Alles nog onder controle

Ingezonden door Twan

Ruim anderhalf jaar geleden heb ik een heel intens moment beleefd met de vriendin van een familielid. Zoals iedereen zal begrijpen heeft zich dat destijds behoorlijk in de taboesfeer afgespeeld. Het voorval heeft daarna ook geen vervolg meer gekregen. Ondanks dat B. en ik elkaar daarna de eerste maanden vrijwel dagelijks zagen, is de gebeurtenis ook nooit meer ter sprake gekomen. Bij mij kwam dat vooral voort uit het doorbroken taboe. Ik vermoed dat voor B. hetzelfde gold. 

Inmiddels was ik verhuisd naar een andere woonplaats. Ik kwam nauwelijks nog in mijn vorige woonplaats en het contact met B. en mijn familielid werd geleidelijk aan minder en minder. Tot vrijwel helemaal geen contact meer. Zo nu en dan deed ik nog wat samen met dat familielid, maar die kwam mij dan meestal bij mij thuis ophalen. B. verscheen totaal niet meer in beeld. Tot ik een week of twee geleden naar een film op Netflix zat te kijken. Ik had het geluid van mijn telefoon uitgezet. Een gezoem verraadde dat ik een appje had ontvangen. Van mijn familielid.

Ik zat geconcentreerd naar de film te kijken. Waarschijnlijk liet mijn reactie te lang op zich wachten, want even later schoof mijn iPhone trillend over mijn glazen salontafel. 'Hoi, met mij.' Mijn familielid had duidelijk ergens haast mee. Normaal is hij erg attent en vraagt hij altijd eerst hoe het met mij gaat. Nu totaal niet. Hij kwam meteen na een korte inleiding met een vraag. Zijn vriendin en hij hadden besloten om een tweede huis in het buitenland te kopen. Er waren al maandenlang onderhandelingen gevoerd, maar nu zou het dan toch echt gaan gebeuren.

Hij zou over twee weken naar het betreffende land gaan om de aankoop af te ronden. Daar zou hij toch zeker een week voor in het betreffende land aanwezig moeten zijn. Dat leverde tegelijkertijd hier een probleem op. B. was kort na onze ‘encounter’ een take away restaurant begonnen. Weliswaar maar voor een paar dagen per week, maar haar zaak begon steeds beter te lopen. Daarom zou B. hier blijven en zou mijn familielid alleen naar het buitenland vertrekken. Tijdens zijn afwezigheid zou er dus niemand zijn om bestellingen te bezorgen. 'Zou jij misschien...? 'Natuurlijk. Zelfs met plezier.' 

Voor de bezorging zou ik gebruik kunnen maken van de auto van mijn familielid. Die kon ik na elke bezorgdag dan ’s avonds mee naar huis nemen en de volgende dag weer gebruiken. De tankpas zou in het handschoenenkastje liggen. Het was de bedoeling dat ik tussen 15.00 en 20.00 uur beschikbaar zou zijn. Geen probleem. Integendeel. Dat opende meteen andere mogelijkheden. Het was intussen alweer een hele tijd geleden dat ik in een parenclub was geweest. Ook de coronacrisis had die clubs natuurlijk maandenlang dicht gehouden, maar sinds een week mocht het weer.

Ik besloot om op een van de bezorgdagen na het bezorgen even naar mijn oude clubje door te rijden. Op de eerste dag reed ik met lijn 397 naar Schiphol om daar over te stappen op lijn 300, die mij naar mijn vorige woonplaats zou brengen. Het laatste stukje van de bushalte naar de zaak van B. liep ik binnen een kwartier. B. en ik omhelsden elkaar, want wij hadden elkaar in zeker geen acht maanden gezien of gesproken. Over onze ‘encounter’ van anderhalf  jaar geleden werd met geen woord gesproken.

Haar vriend was al twee dagen eerder met het vliegtuig vertrokken. Hij zou mogelijk nog een hele week wegblijven. In dat andere land golden heel andere regels qua onroerend goed. Er moest zelfs een advocaat bij betrokken worden. B. vertelde mij enthousiast over het wel en wee van haar zaak. Hoewel zij nog geen jaar bezig was, vielen de resultaten haar nu al enorm mee. Er begon zelfs al zoiets als een vaste klantenkring te ontstaan. B. legde voor alle duidelijkheid nog even uit dat klanten tot 19.00 uur konden bestellen, wat ook vrijwel dagelijks gebeurde.

Ik moest erop rekenen dat ik, inclusief bereidingstijd dus pas rond 20.00 uur naar huis kon rijden. Geen probleem dacht ik nog. De parenclub ging toch pas om 20.00 uur open. Bovendien herinnerde ik mij dat het toch meestal pas rond 22.00 uur gezellig werd. B’s iPad meldde de eerste bestelling voor die dag. Toen ik vanaf de compleet andere kant van de stad terug kwam, stonden de volgende drie bestellingen alweer klaar. Ik bleef heen en weer rijden. Ik had de tankpas, die inderdaad in het handschoenenkastje lag, zelfs die avond al nodig. Zo’n fourwheeldrive lustte wel een slokje.

Op de terugreis, van wat ik verwachtte dat het mijn laatste rit voor die avond was geweest, belde B. mij in de auto. Haar vraag luidde of ik er eventueel bezwaar tegen had als zij nog twee nagekomen bestellingen zou aannemen? 'Nee, niet echt,  dus doe maar.' Donderdagavond was toch nooit de leukste avond in de parenclub. 'Weet je zeker dat het geen probleem is om iets langer door te gaan?' vroeg B. toen ik de laatste bestellingen achterin de auto legde. Ik vertelde eerlijk dat ik wel andere plannen had gehad, maar dat ik die eventueel later op de avond of anders de komende twee dagen nog wel uit kon voeren.

Verder legde ik niets uit en B. vroeg ook verder niet door. Tegen 21.15 uur bracht ik de portefeuille en het mobiele pinapparaat terug. 'Ga je nu meteen naar huis of ga je eerst nog wat anders doen?' B. leek niet te zijn vergeten dat ik aanvankelijk andere plannen had gehad. 'Ach, Amourette is morgen en overmorgen ook open', grapte ik. B’s blik veranderde, maar zij zei niets. Ik vond het ook niet nodig om er verder op door te gaan. Mijn mededeling was precies wat die was en ook niets meer. B. bedankte mij voor vandaag en we namen met drie zoenen op onze wangen afscheid voor die avond.

De volgende dag zou een drukke worden. B. belde mij ’s morgens al rond 10.00 uur op. Er waren gisteren na sluitingstijd alvast bestellingen voor vandaag binnengekomen. Bovendien had zij een aanvraag voor een middelgrote catering binnengekregen. B. vroeg of ik misschien al tegen 12.00 uur bij haar kon zijn. Dan konden we voor openingstijd nog even langs de groothandel rijden. Geen probleem wat mij betrof. Kennelijk had B. mij al aan zien komen rijden, want nauwelijks had ik voor de zaak ingeparkeerd of zij trok de bijrijdersdeur al open.

We reden naar de groothandel op het industrieterrein. B. liep enthousiast kwetterend voor mij uit. Zij wist tenslotte de weg. Gisteren had B. in de keuken een groot schort omgehad, waardoor haar kleding en lichaam verborgen waren geweest. Nu kon ik haar, weliswaar hoofdzakelijk van achteren, wel bekijken. Onwillekeurig daalden mijn ogen af naar B’s kadetten die in de nauw sluitende jeans erg goed uitkwamen. Ik herinnerde mij weer dat die twee kadetjes anderhalf jaar geleden slechts door een witte veter van elkaar gescheiden waren geweest.

Ik herinnerde het gevoel dat ik had gekregen toen ik in die poptempel van achteren mijn omhoog staande erectie tegen haar bilnaad had gedrukt en alles wat daarna tussen B. en mij was gebeurd. Bij de groothandel kochten we alleen de droge ingrediënten. B. gebruikte in haar keuken geen vis en vlees. De verse groente zou later die middag aan de zaak worden afgeleverd. Met een bijna over het asfalt slepende uitlaat reden we terug naar de zaak. Die middag en avond waren qua bestellingen drukker dan gisteren, maar dat was meestal zo in het weekend meldde B. Ik maakte een rit of zeven.

Net als gisteren belde B. met de vraag of een extra bezorging een probleem zou zijn. 'Tenzij Amourette straks afbrandt', grapte ik door de telefoon. Geen reactie. Uiteindelijk reed ik pas tegen 22.00 uur voor de laatste keer die avond terug naar de zaak. 'Wil je meteen weg of blijf je nog even wat drinken?' Eerlijk gezegd was ik alweer een beetje vergeten dat ik die avond nog even naar Maarssen door had willen rijden. Ik besloot om met B. mee naar boven te gaan om even een frisje te drinken.

In de keuken was het vanwege het koken en het platte dak van de zaak al warm geweest, maar in haar appartement was het, ondanks het tijdstip, toch nog steeds bloedheet. B. zette de deuren naar de balkons voor en achter tegen elkaar open en liep het kleine halletje in. 'Schenk jij maar wat in', riep zij onder het weglopen. 'Voor mij graag een ijskoude rosé.' Terwijl ik in mijn zoektocht naar glazen in de keuken het ene kastje na het andere opentrok, hoorde ik een deur opengaan en weer sluiten. De rosé en bitter lemon waren zo koud dat er zich direct condens op de glazen vormde.

Ik zette de glazen op tafel en liet mij op de bank ploffen. Weer hoorde ik een deur opengaan. Even later kwam B. de kamer ingetippeld. Zij bleek zich te hebben gedoucht. Met natte haren liep zij naar de bank tegenover de mijne. B. droeg nu een strak zittend kort broekje tot halverwege haar dijen. Een loszittend wit t-shirt kon niet verbergen dat B. geen beha droeg. Wat op zich heel normaal was voor B. Zij liep op blote voeten. Wij babbelden wat over en weer. Het ging over de zaak, het huis in het buitenland en mijn plannen om later dit jaar eventueel toch weer naar Azië te willen reizen.

We maakten wat concrete afspraken voor de kleine catering morgenmiddag. En passant vroeg B. quasi nonchalant of dit gesprek mijn plannen voor de parenclub niet alweer doorkruiste. Voordat ik daar een antwoord op kon geven ratelde B. daar meteen achteraan waar mijn plannen voor de club trouwens uit bestonden. Vraag mij niet hoe het mogelijk is om gene te voelen bij een dame waarmee je al eens stomende seks hebt gehad, maar die voelde ik toch wel. 'Meestal zie ik wel wat er daar op mij afkomt. Of juist niet, want dat kan per avond verschillen', probeerde ik mogelijke details te omzeilen.

B. ging er niet verder op in. De volgende dag zou alweer de laatste van mijn bezorgdagen zijn en dus mijn laatste kans om daarna met de auto naar Maarssen door te rijden. Ik had afgesproken al rond 11.00 uur bij B. te zullen zijn. Voor de derde achtereenvolgende dag stond ik onder de douche mijn penis, balzak en de omgeving daarvan te scheren. Het is voor mij normaal dat er zich tijdens dat scheren een lichte erectie meldt. Vandaag was geen uitzondering, maar ik moet bekennen dat het strakke broekje en de vrij bewegende borsten van B. van gisteravond ook wel inspirerend werkten.

Ik trok mijn voorhuid strak naar achteren om mijn eikel ook even goed in te soppen. De verleiding om mij op het beeld van B. van gisteravond af te trekken was zeker aanwezig, maar ik hoopte natuurlijk dat ik mijn zaad pas vanavond in Maarssen zou verschieten. Langzaam verdween mijn erectie in de vergetelheid en het washandje. Het werd een warme dag. Qua temperatuur sowieso al, maar de verzorging van de catering op de tweede etage van een gebouw zonder lift liet al snel zweetdruppels over mijn voorhoofd en rug lopen. Voor alle zekerheid had ik een rugzak met extra kleding meegenomen.

Tenslotte zou vanavond DE avond worden. Met hoop op een mooie ervaring had ik ’s morgens ook nog een gloednieuwe boxer van PME ingepakt. B. leek haar hoofd letterlijk koeler te houden. Tenslotte was dit echt ‘haar ding’. Rond 15.00 uur laadde ik de laatste gamellen bij de zaak uit. B’s iPad liet alweer de eerste bestelling voor 19.00 uur zien. B. ging nog even naar boven voordat de ‘kachel’ aan zou gaan. Ik moest nodig plassen en liep met haar mee. Ik zat op de wc-bril. Schuin naast mij stond een wasmand. Op het deksel zag ik B’s t-shirt van gisteravond liggen en een blauwe string. Hmmm, inspirerend.

Nee, geen tijd voor een erectie. Aan het werk! Beneden dan natuurlijk. Zoals gezegd werden het een warme dag en avond. Gelukkig had de fourwheeldrive airco, maar bij het afleveren van een bestelling voelde de warmte buiten iedere keer weer als een klap in mijn gezicht. Ik was blij dat ik de portefeuille en het pinapparaat weer kon inleveren. 'Wil je misschien nog even douchen voordat je op avontuur gaat?' vroeg B. Een prima plan. Dan kon ik mij daarna boven meteen even omkleden. Ik hielp B. de laatste dingetjes nog even in de afwasmachines te zetten.

Samen gingen wij naar boven. B. liep voor mij. Op de trappen had ik een onbelemmerd uitzicht op B’s kadetjes die voor mijn neus op en neer gingen in het ritme van het traplopen. Nee Twan, niet doen! Niet gaan fantaseren. En al helemaal niet aanraken! 'Wil jij zo nog wat drinken, of ga je meteen na het douchen weg?' vroeg B. Ik antwoordde geen bijzondere haast te hebben. Ik stapte de badkamer in en kleedde mij uit. De thermostaatkraan stelde ik iets in temperatuur naar beneden bij. Opeens realiseerde ik mij dat ik B. niet om een washandje en een handdoek had gevraagd.

Of het telepathie was weet ik niet, maar op datzelfde moment opende B. de deur van de badkamer en reikte zij mij het badtextiel aan. Raar hè? B. en ik hadden ooit een leuke ervaring gedeeld, maar toch hield ik mijn hand snel voor mijn kruis. B. lachte. Of dat uit- of toelachen was kon ik moeilijk inschatten. B. draaide zich om, maar trok de deur niet achter zich dicht. Vanwege de condens vermoedde ik. Ik stond mij heerlijk in te zepen en sloot mijn ogen. In gedachten was ik al in de club. Eerdere belevenissen daar kwamen terug en die misten hun uitwerking niet.

Het werd echt tijd dat ik weer eens echte seks had. Ik was verdorie alweer half hard. B. stapte de badkamer binnen. Op een zwart slipje na was zij naakt. Ondanks haar leeftijd had B. nog steeds een prachtig lichaam. Haar bovenbenen en billen vertoonden wel wat cellulitis, maar bij wie was dat niet zo op haar leeftijd? Zelfs ik moest daar schuld in bekennen. Haar borsten hingen enigszins, maar dat gaf haar lichaam net de uitstraling van levenservaring die ik ergens opwindend vind. B. trok haar slipje uit. Anderhalf jaar geleden was B’s kutje volkomen glad geschoren geweest.

Nu zag ik dat er niet alleen een streepje schaamhaar boven haar vagina aanwezig was, maar dat enig onderhoud wel gewenst was. Hoe ik er ook tegen vocht, het hielp niet. Ik kreeg visioenen van een naakte B., die met gespreide benen en opgetrokken knieën op bed lag en mij vroeg om haar poesje te scheren. Potverdorie Twan, get a life! Maar wat mijn hersenen dachten, liet mijn penis zien. Schoksgewijs kwam die in actie. Natuurlijk zag B. dat, maar zij reageerde totaal niet. Dat gedrag herkende ik nog van ons eerdere avontuur.

Haar aanvankelijke afzijdigheid had mij toen zelfs even het gevoel gegeven dat ik aan een verkrachting was begonnen. Totdat B. opeens leek te exploderen en een paar orgasmes kreeg waaraan geen einde leek te komen. Niet alleen stond mijn pik stijf omhoog, de eerste druppels vocht meldden zich ook alweer. Dit was ronduit gênant en ik draaide mij om. 'Doe voor mij geen moeite hoor', zei B., terwijl zij met haar rug naar mij toe ging staan. Jeetje, nu had ik haar billen ook nog vol in mijn vizier. B. ging kennelijk nog steeds onder de zonnebank, want haar billen en heupen waren naadloos bruin.

Ik besloot de situatie dan ook maar te nemen zoals die was en na twee of drie minuten voelde het alweer bijna normaal om samen naakt in de badkamer te staan. Erectie of geen erectie. Het feit dat B. haar poes inzeepte en haar schaamheuvel begon te trimmen, was op dat moment ook eigenlijk niet meer dan normaal. 'Helemaal glad of laat je die landingsbaan staan?' meende ik lollig te zijn. B. keek mij aan, leek nog even te aarzelen waarna zij met een paar halen met het mesje haar schaamheuvel van ieder haartje ontdeed. Oh, wat had ik graag…

Nadat wij ons af hadden gedroogd, waarbij wij elkaar met onze ruggen hadden geholpen, had ik moeite om mijn nog steeds ferme jongen in de nieuwe boxer te wurmen.Bovendien kwam er zo nu en dan nog een druppeltje voorvocht tevoorschijn. Een paar snelle bewegingen met het washandje maakten mijn eikel weer schoon en als nieuw. B. liep naakt de badkamer uit haar slaapkamer in. Even kreeg ik het idee dat zij mij misschien uit zou nodigen om bij haar in de slaapkamer te komen. Op dat moment kon ik absoluut nog niet vermoeden welke krankzinnige wending deze avond zou nemen.

Aangekleed zat ik op de bank op B. te wachten. Ik wilde na een paar dagen samenwerken niet zonder afscheid te nemen weggaan. B. liep vanuit de slaapkamer poedelnaakt de woonkamer in. In haar rechterhand hield zij twee stringetjes omhoog. Een rode en een leverkleurige. 'Of lingerie verplicht was bij Amourette?' vroeg B. Had ik dat goed gehoord? B. leek mijn onbegrip van mijn gezicht af te lezen. 'Ja, of lingerie daar verplicht was?' Was B. soms van plan om mee te gaan? 'Na tienen wel', stotterde ik. Het was intussen al bijna 22.30 uur, dus strikt genomen nu niet meer.

Nou, dan hoefde B. zich over de kleur niet meer druk te maken. Ik dacht dat ik van de bank af zou vallen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, stond B. even later in de deuropening. Zij droeg een kort zwart minirokje met daarboven een roze t-shirt dat met glittertjes was bedekt. Het gaf haar iets flonkerends. Aan haar voeten droeg B. zwarte stiletto’s die, samen met het zwarte minirokje, haar blote benen prachtig uit lieten komen. Meteen herinnerde ik mij weer waarom onze eerste belevenis op stomende seks was uitgedraaid. Ik had B. nu al ter plaatse willen nemen en dat wist B.

Wat een boefje, maar toch zou het heel anders gaan.