Deze zondag wordt er wederom een BDSM-feestje georganiseerd in Beek en Donk, inmiddels een van onze favoriete clubs. Het is er heel schoon, het eten is heel goed en de prijs-kwaliteit verhouding is er echt top. Samen met Freek en Wouter ga ik een bezoek brengen aan de club. Vandaag is er een workshop cell popping. Geen idee wat dat precies inhoudt, maar dat gaan we straks vanzelf zien.
Het is vandaag helemaal uitverkocht, dus het belooft lekker druk te worden. Hopelijk is er nog wel voldoende ruimte om te kunnen spelen. Bij binnenkomst wordt de Domina's een glaasje bubbels aangeboden. Ook gaan de schalen met soesjes regelmatig rond. We worden welkom geheten door de organisatrice (Lieverdanlief). Ze heeft een aantal pakjes meegenomen. De pakjes zijn ingepakt in rood en goud papier en zijn er in verschillende vormen en maten.
De subs wordt gevraagd om op de dansvloer te komen staan. De muziek gaat aan en de subs beginnen te dansen. Terwijl ze dansen, moeten ze de pakjes overhandigen aan de andere aanwezige subs. Zodra de muziek stopt, is het pakje dat de sub op dat moment in zijn hand heeft voor hem (of in een enkel geval voor haar). Ze mogen de pakjes openmaken en de opdracht die in het pakje zit is die dag voor hen.
De subs die een pakketje en dus een opdracht hebben gekregen, mogen aan de kant gaan staan. Het is tijd voor ronde nummer twee. Na het stoppen van de muziek hebben bijna alle subs een pakje ontvangen. Iedereen heeft voor die middag en avond een opdracht gekregen. De opdracht varieert van geen oogcontact maken, tot in de hoek staan en op je knieën door de ruimte bewegen.
Dan is het tijd om te spelen en te kletsen. We hebben twee bekenden gespot en kletsen gezellig bij. Vanaf de barkrukken kijken we toe hoe de eersten de vloer betreden en hun zwepen te voorschijn halen. Er zijn opvallend veel stellen vandaag. Daarnaast zijn er ook enkel alleengaande mannelijke subs en een enkele vrouwelijke sub. De organisatie gaat rond met lekkere wraps. We worden goed verwend vandaag.
Na wat inspiratie te hebben opgedaan door naar de andere Domina's te kijken, is het de hoogste tijd om zelf aan de slag te gaan. Wouter en ik lopen naar de andere ruimte. Wouter leg ik over mijn knie en geef hem de eerste tikken op zijn billen. Ik schuif zijn boxer naar beneden en ga verder op zijn blote billen. Wat blijft het toch een heerlijk geluid om te horen hoe je handen kletsen op blote billen.
Gisteren heb ik de eerder bestelde toys opgehaald bij Twan. Hij was zo lief om wat extra slagwerk voor mij op te halen bij Mr B. in Amsterdam. Dat slagwerk moet uiteraard worden getest en Wouter is altijd een gewillig slachtoffer. Zijn billen kleuren al lekker rood. Het is tijd om de nieuw aangeschafte plaque uit te proberen. De plaque is voorzien van twee verschillende zijden; de ene is wat liever en zachter dan de andere. Hij ligt heerlijk in de hand en slaat erg lekker.
Later blijkt echter dan een van de bevestigingspinnen al is losgelaten. Beetje jammer van zo'n dure plaque, maar dat ik later thuis gelukkig opgelost. Hopelijk blijft het nu beter vastzitten en hoef ik niet terug naar Amsterdam. Het over de knie leggen voelt het prettigst. Alleen het slaan is best intensief en soms lastig met een voorwerp. Wouter gaat staan tegen de hoge bedden en buigt voorover. Zijn billen zitten nu op de juiste hoogte om ze goed onder handen te kunnen nemen.
Ik spreid mijn zweepjes en toebehoren uit op het bed. Zo kan ik ze makkelijk pakken en afwisselen. De intensiteit van het slaan wordt langzaam opgebouwd. Wouter ondergaat het allemaal gedwee. Het zwepen wissel ik af met een zachte streling van mijn hand of de zachte 'autowashand'. Wouter geniet met volle teugen. Als zijn billen rood genoeg zijn en zijn grens is bereikt, is het tijd voor een drankje.
Het is best intens om een tijd lang in een warme ruimte te spanken en te zwepen. Na het drankje worden we door een sub gevraagd om naar de naastgelegen ruimte te gaan voor de workshop cell popping. Cell popping is letterlijk het laten poppen van de cellen in de bovenste huidlaag zo leer ik korte tijd later. Met een huidstift wordt een tekening aangebracht op de huid in de vorm van punten.
Met een soldeerbout van de Action, die goed op temperatuur is en met alcohol ontsmet is, worden de punten een voor een kort aangestipt. Tijdens het aanstippen, hoor je inderdaad de cel 'poppen'. Vandaar dus ook de naam. Als alle punten zijn aangestipt, wordt met alcohol de stift van de huid afgeveegd. Dit valt nog niet mee. Er moet diverse keren met een doekje met alcohol over de huid worden geveegd om alle resten van de stift eraf te halen.
De Domina die de workshop geeft, vertelt dat afhankelijk van de leeftijd van de sub en de structuur van de huid de tekening van een aantal maanden tot een (aantal)ja(a)r(en) zichtbaar kan blijven. Doordat er geen inkt aan te pas komt, is het niet heel in het oog springend. Als de demo voorbij is, wordt de aanwezigen gevraagd wie dit zelf wil proberen. Er zijn een aantal vrijwilligers die de bovenkant van hun hand kort aan laten stippen met de soldeerbout.
Degene die de demo heeft ondergaan, gaf weinig respons op het aanraken van de huid met de soldeerbout. Het zou minder pijnlijk zijn dan het aanbrengen van een tattoo. Ook de andere vrijwilligers ondergaan het gelaten. Uit nieuwsgierigheid, en om het voor jullie beter te kunnen omschrijven, wil zelf uiteraard ook voelen hoe het is. Omdat het een jaar zichtbaar kan blijven, besluit ik niet de bovenkant van mijn hand hiervoor te gebruiken. Ik bied mijn bil aan.
De Domina schuift mijn jarretelgordel opzij en brengt de soldeerbout naar mijn bil. Ik bereid mezelf voor op wat komen gaat. Aangezien het de anderen gemakkelijk afgaat, verwacht ik een minuscuul speldenprikje. Als ik de warmte van de soldeerbout echter op mijn huid voel, spring ik naar voren. De hitte van de soldeerbout voelt toch een heel stuk minder prettig aan op mijn huid dan me was verteld. Nu ben ik natuurlijk ook niet van de pijn, maar toch.
Het wondje op mijn bil heb ik toch nog wel even gevoeld. De volgende dag zie en voel ik de plek meteen als ik in de spiegel kijk. De plek waar de soldeerbout mijn huid heeft geraakt is inderdaad open 'gepopt' en een beetje rood van kleur. Ik ben benieuwd hoe lang het wondje zichtbaar zal blijven. Het zit in ieder geval op een plek waar niet iedereen dit kan zien. Na een aantal weken is het de plek nog steeds zichtbaar en een beetje rood.
Na het 'poppen' is het tijd om mijn bil wat rust te gunnen en een drankje te drinken aan de bar. Tijdens het drankje worden we door een sub getrakteerd op een paaldansact. De man is behoorlijk sterk en zo te zien heeft hij dit vaker gedaan. Heel erg leuk om te zien. Naast de paaldansact worden we vandaag ook getrakteerd op een striptease. Altijd van harte welkom die leuke extra's.
Freek is vandaag nog niet aangepakt hoog tijd dus om dit te doen samen met Angelique neem ik hem onder handen. De man van Angelique heeft me de vorige keer dat we in de club waren, gevraagd om hem een keer billenkoek te geven. Voorafgaand aan het feestje heeft hij mij nog gemaild om zeker te zijn van een plekje op mij schoot. Ik loop naar de bar en vraag of hij er klaar voor is. Samen lopen we naar de ruimte naast de bar.
Ik vraag hem of hij op mijn schoot wil gaan liggen of dat ik hem staand zal spanken. Hij laat zijn vrouw beslissen. Ze besluit dat het een staande spanking wordt. Helemaal goed en eigenlijk ook het meest relaxed. Hij gaat voor het bed staan en laat zijn bovenlichaam rusten op het bed. Het arsenaal ligt al klaar op het bed. Samen met Angelique pakken we zijn billen onder handen. Eerst langzaam en rustig en vervolgens bouwen we de intensiteit verder op.
De nieuw aangekochte spanking attributen liggen heerlijk in de hand. Ook de spankees kunnen het nieuwe slagwerk waarderen. Met het einde van de spanking sessie komt ook een einde aan ons bezoek aan de club. Het is de hoogste tijd om het gereedschap te verzamelen en afscheid te nemen van de laatste aanwezigen. We kijken al uit naar het volgende feestje op vrijdag drieëntwintig december aanstaande.
