Hoe maak je ‘swingen’ binnen je relatie bespreekbaar? Laat ik meteen aangeven dat ik geen gedragswetenschapper ben. Soms denk ik wel eens ‘gelukkig maar’, want vanuit mijn eigen professionele ervaring kan ik niet anders dan concluderen dat menig psychiater, en zeker menig psycholoog, zelf veel baat zou hebben bij een aantal ‘banksessies’ bij een vakgenoot. Het wordt breed aangenomen dat veel gedragswetenschappers ooit aan hun studie zijn begonnen vanuit het besef dat er aan hun eigen persoonlijkheid nog wel het een en ander te sleutelen valt.
Ik hoop dat ik met deze uitspraak niet een hele beroepsgroep tegen mij in het harnas heb gejaagd. Mocht dat wel zo zijn dan zullen er voor de daardoor gekwetste zielen vast ook wel weer praatgroepen bestaan. Waarom dit kritische uitstapje naar gedragswetenschappen? Absoluut vanuit mijn interesse in- of mogelijk zelfs fascinatie voor het fenomeen 'swingen'. Waarmee ik niet doel op het ritmisch meebewegen op de dansvloer, maar dat had u natuurlijk allang begrepen.
Als ik heel eerlijk ben dan moet ik toegeven dat ik ook vanuit jaloezie in de vraag, waarom koppels besluiten om te gaan swingen, geïnteresseerd ben. Want, hoewel ik als verstokte vrijgezel gezworen heb om nooit meer een vaste relatie met een dame aan te gaan, moet ik toegeven dat, mocht ik ooit toch weer in die valkuil vallen, dat toch echt wel met een vrouw zou moeten zijn die voor het swingerswereldje open zou moeten staan.
Een wens/eis, waar ik mij tien jaar geleden absoluut en honderd procent zeker niets bij voor zou kunnen stellen. Sterker nog, als mijn partner tien jaar geleden tegen mij gezegd zou hebben zich in dat wereldje te willen storten, dan zou dat waarschijnlijk het definitieve einde van onze relatie hebben betekend. Destijds was ik daar gewoon nog niet aantoe. Waarom nu dan wel? Omdat ik -totaal niet wetenschappelijk onderbouwd- mateloos geïnteresseerd ben in de vraag hoe partners binnen hun relatie de wens om te gaan swingen bespreekbaar hebben gemaakt.
Ik bedoel maar; je neemt daarmee toch een behoorlijk risico. Niet gehinderd door valse gêne heb ik tijdens mijn gesprekken met koppels die ik hier en daar tegenkwam deze vraag maar gewoon op tafel gelegd. In deze blog wil ik graag een aantal reactie met jullie delen. Maar nogmaals: ik ben (gelukkig) geen gedragswetenschapper. Wel een verhalenverteller.
Het eerste koppel dat ik met mijn nieuwsgierigheid confronteerde, had zelf nog nooit over mijn vraag nagedacht. Hun eerste reactie was dan ook dat zij elkaar diep aankeken en daarbij in hun hoofden zichtbaar teruggingen naar dat bewuste moment. Na enig heen en weer gepraat, was hun uitkomst dat alles terug te voeren was op een heftige vrijpartij, waarbij zij op het toppunt van haar orgasme had geschreeuwd dat zij door meerdere mannen tegelijk keihard genomen wilde worden.
Aan haar spontane uiting bleek een diepgewortelde fantasie ten grondslag te liggen. Een fantasie die zij met het schaamrood op haar kaken na haar hoogtepunt aan haar partner bekende. Zijn reactie was voor beiden onverwacht. De gedachte om haar met een andere man bezig te zien, wond hem plotseling enorm op. Zelfs zodanig dat er meteen een ongekend wilde vrijpartij volgde waarbij het stel een aantal voor hun tot dat moment ongekende hoogtepunten bereikte.
Wat niet wegnam dat hun eerste ‘uitstapje’ toch als een 'drempel overgaan' voelde. Tenslotte was, als ‘het’ een keer gedaan was, ‘het’ ook niet meer terug te draaien. Dan was eventuele relatieschade mogelijk zelfs niet meer te repareren. Voor dit koppel is seks buiten hun relatie eigenlijk gegroeid tot seks met anderen binnen hun relatie. Wat voor hun inhoudt dat haar wens om seks te hebben met een andere man, en zijn wens om daarbij aanwezig te zijn, inmiddels is uitgegroeid tot avonden, waarop zij soms seks met meerdere mannen achter elkaar, of zelfs tegelijkertijd, hebben.
Steevast worden de seksuele escapades van dit koppel thuis afgesloten met stomend hete seks in de echtelijke slaapkamer. Een tweede – en derde stel – dat ik met mijn nieuwsgierigheid confronteerde, vertelde vanuit een ongelijke startpositie te zijn gaan swingen. Waarmee werd bedoeld dat een van beide partners al aan het swingen was toen hun relatie begon. Bij stel twee was dat de man en bij stel drie, voor mij totaal onverwacht, de vrouw.
De man van stel twee had voor zijn gevoel een enorm risico genomen door zijn nieuwe partner over zijn ervaringen als swinger te vertellen, maar juist vanwege dat risico had hij het onderwerp al heel vroeg ter sprake gebracht. Nog voordat er een (te) sterke emotionele binding tussen hen was ontstaan. Zij gaf aan het doodeng, maar toch ook wel erg spannend te hebben gevonden toen zij voor het eerst naar een parenclub waren gegaan.
De eerste paar keren had het stel in de club alleen seks met elkaar gehad. Waarbij beiden het als extra opwindend hadden ervaren dat zij tijdens hun spel bekeken werden. Bezoekers van parenclubs zullen uit ervaring weten dat toeschouwers, en zeker mannelijke toeschouwers, vaak toch proberen om deel te mogen nemen aan de feestvreugde. Het koppel had de eerste onderzoekende handen resoluut weggeduwd.
Totdat, voor beide onverwacht, zij zich in een moment van uiterste opwinding door een totaal vreemde man had laten vingeren. Wat hij pas in de gaten kreeg toen zij hijgend vroeg of die man haar mocht neuken! Er zouden nog twee bezoeken aan de club volgen voordat de eerste vreemde penis haar genotsgrotje zou binnengaan. Bij stel drie had de vrouw de entree naar de buitenechtelijke seks opengezet. Al was haar uitgangspositie wel een stuk makkelijker geweest.
Het stel had elkaar namelijk in een parenclub ontmoet. Waar hij haar aanvankelijk toch echt voor zichzelf wilde houden, was juist zij degene geweest die van seks met andere mensen een breekpunt had gemaakt. De enige concessie die zij daarin in het begin had gemaakt, was dat die seks met anderen voorlopig alleen met gelijkgestemde koppels zou plaatsvinden. Waarbij zij absoluut geen onderscheid maakte tussen de partners van dat andere koppel.
De eerste keer dat zij het voor zijn ogen met een vrouw gezellig had, had hem keihard gemaakt en had ervoor gezorgd dat hij zich ook dolenthousiast op de nieuwe dame had gestort. Toen zij voor het eerst voor zijn neus door een andere man genomen werd, had hij toch een verkramping in zijn maag gevoeld. Zijn interesse in de nieuwe dame was opeens veel minder geworden. Van lieverlee waren zijn verkrampingen steeds minder geworden, Om uiteindelijk totaal te verdwijnen.
Inmiddels was het stel al jaren actief als swingers. Meestal is hun uitgangspunt om seks met een ander stel te hebben, maar als hij of zij even alleen ‘een uitstapje’ wil maken dan is dat absoluut een optie voor het stel. Zij zullen dat soort ‘uitstapjes’ wel altijd samen beleven. Wat ook wel eens tot een spannend trio heeft geleid. Koppel nummer vier had ook een eigen verhaal. Het stel zei bij elkaar te zijn gekomen toen zij beiden nog heel erg jong waren geweest.
Amper nog twintigers. Voor een van de twee was de ander zelfs de eerste sekspartner geweest. In de eerste jaren van hun relatie was de ander absoluut meer dan voldoende geweest om in de seksuele behoeften te voorzien. Na een aantal jaren was bij beiden het besef doorgedrongen dat er toch ‘meer’ moest zijn en dat dat ‘meer’ niet alleen inhield dat er andere standjes of speeltjes aan hun vrijpartijen te pas moesten komen.
Meer’ was bij beiden stilzwijgend uitgegroeid tot een verlangen naar meerdere sekspartners. Het gekke vond het stel zelf dat geen van beiden zich nog kon herinneren wie het onderwerp als eerste ter sprake had gebracht. Vermoedelijk was zij daar debet aan geweest. Het stel had binnen hun relatie naar eigen zeggen een unieke manier gevonden om met hun seksualiteit om te gaan.
Hun privé-seksleven was absoluut goed, maar in aanvulling daarop was seks met anderen niet alleen een behoefte, maar zelfs bijna een voorwaarde geworden. Sterker nog: als een van beiden de ander zou verbieden om seks buiten hun relatie te hebben dan zou dat waarschijnlijk het einde van hun relatie betekenen. Zeker voor haar. Geen van beiden had ooit zelfs maar de neiging gevoeld om aan de ander daarin welke beperking dan ook op te leggen.
Het stel zegt van elkaar te weten met wie de ander ‘het’ doet, maar zij zeggen beiden ook niet altijd precies te weten wat de ander met die andere(n) doet. Dat ook niet altijd te willen weten of te willen vertellen. Volgens hen maakt ‘alles weten’ niet altijd gelukkig.
