I Hoe het begon

Ingezonden door Erik Jansen

Het was een mooie zomeravond in augustus. Ik hoefde nog niet te werken en ik besloot daarom nog van mijn vrijheid te genieten. Ik liep naar café Jansen. Daar was het gezellig druk. Er was muziek en op het podium was een vrouw met lange, blonde haren aan het dansen. Wat was ze mooi! Ze maakte ook een zelfverzekerde indruk. Wat een godin, dacht ik. Je zal toch zo'n vrouw bij je ontbijt hebben, er mee op stap gaan of naast je in bed hebben. Dat zou een waar genot zijn. Deze vrouw was wel erg jong en ik begon al grijze haren te krijgen. Ik zei tegen mezelf: maak je geen illusies.

Bovendien was ik ook nogal verlegen, dus ik zou haar nooit durven aanspreken. De muziek hield op en de vrouw stopte met dansen. Toen ze van het podium afkwam, werd ze door een aantal mannen benaderd. Die wist ze vakkundig van zich af te schudden. Even later stond ze bij mijn tafeltje. Ze gaf mij een hand en zei: 'Ik ben Anna, hoe heet jij? Ik wil graag een whisky-cola.' 'Ik ben Erik. Ik ga het meteen voor je halen.' Zij nam plaats op de stoel naast mij. Ik was nog steeds onder de indruk van haar en wist niet zo goed wat ik moest zeggen.

Na wat gesproken te hebben over het mooie weer raakten we aan de praat over ons werk. Zij was handelaar in kunst en antiek. De laatste jaren danste ze ook twee avonden bij café Jansen. De eigenaar van het café had gemerkt, dat op de avonden dat er muziek met haar dans was, de omzet twee keer zo groot was. Ze werd daarom royaal beloond. Ze verdiende op die twee avonden meer dan met haar handel. Ze vond de mannen, die haar na het dansen aanspraken, wel lastig, maar ze had een effectieve methode ontwikkeld om ze af te poeieren.

Zij ging liever zelf op jacht. Ze viel op wat oudere, rustige mannen die een beetje schuchter waren. Ik was haar tijdens het dansen opgevallen. Of beter gezegd mijn aandacht voor haar was haar opgevallen. Vandaar haar actie. Ik knikte. Ik vertelde wat over mijn werkzaamheden. 'Ik wil dat je met mij meegaat naar mijn huis', zei ze plotseling. Ze stond op en ik volgde haar. Zo maar? Ja, omdat ik haar fascinerend vond. Toen we bij haar thuis waren, zei ze: 'Ik wil even douchen. Wil je na mij douchen? Daarna wil ik even met je worstelen.

Je ziet er groot en stevig uit, maar ik vraag mij af of je ook sterk bent.' 'Mm', zei ik, 'dat valt best mee.' Toen ik een kwartier later gedoucht had, stond zij al klaar in haar huiskamer. Ze had een donkergroene bikini aan en ze stond wijdbeens op een mat die in de huiskamer lag. Ze zag er stoer en trots en heel indrukwekkend uit. Toen ik die mooie lange benen zag, raakte ik opgewonden. Ik deed mijn t-shirt uit en ging tegenover haar staan. Ze was wel een halve kop kleiner dan ik, maar ze zag er ook gespierd uit.

Ik veronderstelde dat ze haar lichaam door te sporten goed getraind hield. 'Kom op, Erik, laten we een robbertje vechten', zei ze. Met mijn rechterarm pakte ik haar linkerschouder en zij pakte met haar rechterarm mijn linkerschouder vast. We trokken aan elkaar, maar we stonden beiden wijdbeens en stabiel op de grond. Toen draaide ze snel haar lichaam voor mij en ik dacht een arm om haar nek te leggen. Met een nekklem zou ik haar voorzichtig op de grond drukken en dan konden we daarna misschien nog een glaasje wijn drinken.

Zij was echter een moment sneller dan ik en ze trok mij over haar linkerbeen heen. Ik viel, maar ik sleurde haar mee in mijn val. We vielen beiden op de mat. Ook nu weer was ze iets sneller dan ik had verwacht. Terwijl ze mijn rug op de grond drukte, kroop ze op mijn buik. Ik wilde tegenspartelen, maar ze greep met haar handen mijn polsen vast. Oei, wat een kracht had ze in die handen! Terwijl ik bezig was mijn handen te bevrijden, voelde ik haar rechterknie op mijn borst. Zouden die twee biertjes mij te langzaam gemaakt hebben?

Ik had inmiddels mijn twee handen uit haar handen bevrijd, maar zij was ondertussen doorgeschoven. Ik voelde nu haar beide knieën op mijn schouders rusten. Als ik niet op pas, kom ik in een pin terecht bedacht ik me. 'Erik, ik ga je nu echt laten zien wie hier de baas is', blufte Anna. Wow, wat een zelfverzekerde vrouw was zij! 'Pfff, ik geloof er niets van', zei ik, maar ondertussen twijfelde ik daar aan. Ik probeerde haar van mij af te gooien door mijn onderlichaam met mijn benen naar boven te duwen.

Ze bewoog even, maar ze kon blijven zitten. 'Hoi Erik, dit paardje ga ik echt temmen en berijden zoals ik het wil', zei ze en ze lachte mij uit. Ik voelde mij vernederd doordat ik onder een vrouw lag die een kop kleiner was dan ik. Ik spartelde weer en maakte nu een grote fout. Ik wilde deze sterke vrouw van dichtbij zien en ik tilde daarom mijn hoofd op. Daar maakte Anna gebruik van. Ze schoof meteen haar benen om mijn nek en mijn hoofd zat nu tussen haar dijen geklemd. Even daarna ze liet zich naar links op de mat vallen.

Uit alle macht probeerde ik mijn nek uit haar pin te halen, maar dat lukte niet zo gauw. Even later richtte ze met haar linkerarm haar bovenlichaam omhoog en spande ze haar spieren in haar benen aan. De ruimte tussen haar mooie dijen werd verkleind en ik kreeg het benauwd. Eerst wist ik nog te kreunen, maar daarna kon ik geen adem meer halen. Met mijn handen probeerde ik nu haar dijen te masseren. Dat hielp ook niet. Het leek haar te prikkelen om de spieren nog meer samen te trekken. Als dat zo door zou gaan, zou ik stikken.

Ik spartelde heftig met mijn lichaam, maar ik kon haar niet meer van mij afgooien. Ik probeerde met mijn handen haar machtige dijen uit elkaar te duwen, maar daar was geen beginnen aan. Met een grote krachtsinspanning spande zij haar dijspieren nog eens extra aan. Ik zag ook haar buikspieren samentrekken waardoor haar buik opzwol. Dit ging ik verliezen. Ik zou moeten accepteren dat deze vrouw sterker, slimmer en sneller was dan ik. Ik sloeg met één van mijn armen op de grond om mezelf over te geven.

Zij ontspande haar beenspieren even. Wat een kracht had deze vrouw in haar benen. Deze benen waren vreselijk mooi, maar ook gespierd, sterk en stevig. Zij had echt benen van staal. 'Je mag jezelf overgeven, maar alleen onder mijn voorwaarden', zei ze. 'Welke voorwaarden zijn dat precies?', vroeg ik bedremmeld. Als ik maar niet meer die ijzersterke benen hoefde te voelen. 'Ik laat je vrij uit de pin als je daarna rustig op je buik gaat liggen met je armen op je rug en je benen bij elkaar. Daarna doe ik je handboeien om en voetboeien.

Voortaan spreek je mij aan als Meesteres Anna of als Godin Anna. Ga je daarmee akkoord?' 'Ja, alsjeblieft, Meesteres Anna,' zei ik. 'Oké, maar je moet mij ook altijd met U aanspreken. Ik ben je meerdere en vanaf vandaag ben je mijn eigendom.' Ik kreunde, maar ze haalde gelukkig haar benen weg. Uitgeput bleef ik liggen. Ze rolde mij op mijn rug en zei: 'Rustig blijven liggen, Erik.' Ik deed niets liever. Ik was te vermoeid. Ze ging de kamer uit en ze kwam vijf minuten later terug met hand - en voetboeien. Vakkundig deed ze beide boeien om. Het was duidelijk dat ze dit vaker had gedaan.

'Oké,' zei mijn nieuwe Meesteres, 'nu zal ik je laten voelen met welke pijntjes ik je gehoorzaam zal maken. Over enige tijd zul je blij zijn dat ik je dit heb laten ondergaan. Je zult ermee leren wat je plaats ten opzichte van vrouwen is. Je zult altijd naar vrouwen moeten luisteren, want zij zijn intelligenter en beschaafder dan mannen. Daarnaast zijn vrouwen emotioneel stabieler en hebben ze vaak hun leven beter georganiseerd dan mannen. Je zult leren dat mannen er zijn om vrouwen een aangenaam leven te verschaffen.

Op het moment, dat je beseft dat je alleen maar het speelgoed van je Meesteres bent, ben je werkelijk bevrijd. Bevrijd van je mannelijke eigendunk.' Ik gromde wat. Ik wist niet zo goed wat ik moest voelen. Mij vernederd voelen, omdat ik onderworpen was door een vrouw? Of mij blij voelen dat ik nu regelmatig in de nabijheid van zo 'n bloedmooie vrouw, een echte Godin, mocht zijn? Die avond liet ze mij nog een keer haar ijzeren benen voelen. Daarnaast liep ze met een paar mooie stilettoheels over mijn rug. Ik kreunde. Ook sloeg ze met een zweep op mijn billen.

Na de negende slag smeekte ik haar te stoppen. Ze gaf nog een slag en zei toen: 'Je blijft nog tien minuten liggen en daarna laat ik je gaan.' Dat deed ze ook. Ik was helemaal murw toen ik opstond. Ze omhelsde en knuffelde mij. 'Slaaf Erik, je bent nu mijn eigendom. Overmorgen verwacht ik je in de middag om twee uur weer hier. Dan ga ik je verder trainen. Als je lief, gehoorzaam en trouw bent dan mag je eens seks met mij hebben, maar je moet het echt verdienen. Overigens zal ik meer seks met jou hebben. Over enkele weken ga ik je anaal bewerken met mijn voorbind dildo.

Je mag nu gaan als je mijn lichaam en met name mijn benen eer aandoet. Kus mijn voeten en benen en realiseer je dat zij jou zullen bevrijden.' Ik knielde en ik likte haar voeten. Al kussend bewoog ik mijn hoofd naar boven. Toen ik haar mooie dijen bereikt had, ging er een rilling door mij heen. Ik had vreselijk ontzag gekregen voor deze benen. Toen ik aan de bovenkant van haar benen was, zei ze: 'Voorlopig is het genoeg. Je mag gaan. Wees wel op tijd overmorgen.' 'Dank U, Meesteres Anna.' Ze kuste mij op mijn wangen en deed de buitendeur open.

Met een whirlpool van gevoelens liep ik naar buiten en ging ik naar huis.