Dienstbaarheid

Ingezonden door T (talismannl@protonmail.com)

Met veel plezier en herkenning las ik het verhaal over Ton en zijn dienstbaarheid. Dienstbaarheid zonder dat daar een directe (seksuele) handeling of iets dergelijks tegenover staat. Dat was precies wat ik zelf heb ervaren met een dame die ik een tijd geleden heb ontmoet. Ze was seksueel zo aantrekkelijk en tegelijkertijd onbereikbaar voor mij dat het verlangen naar aandacht van haar alleen al genoeg was om me dingen te laten doen waarvan ik eigenlijk dacht dat ik ze nooit zou doen of ondergaan.

Mijn hersenen zeiden dat ik daar niet van zou kunnen genieten, maar ik vond het fantastisch. De ultieme vorm van aantrekken en afstoten tegelijkertijd. Ik ontdekte door haar dat ik een geweldige avond kon beleven ongeacht wat ze van me vroeg. Ook als ik dingen moest die ik niet aantrekkelijk of opwindend vind. Toch deed ik dit wel voor haar en ik vond het geweldig. Een fenomeen dat ik erg interessant, maar tegelijkertijd ook moeilijk te begrijpen vind. Ik ben geen echte masochist.

Ik geniet niet van pijn an sich, maar ik maak wel graag een mooie dame waarnaar ik seksuele verlangens heb blij met alles wat ze wil. Ik ben een pleaser en als het verlangen daar is en ze wil me zwepen of vernederen dan onderga ik dat. Ik ben geen voetfetisjist, maar als ze een voetmassage wil of ik moet haar voeten op andere wijze aanbidden dan doe ik dat heel graag. De enige wederkerigheid die ik nodig heb, is het voeden van het verlangen. Ze moet onbereikbaar zijn, maar tegelijkertijd moet wel het vlammetje wakker gehouden worden. 

Dienstbaarheid is dus wel een woord dat mij past. Ik heb niet één speciale kink denk ik.  Naast dienstbaarheid is hulpeloos gemaakt worden een grote turn on. Onderstaande ervaring schetst wel een beeld denk ik. 

Ik kende I. al een tijdje. Ze was een van de weinige mensen die wat wist over mijn ietwat niet alledaagse seksuele voorkeuren. Ik had een sterk vermoeden dat zij wel wat had met BDSM. Ze was niet superknap qua bouw, zelfs een klein beetje gezet, maar toch had ze iets sexy-ondeugends wat haar toch aantrekkelijk maakte. Verbaal daagden we elkaar regelmatig uit, zelfs in gezelschap. Alleen wij begrepen onze dubbelzinnige grappen. Ik had haar ooit eens verteld dat ik mezelf wel graag liet vastbinden en dat ik daar eigenlijk al sinds mijn kinderjaren door gefascineerd was geweest.

In haar ogen zag ik dat ze dat wel kon waarderen. Na een avondje stappen vroeg ze plots of ik met haar mee naar huis wilde om te checken of mijn ondeugende praatjes van de afgelopen weken alleen maar grootspraak waren of ook enige realiteit bevatte. Thuisgekomen kreeg ik een soort van kruisverhoor. Ik moest haar maar eens expliciet vertellen wat mij allemaal bezig hield. Ik vertelde dat ik wel eens geknoopt was door iemand en wat die hulpeloze houding met mij deed. I. gaf aan dat dat hele shibari gebeuren met touw haar niet zo kon bekoren. 

Een man hulpeloos maken, stond haar echter wel aan. Blijkbaar was ze behoorlijk goed ingewijd in de terminologie. Ze zei: 'Wacht maar even. Ik kom zo terug.' Na wat gerommel in de keuken kwam ze terug met drie rollen vershoudfolie. Ze gebood mij mezelf uit te kleden. Ietwat vertwijfeld keek ik haar aan. Zij zei gedecideerd: 'Trust me, dit ga je leuk vinden. Ik weet het zeker.' Ik kleedde mezelf uit en met speels gemak pakte ze me in als een rollade. Eerst nog wat zachtjes, maar gaandeweg steeds strakker. Voordat mijn benen aan de beurt waren, moest ik naar haar slaapkamer huppelen.

Eenmaal ingepakt lag ik als een soort van mummie op mijn rug op haar bed. Daarna haalde ze een blinddoek tevoorschijn die ik voor mijn ogen kreeg. 'Zo', zei ze, 'nu kan ik echt met je doen wat IK wil',, terwijl ze voorzichtig over de folie om mijn huid streelde. Het gaf een vreemd soort van sensatie alsof mijn huid extra openstond voor elke prikkeling. Alsof ik meer voelde dan normaal. Ze rommelde wat in haar nachtkastje en haalde er wat uit. Ik kon niet zien wat ze pakte. Ik hoorde dat ze om haar bed richting mijn hoofd liep, op het bed klom en haar stevige billen pontificaal op mijn gezicht plaatste.

Ik voelde haar legging in mijn neus en mond en rook haar opgewonden toestand. Ze zei dat ik niet mocht likken of genieten. Dat laatste was moeilijk. Ik raakte behoorlijk opgewonden van dit gebeuren. Ze bewoog wat omhoog, zodat ik normaal kon ademen. Ik voelde dat ze met iets scherps over mijn lichaam aan het gaan was. Het bleek een radarwieltje te zijn, zo'n roller met scherpe uitsteeksels. Ze verkende daarmee heel mijn lichaam. Op sommige plekken was dit best lekker, maar op veel gevoelige plaatsen vreselijk vervelend en pijnlijk.

Zeker wanneer ze wat harder duwde en ik een kleine kreet niet kon onderdrukken. 'Flauwerik', zei ze, 'jij kunt toch wel wat meer voor mij hebben. Zal ik zo mijn legging eens uitdoen?' Dat hielp wel een beetje de pijn mentaal beter te verwerken. Even later vond ze het welletjes en kreeg ik mijn beloning. Ze kroop geheel naakt op mijn hulpeloze gezicht. Ik mocht haar nog steeds niet oraal bevredigen. Ze haalde een zoemend apparaat uit haar lade wat later een fairy bleek te zijn. 

Ze begon zichzelf te verwennen en ik kon alleen maar van dichtbij horen en voelen wat er boven mijn gezicht gebeurde. Even later kwam ze grommende en spuitend over mijn gezicht klaar. Napuffend zei ze: 'Goed gedaan. Je bent braaf geweest. Misschien mag je een volgende keer wel een van mijn gaatjes likken.'