‘Slank cuckold stel wil volwassen bull erbij’ stond er boven de oproep van iemand of twee personen, die zich als stel uit het Oosten van het land presenteerden. Meestal reageer ik niet op oproepen en al helemaal niet op de dag waarop zij op sexjobs zijn geplaatst. Ik stel mij zo voor dat, zeker bij de bonafide oproepen, waarin een bijdrage van een (tweede ) man wordt gezocht, zo’n stel of vrouw letterlijk wordt gebombardeerd met reacties van mannen, die op allerlei manieren van dienst willen zijn. Ach arme…. denk ik dan vaak, maar om de een of andere reden leek de oproep van dit stel anders.
Oprecht. Hun wensen en verlangens inclusief eerder opgedane frustraties werden zo goed en gedetailleerd omschreven dat dit wel echt moest zijn. Met de mij kenmerkende breedsprakigheid gooide ik er een A-4tje tegenaan. Soms moet je een spiering uitgooien om een haai te vangen. Bovendien, als je dat spierinkje niet eens uitgooit, hoe wil je dan ooit die haai vangen? Ik besloot dus om eens gevaarlijk te leven en stuurde met een vingertop mijn reactie de digitale wereld in. De volgende dag zat ik heel andere dingen te doen.
Mijn gedachten lagen veel dichterbij de gehaktballen die ik aan het kneden was dan bij wat mijn handen ook met de borsten van de dame van het cuckold stel konden doen. Outlook riep mij terug in de werkelijkheid. Jan en Marie, het oostelijke stel, stuurde een reactie. Zo snel al! Dat hield of veel - of juist weinig goeds in. Het leek het eerste te zijn. Mijn onbevangen reactie was erg goed ontvangen. Voor Jan en Marie in elk geval aanleiding om zich wat verder in mij te willen verdiepen. Toch goed voor mijn ego.
Al snel werd het ‘kanaal’ via sexjobs verlaten om via Whatsapp verder te gaan. Voornaamste reden was dat ik vanwege mijn verregaande mate van onkunde op het gebied van de wereld van nulletjes en eentjes niet in staat bleek om de gevraagde foto’s via sexjobs te versturen. Mijn mogelijkheden binnen Whatsapp bleken daarvoor net voldoende. Er kwam ook een foto van een lachend, goed uitziend stel terug. Na bijna een uur heen en weer te hebben geappt, maakten wij de afspraak dat ik hen de volgende morgen om 10.00 uur zou bellen. Zoals ook in de oproep stond, eerst alleen met Jan.
Met de mij kenmerkende punctualiteit vroeg ik om 09.58 uur via de app of Jan bij zijn telefoon paraat zat. ‘Lukt nu niet, kwam iets tussen’, luidde het onmiddellijke antwoord. Tja, zoiets kan natuurlijk gebeuren. Wat mij meteen opviel was dat de uitvoerigheid waarmee de oproep die Jan en Marie op sexjobs hadden geplaatst, en waarin zij ook om een uitvoerige reactie met veel details hadden gevraagd, nu opeens was gedegradeerd tot een reactie met slechts deze zes woorden. Bovendien vroeg ik mij af als dat ‘iets’ niet iets enorm spontaans of vreselijk actueels zou zijn, waarom Jan dan niet uit eigen beweging al ruimschoots voor 09.59 uur een bericht van verhindering had gestuurd?
Maar ik wilde mij niet meteen aansluiten bij het legioen van complotdenkers. Ik merkte wel dat de nonchalante reactie, die ik wilde geven, mogelijk toch door achterdocht zou worden beïnvloed. Quasi goedgelovig reageerde ik door te zeggen dat zoiets altijd kon gebeuren. Dat het stel maar moest laten weten wat een alternatief zou kunnen zijn. Nu, ruim een uur later zie ik aan twee blauwe ‘vinkjes’ dat mijn reactie al geruime tijd geleden gelezen is. Kwamen de drie Wijzen destijds uit het Oosten, het antwoord van de inmiddels bewust tussen aanhalingstekens geplaatste ‘Jan en Marie’ moet nog steeds binnenkomen.
Het lijkt erop dat de titel van deze blog klopt. Het zou voor mij nu heel eenvoudig zijn om de gegevens van ‘Jan en Marie’ hier bekend te maken, maar ik heb besloten om niet in hun spelletje mee te gaan. Vroeger zou ik mij misschien nog over de ‘waarom-vraag’ hebben bekommerd. Nu sluit ik het af met ‘get a life’.
