eerst een vrouw had zijn spuiten. Lang kon ik daar niet bij stilstaan, want ze leek haar uiterste best te doen om met haar dijen mijn hoofd en handen af te knijpen. Judith leek nog een keer klaar te komen. Haar hele lichaam schokte. Judith zei niets.

Zij leek mij alleen maar aan te kijken, maar haar ogen zagen niets. Ze was op een heel andere plek. Ver van hier. Het enige wat aan haar bewoog waren haar heupen die bleven schokken. Of zij nu een lang tweede orgasme of een derde had bereikt, kon ik niet zeggen. Zij achteraf ook niet. Het deed er ook niet toe. Wat er wel toe deed was dat ze zo vreselijk lekker klaar was gekomen. Terwijl ze nog half op de tafel zat, probeerde zij onhandig mijn jeans open te maken. Of haar handen nou zo trilden als reactie op haar orgasmes of zij gewoon niet goed bij de knopen kon weet ik niet.

Het duurde mij te lang. Ik voelde dat mijn lul in mijn broek overuren maakte. Ik knoopte zelf mijn broek los en haalde mijn lul naar buiten. Ik voelde meteen de warmte van de zon op mijn eikel. Die was van geilheid al helemaal hard, donkerbruin tot blauw en kletsnat. Ik trok Judith van de tafel. Omdat het kokerrokje weer afzakte, kon ze alleen maar kleine stapjes maken. Kennelijk wilde ik haar iets te snel meenemen, waardoor ze door dat rokje struikelde en dreigde te vallen. Ik kon haar nog net opvangen. Binnen een seconde lagen wij naast elkaar en beide halfnaakt in het gras.

Haar hand had in no time mijn lul gevonden. Zij begon mij heel subtiel te bespelen. Haar hand legde ze om mijn eikel. Met haar duim maakte zij draaibewegingen over het puntje van mijn eikel. Telkens wanneer zij op mijn plasgaatje drukte, kwam er voorvocht uit mijn pik. Eerst glom alleen haar duim, maar al snel kwam er zoveel voorvocht dat haar hele hand en mijn hele pik nat waren. Mijn hemel, wat maakte zij mij geil. Haar hand ging mijn broek in, op zoek naar mijn balzak. Ook die werd geliefkoosd. Harder dan hard kon ik niet meer worden.

Ik heb haar op haar rug gedraaid, al zal dat meer op gooien hebben geleken. Onhandig maar vastberaden stroopte ik mijn jeans en boxer af. Met één of twee heupbewegingen voelde ik de hitte en het vocht van haar kutje om mijn pik. Ik voelde dat zij haar kuitspieren aantrok en ontspande. Wanneer ik in haar ging, dan duwde zij terug. Trok ik mij terug dan deed zij hetzelfde. Telkens was mijn eikel dan gedeeltelijk zichtbaar. Een enkele keer kwam hij zelfs helemaal uit haar kutje om daarna zonder hulp weer diep in haar te stoten. Zo diep dat ik mijn ballen tegen haar kontje voelde kletsen.

Ik had nog veel langer door willen gaan, maar het buiten neuken, de zon op mijn billen, haar derde of vierde orgasme en de fantasie bekeken te kunnen worden, maakten dat ik geen controle meer over mijn gevoel had. Ik voelde mijn prostaat samenknijpen. Ik voelde mijn zaad door de zaadbuis omhoog komen. Met drie of vier harde stoten en met dierengeluiden kwam ik hard in haar klaar. Judith leek er nog steeds niet helemaal bij te zijn. Zij was nog steeds ‘ergens anders’. Ik kuste haar en zei dat ik verslaafd aan haar zou kunnen raken. Eenmaal ‘terug’ lachte ze.

‘Wie weet', zei ze met de glimlach van Mona Lisa op haar gezicht. Nadat wij ons zo goed en zo kwaad als dat mogelijk was weer hadden gefatsoeneerd, wilde ik nog helemaal niet gaan. Judith zei mij ook nog wel even bij haar te willen houden, maar de klok en de zekerheid dat manlief binnen een uur op de oprit zou staan, riepen ons in de werkelijkheid terug. Ze reed mij weer naar mijn auto en wij namen afscheid. Ik weet zeker dat wij het allebei meenden toen we zeiden dat wij elkaar vaker moesten ontmoeten. Hoe waar zou dat blijken.