Wat was het weer gezellig! Tijdens het thuisfeestje bij Dokter Bob heb ik een hoop nieuwe mensen mogen leren kennen en weer nieuwe ervaringen op mogen doen. Er waren veel nieuwe gezichten, maar ook een bekend gezicht, namelijk dat van Esther. Haar had ik een aantal weken daarvoor ontmoet tijdens een feestje bij de Ultimate Dream in Beek en Donk. Van heel dichtbij heb ik toen een energiespel mogen ervaren. Heel mooi en bijzonder.
Nadat iedereen zich aan elkaar heeft voorgesteld en iedereen voorzien is van een hapje en een drankje, is het tijd voor Dokter Bob om de avond te openen. Uit alle windstreken zijn mensen gekomen om het feestje bij te kunnen wonen. Alle gasten zijn door Dokter Bob persoonlijk uitgekozen en uitgenodigd om hier vanavond te kunnen zijn. Het is een mooi en divers gezelschap met een goede man/vrouw verhouding.
Na het welkomstwoord wordt onze aandacht op het grote vel met opdrachten gevestigd. Iedereen heeft een of meerdere opdrachten in mogen sturen. In totaal staan er achtentwintig opdrachten op het vel geschreven. Ik lees de opdrachten door. Van tevoren had Dokter Bob de opdrachten die tot dusver waren binnengekomen al met ons gedeeld. Er zitten een paar hele leuke opdrachten tussen en sommige zijn niet echt mijn ding.
Ik had verwacht dat we een voor een onze namen achter een opdracht moesten schrijven, maar dat was niet het geval. Om het lot een handje te helpen, moet er worden gedobbeld. Iedere aanwezige, te beginnen met de vrouwen uiteraard, mogen zelf bepalen met hoeveel lichtgevende dobbelstenen hij of zij tegelijkertijd wil gooien. De eerste vrouwen zijn heel enthousiast en gooien met alle drie de dobbelstenen tegelijk.
Na elke worp mag je bepalen of je de opdracht van het aantal gegooide ogen kiest of dat je nog een keer wil dobbelen. Als je echter op opdracht achtentwintig uitkomt door precies het benodigde aantal ogen tot achtentwintig te gooien en of meer te gooien, is je lot bezegeld met die bewuste opdracht. Je mag daarna niet nog een keer gooien. Nu is het mijn beurt. Ik hou graag zelf de touwtjes in handen en besluit met een dobbelsteen te gooien om zoveel mogelijk sturing te geven.
Ik gooi steeds lage ogen en moet een aantal keer gooien voordat ik op een opdracht uitkom die me aanspreekt. Uiteindelijk bepaalt het lot, met een beetje eigen inspraak, dat ik een man op het bodyboard moet leggen en dan met assistentie de man onder handen moet nemen. Dat lijkt me een geschikte en een mij op het lijf geschreven opdracht. Nadat iedereen met de dobbelstenen heeft gegooid en dus zijn of haar naam achter een opdracht heeft gezet, is het tijd om met de opdrachten aan de slag te gaan.
